امد در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
* [[امد|اَمَدْ]]: مدت زمان نامحدود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۸.</ref>، روزگار، فاصله دراز "زمانی"<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۸.</ref>، نهایت چیزی<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۸۹.</ref>. | * [[امد|اَمَدْ]]: مدت زمان نامحدود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۸.</ref>، روزگار، فاصله دراز "زمانی"<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۸.</ref>، نهایت چیزی<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۸۹.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ}}<ref>«روزگار بر آنان به درازا کشید و دل‌هاشان سخت شد» سوره حدید، آیه ۱۶.</ref>. | *{{متن قرآن|فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ}}<ref>«روزگار بر آنان به درازا کشید و دل‌هاشان سخت شد» سوره حدید، آیه ۱۶.</ref>. | ||
* فرق [[امد|اَمَدْ]] با زمان: زمان عام است؛ ولی [[امد|اَمَدْ]] به معنای زمان خاصی است. زمان نسبت به مبدأ و نهایت عمومیت و اطلاق دارد؛ | * فرق [[امد|اَمَدْ]] با زمان: زمان عام است؛ ولی [[امد|اَمَدْ]] به معنای زمان خاصی است. زمان نسبت به مبدأ و نهایت عمومیت و اطلاق دارد؛ اما [[امد|اَمَدْ]] به اعتبار [[غایت]] و نهایت چیزی اطلاق می‌شود<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۸.</ref>. | ||
* فرق [[امد|اَمَدْ]] با اَبَدْ: أبد عبارت است از مدت‌زمانی که برای آن محدودیتی وجود ندارد و [[امد|اَمَدْ]] مدت زمانی است که حدّ مجهولی دارد، اگر مطلق باشد<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۲۶.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۲.</ref>. | * فرق [[امد|اَمَدْ]] با اَبَدْ: أبد عبارت است از مدت‌زمانی که برای آن محدودیتی وجود ندارد و [[امد|اَمَدْ]] مدت زمانی است که حدّ مجهولی دارد، اگر مطلق باشد<ref>احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۲۶.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۲۲.</ref>. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۲۸
امد در فقه سیاسی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امد در قرآن - امد در حدیث - امد در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- اَمَدْ: مدت زمان نامحدود[۱]، روزگار، فاصله دراز "زمانی"[۲]، نهایت چیزی[۳].
- ﴿فَطَالَ عَلَيْهِمُ الْأَمَدُ فَقَسَتْ قُلُوبُهُمْ﴾[۴].
- فرق اَمَدْ با زمان: زمان عام است؛ ولی اَمَدْ به معنای زمان خاصی است. زمان نسبت به مبدأ و نهایت عمومیت و اطلاق دارد؛ اما اَمَدْ به اعتبار غایت و نهایت چیزی اطلاق می‌شود[۵].
- فرق اَمَدْ با اَبَدْ: أبد عبارت است از مدت‌زمانی که برای آن محدودیتی وجود ندارد و اَمَدْ مدت زمانی است که حدّ مجهولی دارد، اگر مطلق باشد[۶][۷].
منابع
پانویس
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۸.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۸.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۸۹.
- ↑ «روزگار بر آنان به درازا کشید و دل‌هاشان سخت شد» سوره حدید، آیه ۱۶.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۸۸.
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۱۲۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۲۲.