اسارت در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اسارت | | موضوع مرتبط = اسارت | ||
| عنوان مدخل = | | عنوان مدخل = اسارت | ||
| مداخل مرتبط = [[اسارت در قرآن]] - [[اسارت در فقه اسلامی]] - [[اسارت در فقه سیاسی]] - [[اسارت در معارف و سیره حسینی]] | | مداخل مرتبط = [[اسارت در قرآن]] - [[اسارت در فقه اسلامی]] - [[اسارت در فقه سیاسی]] - [[اسارت در معارف و سیره حسینی]] - [[اسارت در معارف و سیره رضوی]] - [[اسارت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
خط ۱۰: | خط ۹: | ||
عنوان [[اسیر]] بر هر نیرویی که در حال [[نبرد]] یا پس از آن به [[اسارت]] یکی از دو [[جبهه]] [[متخاصم]] درآمده است اطلاق میگردد؛ خواه مرد باشد یا [[زن]]، خردسال باشد یا بزرگسال. بر زن و [[کودک]] اسیر "سَبیّ" نیز اطلاق شده است. جایگاه اصلی بحث، باب [[جهاد]] است؛ هر چند از آن به مناسبت در بابهای [[طهارت]]، [[صلات]] و [[صوم]] نیز سخن رفته است. | عنوان [[اسیر]] بر هر نیرویی که در حال [[نبرد]] یا پس از آن به [[اسارت]] یکی از دو [[جبهه]] [[متخاصم]] درآمده است اطلاق میگردد؛ خواه مرد باشد یا [[زن]]، خردسال باشد یا بزرگسال. بر زن و [[کودک]] اسیر "سَبیّ" نیز اطلاق شده است. جایگاه اصلی بحث، باب [[جهاد]] است؛ هر چند از آن به مناسبت در بابهای [[طهارت]]، [[صلات]] و [[صوم]] نیز سخن رفته است. | ||
[[اسیر]] یا نیروی [[دشمن]] است که [[مسلمانان]] او را به اسارت گرفتهاند و یا نیروی خودی که به چنگ [[کفّار]] در آمده است. اسیر در صورت نخست یا [[کافر]] است و یا [[مسلمانی]] که بر [[امام]] [[عادل]] خروج کرده است | [[اسیر]] یا نیروی [[دشمن]] است که [[مسلمانان]] او را به اسارت گرفتهاند و یا نیروی خودی که به چنگ [[کفّار]] در آمده است. اسیر در صورت نخست یا [[کافر]] است و یا [[مسلمانی]] که بر [[امام]] [[عادل]] خروج کرده است<ref>[[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت]] ج۱، ص۵۲۰-۵۲۱.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۸
مقدمه
عنوان اسیر بر هر نیرویی که در حال نبرد یا پس از آن به اسارت یکی از دو جبهه متخاصم درآمده است اطلاق میگردد؛ خواه مرد باشد یا زن، خردسال باشد یا بزرگسال. بر زن و کودک اسیر "سَبیّ" نیز اطلاق شده است. جایگاه اصلی بحث، باب جهاد است؛ هر چند از آن به مناسبت در بابهای طهارت، صلات و صوم نیز سخن رفته است.
اسیر یا نیروی دشمن است که مسلمانان او را به اسارت گرفتهاند و یا نیروی خودی که به چنگ کفّار در آمده است. اسیر در صورت نخست یا کافر است و یا مسلمانی که بر امام عادل خروج کرده است[۱].
منابع
پانویس
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، ص۵۲۰-۵۲۱.