مراقبه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = مراقبه | |||
| عنوان مدخل = مراقبه | |||
| مداخل مرتبط = [[مراقبه در قرآن]] - [[مراقبه در حدیث]] - [[مراقبه در معارف و سیره علوی]] - [[مراقبه در اخلاق اسلامی]] - [[مراقبه در معارف مهدویت]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
"[[مراقبه]]" به این معنا است که [[مؤمن]] در تمام [[اعمال]] و در هرسخن خود، مراقب باشد و بداند که [[حضرت مهدی]] {{ع}} همه‌جا با اوست و هیچ‌گاه او را فراموش نمی‌نماید؛ زیرا حضرت فرموده است: "همانا بر احوال و [[اخبار]] شما آگاهیم و هیچ‌چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده نیست"<ref>احتجاج، ص ۴۹۷؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۴.</ref> و نیز فرموده: "ما از رسیدگی و [[سرپرستی]] شما کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را فراموش نکرده‌ایم"<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۴.</ref>. | |||
مراقبه، یکی از [[وظایف]] [[انسان منتظر]] در دوران [[غیبت]] است. براساس [[روایات]]، [[اعمال]] [[شیعه]] بر [[امام زمان]] {{ع}} عرضه می‌شود، به‌ویژه در روزهای [[دوشنبه]]، پنج‌شنبه<ref>نجم الثاقب، باب یازدهم؛ بصائر الدرجات، ص ۴۲۶.</ref>. در این صورت بر [[شیعه]] لازم است، مراقب باشد و عملی را مرتکب نشود که حین [[عرضه اعمال]]، باعث شرمندگی او نزد [[امام]] {{ع}} شده و آن وجود نازنین را برنجاند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۳.</ref>. | |||
== | == منابع == | ||
{{ | {{منابع}} | ||
{{ | # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | |||
[[رده: مراقبه]] | {{پانویس}} | ||
[[رده:مراقبه]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۰۴
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مراقبه است. مراقبه از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: مراقبه در قرآن - مراقبه در حدیث - مراقبه در معارف و سیره علوی - مراقبه در اخلاق اسلامی - مراقبه در معارف مهدویت - پرسش مرتبط نداردمقدمه
"مراقبه" به این معنا است که مؤمن در تمام اعمال و در هرسخن خود، مراقب باشد و بداند که حضرت مهدی (ع) همه‌جا با اوست و هیچ‌گاه او را فراموش نمی‌نماید؛ زیرا حضرت فرموده است: "همانا بر احوال و اخبار شما آگاهیم و هیچ‌چیز از اوضاع شما بر ما پوشیده نیست"[۱] و نیز فرموده: "ما از رسیدگی و سرپرستی شما کوتاهی نمی‌کنیم و یاد شما را فراموش نکرده‌ایم"[۲].
مراقبه، یکی از وظایف انسان منتظر در دوران غیبت است. براساس روایات، اعمال شیعه بر امام زمان (ع) عرضه می‌شود، به‌ویژه در روزهای دوشنبه، پنج‌شنبه[۳]. در این صورت بر شیعه لازم است، مراقب باشد و عملی را مرتکب نشود که حین عرضه اعمال، باعث شرمندگی او نزد امام (ع) شده و آن وجود نازنین را برنجاند[۴].
