بنی‌عبدالاشهل در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ')
 
خط ۶۰: خط ۶۰:
===نقش بنی عبدالاشهل در [[غزوه تبوک]] ([[سال نهم هجری]])===
===نقش بنی عبدالاشهل در [[غزوه تبوک]] ([[سال نهم هجری]])===
مردان بنی عبدالاشهل در آخرین [[غزوه]] رسول خدا{{صل}} - یعنی [[غزوه تبوک]] - نیز حضوری گسترده داشتند. [[پیامبر]]{{صل}} در راه «ثنیةالوداع» به سوی [[تبوک]]، پرچم‌هایی را آماده کرد و [[پرچم]] [[اوس]] را به [[اسید بن حضیر]] داد.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص‎۹٩۶.</ref> حاملان پرچم کسانی بودند که بیشتر [[قرآن]] می‌دانستند.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۰۳.</ref> پیدا کردن شتر گم شده [[رسول خدا]]{{صل}} در راه تبوک توسط [[حارث بن خزمه اشهلی]] هم، از دیگر شواهد حضور اشهلی‌ها در این [[جنگ]] است.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۱۰.</ref>رسول خدا{{صل}}، پس از ورود به منطقه تبوک، [[عباد بن بشر]] را جهت محاظت از [[لشکر]] [[فرمانده]] [[نگهبانان]] [[سپاه]] قرار داد و او تا موقع بازگشت [[سپاه اسلام]] به [[مدینه]]، عهده دار این سمت بود.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۳۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۲۶.</ref> همچنین، زمانی که در راه بازگشت از تبوک، لشکر دچار کمبود آب گردید، پیامبر{{صل}}، اسید بن حضیر را برای جست‌وجوی آب فرستاد. وی آبی برای حضرت آورد و ایشان دعایی بر آن آب خواندند و [[خداوند]] برکتی به آب داد که همگی از آن [[سیراب]] شدند.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۴۴ و ۱۰۴۳.</ref> در این [[نبرد]]، بین بعضی از مردان [[بنی عبدالاشهل]] و [[منافقان]] سخنانی مطرح گردید که در برخی منابع بدان اشاره شده است.<ref>واقدی، المغازی، ج۳، ص۱۰۰۹ - ۱۰۱۰؛ ابن اثیر، الکامل، ج۲، ص۲۷۹.</ref> در بازگشت از تبوک، عده‌ای از منافقان قصد [[ترور رسول خدا]]{{صل}} را در گردن هرشی در سر پروراندند، آن حضرت [[حذیفه]] را فرستاد تا ایشان را پراکنده کند.<ref>واقدی، المغازی، ج۳، ص‎۱۰۴۲ - ۱۰۴۳. نیز یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۶۸.</ref>
مردان بنی عبدالاشهل در آخرین [[غزوه]] رسول خدا{{صل}} - یعنی [[غزوه تبوک]] - نیز حضوری گسترده داشتند. [[پیامبر]]{{صل}} در راه «ثنیةالوداع» به سوی [[تبوک]]، پرچم‌هایی را آماده کرد و [[پرچم]] [[اوس]] را به [[اسید بن حضیر]] داد.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص‎۹٩۶.</ref> حاملان پرچم کسانی بودند که بیشتر [[قرآن]] می‌دانستند.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۰۳.</ref> پیدا کردن شتر گم شده [[رسول خدا]]{{صل}} در راه تبوک توسط [[حارث بن خزمه اشهلی]] هم، از دیگر شواهد حضور اشهلی‌ها در این [[جنگ]] است.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۱۰.</ref>رسول خدا{{صل}}، پس از ورود به منطقه تبوک، [[عباد بن بشر]] را جهت محاظت از [[لشکر]] [[فرمانده]] [[نگهبانان]] [[سپاه]] قرار داد و او تا موقع بازگشت [[سپاه اسلام]] به [[مدینه]]، عهده دار این سمت بود.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۳۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۲، ص۱۲۶.</ref> همچنین، زمانی که در راه بازگشت از تبوک، لشکر دچار کمبود آب گردید، پیامبر{{صل}}، اسید بن حضیر را برای جست‌وجوی آب فرستاد. وی آبی برای حضرت آورد و ایشان دعایی بر آن آب خواندند و [[خداوند]] برکتی به آب داد که همگی از آن [[سیراب]] شدند.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۴۴ و ۱۰۴۳.</ref> در این [[نبرد]]، بین بعضی از مردان [[بنی عبدالاشهل]] و [[منافقان]] سخنانی مطرح گردید که در برخی منابع بدان اشاره شده است.<ref>واقدی، المغازی، ج۳، ص۱۰۰۹ - ۱۰۱۰؛ ابن اثیر، الکامل، ج۲، ص۲۷۹.</ref> در بازگشت از تبوک، عده‌ای از منافقان قصد [[ترور رسول خدا]]{{صل}} را در گردن هرشی در سر پروراندند، آن حضرت [[حذیفه]] را فرستاد تا ایشان را پراکنده کند.<ref>واقدی، المغازی، ج۳، ص‎۱۰۴۲ - ۱۰۴۳. نیز یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۶۸.</ref>
در این [[غزوه]]، سه نفر از [[مردم]] بنی عبدالاشهل از رفتن به جنگ [[تخلف]] کردند. لیکن طولی نکشید که [[توبه]] کردند و توبه آنان پذیرفته شد. حضرت مژده قبولی توبه آن سه را زمانی که به محله بنی عبدالاشهل برای ادای [[نماز صبح]] رفته بود، به آنان داد. [[سلکان بن سلامه]] و [[سلمة بن سلامة بن وقش]] به سراغ یکی از این متخلفین تائب به نام [[مرارة بن ربیع]] رفتند و [[بشارت]] قبولی توبه‌اش را به او دادند و سپس سه نفری حضور [[پیامبر]]{{صل}} رفتند.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۵۴.</ref>.<ref>نقش بنی عبدالأشهل در تحولات مدینه در دوران رسول‌اکرم{{صل}}، حسین مرادی نسب، ص۱۲۸.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>
در این [[غزوه]]، سه نفر از [[مردم]] بنی عبدالاشهل از رفتن به جنگ [[تخلف]] کردند. لکن طولی نکشید که [[توبه]] کردند و توبه آنان پذیرفته شد. حضرت مژده قبولی توبه آن سه را زمانی که به محله بنی عبدالاشهل برای ادای [[نماز صبح]] رفته بود، به آنان داد. [[سلکان بن سلامه]] و [[سلمة بن سلامة بن وقش]] به سراغ یکی از این متخلفین تائب به نام [[مرارة بن ربیع]] رفتند و [[بشارت]] قبولی توبه‌اش را به او دادند و سپس سه نفری حضور [[پیامبر]]{{صل}} رفتند.<ref>واقدی، المغازی، ج۲، ص۱۰۵۴.</ref>.<ref>نقش بنی عبدالأشهل در تحولات مدینه در دوران رسول‌اکرم{{صل}}، حسین مرادی نسب، ص۱۲۸.</ref>.<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، مکاتبه اختصاصی با [[دانشنامه مجازی امامت و ولایت]].</ref>


===بنی عبدالاشهل و [[کارگزاری]] [[رسول خدا]]{{صل}}===
===بنی عبدالاشهل و [[کارگزاری]] [[رسول خدا]]{{صل}}===
۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش