افلح برادر ابوقعیس: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[افلح برادر ابوقعیس در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
براساس خبری از [[عایشه]]، شخصی که بیشتر منابع او را عموی شیری عایشه می‌دانند، پس از آنکه [[حجاب]] [[واجب]] شد، از عایشه اجازه خواست بر او وارد شود، ولی عایشه اجازه نداد و موضوع را به اطلاع [[رسول خدا]]{{صل}} رساند. آن [[حضرت]] با بیان اینکه او عموی عایشه است، [[رخصت]] داد تا بر عایشه وارد شود<ref>عبدالرزاق صنعانی، ج۷، ص۴۷۲؛ ابن ابی شیبه، ج۳، ص۳۸۷؛ بخاری، ج۶، ص۲۷؛ نسائی، ج۶، ص۱۰۳؛ بیهقی، ج۷، ص۴۵۲.</ref>. این داستان را به افراد متعددی نسبت داده‌اند. از جمله [[افلح بن ابی قعیس]]<ref>بغوی، ج۱، ص۲۰۴؛ ابن حبان، ج۳، ص۱۵.</ref>، [[ابوالقعیس]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۳۴.</ref>، [[افلح بن قعیس]]<ref>مسلم، ج۴، ص۱۶۴؛ ابن حزم، ج۱۰، ص۵.</ref> [[وائل بن ابی قعیس]]، و وائل بن افلح [[برادر]] ابو قعیس<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۴۰۷.</ref> اما بیشتر منابع، وی را افلح، برادر ابوالقعیس دانسته و بر [[درستی]] آن تأکید شده است<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۶۳؛ نووی، ج۱۰، ص۲۱؛ ابن حجر، فتح، ج۹، ص۱۲۳.</ref>. | براساس خبری از [[عایشه]]، شخصی که بیشتر منابع او را عموی شیری عایشه می‌دانند، پس از آنکه [[حجاب]] [[واجب]] شد، از عایشه اجازه خواست بر او وارد شود، ولی عایشه اجازه نداد و موضوع را به اطلاع [[رسول خدا]] {{صل}} رساند. آن [[حضرت]] با بیان اینکه او عموی عایشه است، [[رخصت]] داد تا بر عایشه وارد شود<ref>عبدالرزاق صنعانی، ج۷، ص۴۷۲؛ ابن ابی شیبه، ج۳، ص۳۸۷؛ بخاری، ج۶، ص۲۷؛ نسائی، ج۶، ص۱۰۳؛ بیهقی، ج۷، ص۴۵۲.</ref>. این داستان را به افراد متعددی نسبت داده‌اند. از جمله [[افلح بن ابی قعیس]]<ref>بغوی، ج۱، ص۲۰۴؛ ابن حبان، ج۳، ص۱۵.</ref>، [[ابوالقعیس]]<ref>ابونعیم، ج۱، ص۳۳۴.</ref>، [[افلح بن قعیس]]<ref>مسلم، ج۴، ص۱۶۴؛ ابن حزم، ج۱۰، ص۵.</ref> [[وائل بن ابی قعیس]]، و وائل بن افلح [[برادر]] ابو قعیس<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۴۰۷.</ref> اما بیشتر منابع، وی را افلح، برادر ابوالقعیس دانسته و بر [[درستی]] آن تأکید شده است<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۶۳؛ نووی، ج۱۰، ص۲۱؛ ابن حجر، فتح، ج۹، ص۱۲۳.</ref>. | ||
برخی [[کنیه]] وی را [[ابو جعد]] آورده‌اند<ref>نووی، ج۱۰، ص۲۱؛ ابن حجر، فتح، ج۹، ص۱۲۳.</ref>، در حالی که در برخی منابع نام ابو قعیس، جعد ثبت شده است<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۳.</ref>. برخی او را از [[بنی سلیم]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۵۰.</ref> و برخی از اشعریان می‌دانند<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۳.</ref>. به سبب خلط نام‌ها و انتساب این داستان به نام‌های متعدد، [[شناخت]] آنان بسیار دشوار است. اما برخی او را برادر شیری عایشه دانسته‌اند<ref>ذهبی، ج۱، ص۲۵.</ref> که نمی‌تواند صحیح باشد؛ زیرا ابوالقعیس را [[پدر]] شیری عایشه خوانده‌اند<ref>مسلم، ج۴، ص۱۶۳؛ ابن حزم، ج۱۰، ص۵.</ref> پس افلح را باید برادر ابو القعیس و عموی شیری عایشه دانست. در پاره‌ای از منابع بنا بر آنکه وی وائل بن ابی قعیس باشد، [[صحابی]] بودن و [[مسلمان]] شدنش رد شده است<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۴۰۷.</ref> | برخی [[کنیه]] وی را [[ابو جعد]] آورده‌اند<ref>نووی، ج۱۰، ص۲۱؛ ابن حجر، فتح، ج۹، ص۱۲۳.</ref>، در حالی که در برخی منابع نام ابو قعیس، جعد ثبت شده است<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۳.</ref>. برخی او را از [[بنی سلیم]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۵۰.</ref> و برخی از اشعریان می‌دانند<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۳.</ref>. به سبب خلط نام‌ها و انتساب این داستان به نام‌های متعدد، [[شناخت]] آنان بسیار دشوار است. اما برخی او را برادر شیری عایشه دانسته‌اند<ref>ذهبی، ج۱، ص۲۵.</ref> که نمی‌تواند صحیح باشد؛ زیرا ابوالقعیس را [[پدر]] شیری عایشه خوانده‌اند<ref>مسلم، ج۴، ص۱۶۳؛ ابن حزم، ج۱۰، ص۵.</ref> پس افلح را باید برادر ابو القعیس و عموی شیری عایشه دانست. در پاره‌ای از منابع بنا بر آنکه وی وائل بن ابی قعیس باشد، [[صحابی]] بودن و [[مسلمان]] شدنش رد شده است<ref>ابن اثیر، ج۵، ص۴۰۷.</ref><ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «افلح برادر ابوقعیس»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۱۱۲-۱۱۳.</ref> | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «افلح برادر ابوقعیس»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۲
افلح برادر ابوقعیس از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: افلح برادر ابوقعیس در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
براساس خبری از عایشه، شخصی که بیشتر منابع او را عموی شیری عایشه می‌دانند، پس از آنکه حجاب واجب شد، از عایشه اجازه خواست بر او وارد شود، ولی عایشه اجازه نداد و موضوع را به اطلاع رسول خدا (ص) رساند. آن حضرت با بیان اینکه او عموی عایشه است، رخصت داد تا بر عایشه وارد شود[۱]. این داستان را به افراد متعددی نسبت داده‌اند. از جمله افلح بن ابی قعیس[۲]، ابوالقعیس[۳]، افلح بن قعیس[۴] وائل بن ابی قعیس، و وائل بن افلح برادر ابو قعیس[۵] اما بیشتر منابع، وی را افلح، برادر ابوالقعیس دانسته و بر درستی آن تأکید شده است[۶].
برخی کنیه وی را ابو جعد آورده‌اند[۷]، در حالی که در برخی منابع نام ابو قعیس، جعد ثبت شده است[۸]. برخی او را از بنی سلیم[۹] و برخی از اشعریان می‌دانند[۱۰]. به سبب خلط نام‌ها و انتساب این داستان به نام‌های متعدد، شناخت آنان بسیار دشوار است. اما برخی او را برادر شیری عایشه دانسته‌اند[۱۱] که نمی‌تواند صحیح باشد؛ زیرا ابوالقعیس را پدر شیری عایشه خوانده‌اند[۱۲] پس افلح را باید برادر ابو القعیس و عموی شیری عایشه دانست. در پاره‌ای از منابع بنا بر آنکه وی وائل بن ابی قعیس باشد، صحابی بودن و مسلمان شدنش رد شده است[۱۳][۱۴]
منابع
پانویس
- ↑ عبدالرزاق صنعانی، ج۷، ص۴۷۲؛ ابن ابی شیبه، ج۳، ص۳۸۷؛ بخاری، ج۶، ص۲۷؛ نسائی، ج۶، ص۱۰۳؛ بیهقی، ج۷، ص۴۵۲.
- ↑ بغوی، ج۱، ص۲۰۴؛ ابن حبان، ج۳، ص۱۵.
- ↑ ابونعیم، ج۱، ص۳۳۴.
- ↑ مسلم، ج۴، ص۱۶۴؛ ابن حزم، ج۱۰، ص۵.
- ↑ ابن اثیر، ج۵، ص۴۰۷.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۳؛ ابن اثیر، ج۱، ص۲۶۳؛ نووی، ج۱۰، ص۲۱؛ ابن حجر، فتح، ج۹، ص۱۲۳.
- ↑ نووی، ج۱۰، ص۲۱؛ ابن حجر، فتح، ج۹، ص۱۲۳.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۳.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۲۵۰.
- ↑ ابن عبدالبر، ج۱، ص۱۹۳.
- ↑ ذهبی، ج۱، ص۲۵.
- ↑ مسلم، ج۴، ص۱۶۳؛ ابن حزم، ج۱۰، ص۵.
- ↑ ابن اثیر، ج۵، ص۴۰۷.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «افلح برادر ابوقعیس»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۱۱۲-۱۱۳.