قبر در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←پانویس) |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = قبر | |||
| عنوان مدخل = قبر | |||
| مداخل مرتبط = [[قبر در قرآن]] - [[قبر در کلام اسلامی]] - [[قبر در معارف دعا و زیارات]] - [[قبر در معارف و سیره سجادی]] | |||
| پرسش مرتبط = | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[قبر]] یا [[گور]] به معنای [[محل دفن]] [[انسان]] و جمع آن [[قبور]] است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ}}<ref>«و اینکه خداوند آن کسان را که در گورند برمی‌انگیزد» سوره حج، آیه ۷.</ref>. [[امام سجاد]]{{ع}} نیز در [[صحیفه]]، در دعای [[ختم قرآن]] درباره [[مرگ]] و [[منزل]] قبر، چنین به [[درگاه الهی]] [[دعا]] می‌کند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ... وَ اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْيَا خَيْرَ مَنَازِلِنَا...}}؛ «بار خدایا بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] بفرست... و پس از بیرون شدن ما از [[دنیا]] گورهای ما را [[بهترین]] منازل ما گردان و به [[فضل]] و [[رحمت]] خویش گورهای تنگ ما را فراخ ساز... ای [[خداوند]] زان پیش که از گورمان برانگیزی [[ظلمات]] گورهای ما به [[قرآن]] روشنی بخش و از [[اندوه]] [[روز حساب]] و لحظات هول‌انگیز [[قیامت]] [[رهایی]] ده»<ref>نیایش چهل‌و‌دوم.</ref>. | [[قبر]] یا [[گور]] به معنای [[محل دفن]] [[انسان]] و جمع آن [[قبور]] است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ}}<ref>«و اینکه خداوند آن کسان را که در گورند برمی‌انگیزد» سوره حج، آیه ۷.</ref>. [[امام سجاد]] {{ع}} نیز در [[صحیفه]]، در دعای [[ختم قرآن]] درباره [[مرگ]] و [[منزل]] قبر، چنین به [[درگاه الهی]] [[دعا]] می‌کند: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ... وَ اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْيَا خَيْرَ مَنَازِلِنَا...}}؛ «بار خدایا بر [[محمد]] و خاندانش [[درود]] بفرست... و پس از بیرون شدن ما از [[دنیا]] گورهای ما را [[بهترین]] منازل ما گردان و به [[فضل]] و [[رحمت]] خویش گورهای تنگ ما را فراخ ساز... ای [[خداوند]] زان پیش که از گورمان برانگیزی [[ظلمات]] گورهای ما به [[قرآن]] روشنی بخش و از [[اندوه]] [[روز حساب]] و لحظات هول‌انگیز [[قیامت]] [[رهایی]] ده»<ref>نیایش چهل‌و‌دوم.</ref>. | ||
آن [[حضرت]] دعا به [[فرشتگان]] [[عالم قبر]] را نیز فرو نمی‌نهد: درود بفرست بر [[فرشته]] مرگ و یارانش "نکیر" و "منکر" و نیز "[[رومان]]" که آزماینده ساکنان گورهاست<ref>نیایش سوم.</ref>. | آن [[حضرت]] دعا به [[فرشتگان]] [[عالم قبر]] را نیز فرو نمی‌نهد: درود بفرست بر [[فرشته]] مرگ و یارانش "نکیر" و "منکر" و نیز "[[رومان]]" که آزماینده ساکنان گورهاست<ref>نیایش سوم.</ref>. | ||
[[امام]]{{ع}} از [[خدا]] [[طلب]] [[زیارت]] [[حج]] و [[عمره]] و نیز زیارت [[قبر پیامبر]]{{صل}} و [[خاندان]] آن حضرت را می‌نماید: «ای خداوند بر من [[احسان]] نمای به اعطای [[نعمت]] ادای حج و عمره و زیارت قبر پیامبرت - [[صلوات]] تو و رحمت تو و [[برکات]] تو بر او و [[آل]] او باد - و زیارت خاندان پیامبرت - بر ایشان [[سلام]] باد - همواره تا هرگاه [[زندگی]] بخشیده‌ای در این سال و هر سال دیگر»<ref>نیایش بیست‌و‌سوم.</ref>. از [[دعای امام]] [[سجاد]]{{ع}} و [[سیره]] مستمره [[اهل بیت]] فهمیده می‌شود که [[زیارت قبور]] [[پیامبر]] و [[امامان]]{{عم}} امری [[پسندیده]] و موجب [[قرب الهی]] است. همچنین باید دانست قبرهای ما مأوای ما تا [[روز رستاخیز]] است<ref>نیایش چهل‌و‌دوم.</ref> و با دمیدن [[اسرافیل]] در صور، خفتگان گورها برانگیخته می‌شوند<ref>نیایش سوم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «قبر»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۵۷.</ref> | [[امام]] {{ع}} از [[خدا]] [[طلب]] [[زیارت]] [[حج]] و [[عمره]] و نیز زیارت [[قبر پیامبر]] {{صل}} و [[خاندان]] آن حضرت را می‌نماید: «ای خداوند بر من [[احسان]] نمای به اعطای [[نعمت]] ادای حج و عمره و زیارت قبر پیامبرت - [[صلوات]] تو و رحمت تو و [[برکات]] تو بر او و [[آل]] او باد - و زیارت خاندان پیامبرت - بر ایشان [[سلام]] باد - همواره تا هرگاه [[زندگی]] بخشیده‌ای در این سال و هر سال دیگر»<ref>نیایش بیست‌و‌سوم.</ref>. از [[دعای امام]] [[سجاد]] {{ع}} و [[سیره]] مستمره [[اهل بیت]] فهمیده می‌شود که [[زیارت قبور]] [[پیامبر]] و [[امامان]] {{عم}} امری [[پسندیده]] و موجب [[قرب الهی]] است. همچنین باید دانست قبرهای ما مأوای ما تا [[روز رستاخیز]] است<ref>نیایش چهل‌و‌دوم.</ref> و با دمیدن [[اسرافیل]] در صور، خفتگان گورها برانگیخته می‌شوند<ref>نیایش سوم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «قبر»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۵۷.</ref> | ||
== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «قبر»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | # [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «قبر»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:قبر | [[رده:قبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۴۷
این مدخل زیرشاخهٔ بحث قبر است. قبر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: قبر در قرآن - قبر در کلام اسلامی - قبر در معارف دعا و زیارات - قبر در معارف و سیره سجادی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
قبر یا گور به معنای محل دفن انسان و جمع آن قبور است. قرآن کریم می‌فرماید: ﴿وَأَنَّ اللَّهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُورِ﴾[۱]. امام سجاد (ع) نیز در صحیفه، در دعای ختم قرآن درباره مرگ و منزل قبر، چنین به درگاه الهی دعا می‌کند: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ... وَ اجْعَلِ الْقُبُورَ بَعْدَ فِرَاقِ الدُّنْيَا خَيْرَ مَنَازِلِنَا...»؛ «بار خدایا بر محمد و خاندانش درود بفرست... و پس از بیرون شدن ما از دنیا گورهای ما را بهترین منازل ما گردان و به فضل و رحمت خویش گورهای تنگ ما را فراخ ساز... ای خداوند زان پیش که از گورمان برانگیزی ظلمات گورهای ما به قرآن روشنی بخش و از اندوه روز حساب و لحظات هول‌انگیز قیامت رهایی ده»[۲]. آن حضرت دعا به فرشتگان عالم قبر را نیز فرو نمی‌نهد: درود بفرست بر فرشته مرگ و یارانش "نکیر" و "منکر" و نیز "رومان" که آزماینده ساکنان گورهاست[۳].
امام (ع) از خدا طلب زیارت حج و عمره و نیز زیارت قبر پیامبر (ص) و خاندان آن حضرت را می‌نماید: «ای خداوند بر من احسان نمای به اعطای نعمت ادای حج و عمره و زیارت قبر پیامبرت - صلوات تو و رحمت تو و برکات تو بر او و آل او باد - و زیارت خاندان پیامبرت - بر ایشان سلام باد - همواره تا هرگاه زندگی بخشیده‌ای در این سال و هر سال دیگر»[۴]. از دعای امام سجاد (ع) و سیره مستمره اهل بیت فهمیده می‌شود که زیارت قبور پیامبر و امامان (ع) امری پسندیده و موجب قرب الهی است. همچنین باید دانست قبرهای ما مأوای ما تا روز رستاخیز است[۵] و با دمیدن اسرافیل در صور، خفتگان گورها برانگیخته می‌شوند[۶].[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ «و اینکه خداوند آن کسان را که در گورند برمی‌انگیزد» سوره حج، آیه ۷.
- ↑ نیایش چهل‌و‌دوم.
- ↑ نیایش سوم.
- ↑ نیایش بیست‌و‌سوم.
- ↑ نیایش چهل‌و‌دوم.
- ↑ نیایش سوم.
- ↑ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ قاموس قرآن، سیدعلی‌اکبر قرشی، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۷۱، چاپ ششم.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «قبر»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۵۷.