فروغ امامت در عصر غیبت (مقاله): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ\sپدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده ساده | پدیدآورنده مقاله = $1}}') |
|||
(۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات مقاله | {{جعبه اطلاعات مقاله | ||
| عنوان | | عنوان = فروغ [[امامت]] در عصر [[غیبت]] | ||
| عنوان اصلی | | عنوان اصلی = | ||
| تصویر | | تصویر = 1404.jpg | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر = 200px | ||
| رتبه | | رتبه = | ||
| زبان | | زبان = فارسی | ||
| زبان اصلی | | زبان اصلی = | ||
| نویسنده | | نویسنده = [[علی ربانی گلپایگانی]] | ||
| نویسندگان | | نویسندگان = | ||
| تحقیق یا تدوین | | تحقیق یا تدوین = | ||
| زیر نظر | | زیر نظر = | ||
| با راهنمایی | | با راهنمایی = | ||
| مترجم | | مترجم = | ||
| مترجمان | | مترجمان = | ||
| ویراستار | | ویراستار = | ||
| ویراستاران | | ویراستاران = | ||
| موضوع | | موضوع =[[مهدویت]]، [[امامت]] | ||
| مذهب | | مذهب = شیعه | ||
| منتشر شده در | | منتشر شده در = [[معارف مهدویت (کتاب)|معارف مهدویت]] | ||
| به همت | | به همت = | ||
| وابسته به | | وابسته به = | ||
| محل نشر | | محل نشر = قم، ایران | ||
| تاریخ نشر | | تاریخ نشر = ۱۳۹۳ | ||
| شماره | | شماره = | ||
| صفحه | | صفحه = ۲۸ | ||
| صفحات | | شماره صفحات = | ||
| ناشر الکترونیک | | ناشر الکترونیک = | ||
}} | }} | ||
'''فروغ [[امامت]] در عصر [[غیبت]]''' عنوان مقالهای است که به بررسی [[امامت]] میپردازد.این مقاله توسط [[علی ربانی گلپایگانی]] به زبان فارسی نوشته شده و در کتاب [[معارف مهدویت (کتاب)|معارف مهدویت]] به کوشش [[سعید آذرشین فام]] به چاپ رسیده است.<ref <ref name=e>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B1%D9%81_%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%AA_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) معارف مهدویت]</ref> | '''فروغ [[امامت]] در عصر [[غیبت]]''' عنوان مقالهای است که به بررسی [[امامت]] میپردازد.این مقاله توسط [[علی ربانی گلپایگانی]] به زبان فارسی نوشته شده و در کتاب [[معارف مهدویت (کتاب)|معارف مهدویت]] به کوشش [[سعید آذرشین فام]] به چاپ رسیده است.<ref <ref name=e>[http://fa.imamatpedia.com/wiki/%D9%85%D8%B9%D8%A7%D8%B1%D9%81_%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%88%DB%8C%D8%AA_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) معارف مهدویت]</ref> | ||
خط ۳۳: | خط ۳۲: | ||
==چکیده مقاله== | ==چکیده مقاله== | ||
*نویسنده در چکیده مقاله خود مینویسند: «بر اساس دیدگاه [[شیعه]] درباره [[امامت]]، زمین از حجت الهی خالی نمیماند و در هر زمان لازم باشد "حجت" در جامعه "حضور" مییابد. با این فرض، اگر در زمانی [[امام]] میان مردم حضور نداشت، چه باید کرد؟ همچنین باید به این پرسش اساسی پاسخ داده شود که در صورت عدم حضور [[امام]]، آیا همان فواید و آثار حضور [[امام]]، بر [[غیبت]] او نیز مترتب است یا خیر؟ | *نویسنده در چکیده مقاله خود مینویسند: «بر اساس دیدگاه [[شیعه]] درباره [[امامت]]، زمین از حجت الهی خالی نمیماند و در هر زمان لازم باشد "حجت" در جامعه "حضور" مییابد. با این فرض، اگر در زمانی [[امام]] میان مردم حضور نداشت، چه باید کرد؟ همچنین باید به این پرسش اساسی پاسخ داده شود که در صورت عدم حضور [[امام]]، آیا همان فواید و آثار حضور [[امام]]، بر [[غیبت]] او نیز مترتب است یا خیر؟ | ||
*برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید تمامی آثار و فواید | *برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید تمامی آثار و فواید [[وجود امام]] روی زمین و میان مردم را برشمرد؛ سپس به بررسی این نکته پرداخت که در صورت عدم حضرو [[امام]]، کدام یک از این آثار حاصل نخواهد شد. طبیعی است، در صورت فقدان تمامی آثار و فواید [[امامت]]، در صورت [[غیبت امام]]، فلسفه غیبت و دیدگاه [[شیعه]] در این خصوص مورد سؤال واقع میشود. پاسخ این امر را ابتدا باید در دیدگاه [[شیعه]] جستو جو کرد. [[شیعه]] [[امامت]] را ارمی صرفاً سیاسی نمیداند، بلکه [[امام]] را هدایتگر فکری، اخلاقی و عرفانی نیز میداند. بدین سبب [[امام]]، نه تنها زمامدار است، بلکه از نظر معرفت و ارتباط با حقایق هستی باید در بالاترین مقامات باشد و از هر نقطه ضعف، خطا و ظلم مصون باشد. شناخت این گونه افراد شایسته و معروفی آنان به بشر نیز جز از طریق [[وحی]] الهی و علم نبوی میسر نخواهد بود. با مبنای مزبور، در بررسی آثار وجودی [[امام مهدی|امام عصر]]{{ع}} در عصر [[غیبت]]، دستکم به هفت فایده دست مییابیم: | ||
#پایداری جهان بر اساس فلسفه خلقت؛ | #پایداری جهان بر اساس فلسفه خلقت؛ | ||
#هدایت نهایی و جذبه عرفانی؛ | #هدایت نهایی و جذبه عرفانی؛ | ||
خط ۵۰: | خط ۴۹: | ||
*آثار وجودی [[امام غایب]]؛ | *آثار وجودی [[امام غایب]]؛ | ||
#پایداری جهان؛ | #پایداری جهان؛ | ||
#هدایت | #هدایت نهائی؛ | ||
#حضور ناشناخته؛ | #حضور ناشناخته؛ | ||
#ملاقاتهای ویژه؛ | #ملاقاتهای ویژه؛ | ||
خط ۵۸: | خط ۵۷: | ||
*نتیجه گیری. | *نتیجه گیری. | ||
== | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{پدیدآورنده ساده | |||
| پدیدآورنده مقاله = علی ربانی گلپایگانی}} | |||
== اثر وابسته به مقاله== | == اثر وابسته به مقاله== | ||
* [[معارف مهدویت (کتاب)|معارف مهدویت]] | * [[معارف مهدویت (کتاب)|معارف مهدویت]] | ||
== پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:مقاله]] | |||
[[رده:مقاله فارسی]] | |||
[[رده: | |||
[[رده: | |||
[[رده:مقالههای علی ربانی گلپایگانی]] | [[رده:مقالههای علی ربانی گلپایگانی]] | ||
[[رده:آثار علی ربانی گلپایگانی]] | [[رده:آثار علی ربانی گلپایگانی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۶
فروغ امامت در عصر غیبت | |
---|---|
زبان | فارسی |
نویسنده | علی ربانی گلپایگانی |
موضوع | مهدویت، امامت |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | معارف مهدویت |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | ۱۳۹۳ |
فروغ امامت در عصر غیبت عنوان مقالهای است که به بررسی امامت میپردازد.این مقاله توسط علی ربانی گلپایگانی به زبان فارسی نوشته شده و در کتاب معارف مهدویت به کوشش سعید آذرشین فام به چاپ رسیده است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در چکیده مقاله خود مینویسند: «بر اساس دیدگاه شیعه درباره امامت، زمین از حجت الهی خالی نمیماند و در هر زمان لازم باشد "حجت" در جامعه "حضور" مییابد. با این فرض، اگر در زمانی امام میان مردم حضور نداشت، چه باید کرد؟ همچنین باید به این پرسش اساسی پاسخ داده شود که در صورت عدم حضور امام، آیا همان فواید و آثار حضور امام، بر غیبت او نیز مترتب است یا خیر؟
- برای پاسخ به این پرسش ابتدا باید تمامی آثار و فواید وجود امام روی زمین و میان مردم را برشمرد؛ سپس به بررسی این نکته پرداخت که در صورت عدم حضرو امام، کدام یک از این آثار حاصل نخواهد شد. طبیعی است، در صورت فقدان تمامی آثار و فواید امامت، در صورت غیبت امام، فلسفه غیبت و دیدگاه شیعه در این خصوص مورد سؤال واقع میشود. پاسخ این امر را ابتدا باید در دیدگاه شیعه جستو جو کرد. شیعه امامت را ارمی صرفاً سیاسی نمیداند، بلکه امام را هدایتگر فکری، اخلاقی و عرفانی نیز میداند. بدین سبب امام، نه تنها زمامدار است، بلکه از نظر معرفت و ارتباط با حقایق هستی باید در بالاترین مقامات باشد و از هر نقطه ضعف، خطا و ظلم مصون باشد. شناخت این گونه افراد شایسته و معروفی آنان به بشر نیز جز از طریق وحی الهی و علم نبوی میسر نخواهد بود. با مبنای مزبور، در بررسی آثار وجودی امام عصر(ع) در عصر غیبت، دستکم به هفت فایده دست مییابیم:
- پایداری جهان بر اساس فلسفه خلقت؛
- هدایت نهایی و جذبه عرفانی؛
- حضور ناشناخته؛
- ملاقاتهای ویژه و حل مشکلات دینی؛
- پیوند از طریق دعا و توسل و حل مشکلات به نحو خارقالعاده؛
- نقش امام(ع) به عنوان مجرای لطف الهی؛
- رهبری با واسطه از طریق نواب خاص و عام با هدایت نایبان.
- بسیاری از این آثار در صورت غیبت امام عصر(ع) همچنان موجود و در دسترس است و بدین صورت اعتقاد شیعه در مورد فلسفه غیبت، با استحکام و استدلال، در موضع منطقی خود قرار خواهد داشت.
فهرست مقاله
- پایداری جهان؛
- هدایت نهائی؛
- حضور ناشناخته؛
- ملاقاتهای ویژه؛
- پیوند از طریق دعا و توسل؛
- وجود امام لطف است؛
- رهبری با واسطه؛
- نتیجه گیری.
دربارهٔ پدیدآورنده
حجت الاسلام و المسلمین علی ربانی گلپایگانی (متولد ۱۳۳۴ ش، گلپایگان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: جواد تبریزی، جعفر سبحانی، حسن حسنزاده آملی، حسین نوری همدانی، یحیی انصاری شیرازی و حسین مظاهری پیگیری کرد.[۲] پژوهشگر نشریات کیهان اندیشه، نور علم، کلام اسلامی و پیام حوزه از جمله فعالیتهای وی است. او علاوه بر تدریس در حوزههاى علمیه، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر در آورده است. «درآمدی به شیعهشناسی»، «امامت در بینش اسلامی»، «وحی نبوی»، «امامت اهل بیت»، «وحیشناسی»، «بازاندیشی نقش پیامبر در پدیده وحی»، «اصول دین»، «قاعده لطف و وجوب امامت»، «علم پیامبران به حقانیت وحی»، «چگونگی وحی نبوت از دیدگاه قرآن و روایات»، «بررسی و تحلیل برهان معجزه بر امامت ولی عصر»، «خلافت الاهی و امامت مهدوی»، «براهین و نصوص امامت»، «فلسفه امامت از دید متکلمان اسلامی»، «آیه صادقین»، «برهان افضلیت و امام عصر»، «برهان حفظ شریعت و وجود امام عصر»، «تبیین فلسفی وحی»، «عقاید استدلالی»، « اهل بیت»، «برهان عصمت بر امامت امام عصر»،«درآمدی بر علم کلام»، «دعای ندبه تصویرگر آینده روشن جهان و نشاندهنده راه وصول به آن»، «بررسی ادله عقلی اثبات وجود امام زمان» و «شاخصها و نشانههای امامت در مکتب رضوی» برخی از این آثار است.[۳]