نهی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== # +==منابع== {{منابع}} # )) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{نبوت}} | {{نبوت}} | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[نهی در قرآن]] - [[نهی در حدیث]] - [[نهی در کلام اسلامی]]| پرسش مرتبط = نهی (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
#{{متن قرآن|وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ}}<ref>«و آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید و از خداوند پروا کنید که خداوند، سخت کیفر است» سوره حشر، آیه ۷.</ref>. | #{{متن قرآن|وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ}}<ref>«و آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید و از خداوند پروا کنید که خداوند، سخت کیفر است» سوره حشر، آیه ۷.</ref>. | ||
==نکات== | == نکات == | ||
[[خداوند]] می‌فرماید: آنچه را که [[رسول خدا]]{{صل}} از “فیء” - اموالی که بدون [[جنگ]] به دست آمده - به شما می‌دهد، هم چنان که به هر یک از [[مهاجرین]] و بعضی از [[اصحاب]] مقداری داد بگیرید {{متن قرآن|وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ}} و آنچه نداد و شما را از آن [[نهی]] فرمود شما هم دست بردارید، و مطالبه نکنید، {{متن قرآن|وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا}} پس هرگز پیشنهاد نکنید که همه “فیء” را در بین همه [[مؤمنان]] تقسیم کند. [[شأن نزول]] این [[آیه]] هر چند در ماجرای [[غنائم]] [[بنی‌نضیر]] است ولی محتوای آن یک [[حکم]] عمومی در تمام زمینه‌ها و برنامه‌های [[زندگی]] [[مسلمان‌ها]] است، و [[سند]] روشنی است برای [[حجت]] بودن [[سنت پیامبر]]{{صل}}. بر طبق این اصل همه [[مسلمانان]] موظفند [[اوامر و نواهی]] [[پیامبر]]{{صل}} را به گوش [[جان]] بشنوند و [[اطاعت]] کنند، به خصوص اینکه در ذیل [[آیه]] کسانی را که [[مخالفت]] کنند به [[عذاب]] شدید [[تهدید]] کرده است. {{متن قرآن|وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ}} و این مسئله [[اطاعت از پیامبر]] با توجه به [[معصوم]] بودن ایشان قابل [[درک]] است<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۹۰۴.</ref>. | [[خداوند]] می‌فرماید: آنچه را که [[رسول خدا]] {{صل}} از “فیء” - اموالی که بدون [[جنگ]] به دست آمده - به شما می‌دهد، هم چنان که به هر یک از [[مهاجرین]] و بعضی از [[اصحاب]] مقداری داد بگیرید {{متن قرآن|وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ}} و آنچه نداد و شما را از آن [[نهی]] فرمود شما هم دست بردارید، و مطالبه نکنید، {{متن قرآن|وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا}} پس هرگز پیشنهاد نکنید که همه “فیء” را در بین همه [[مؤمنان]] تقسیم کند. [[شأن نزول]] این [[آیه]] هر چند در ماجرای [[غنائم]] [[بنی‌نضیر]] است ولی محتوای آن یک [[حکم]] عمومی در تمام زمینه‌ها و برنامه‌های [[زندگی]] [[مسلمان‌ها]] است، و [[سند]] روشنی است برای [[حجت]] بودن [[سنت پیامبر]] {{صل}}. بر طبق این اصل همه [[مسلمانان]] موظفند [[اوامر و نواهی]] [[پیامبر]] {{صل}} را به گوش [[جان]] بشنوند و [[اطاعت]] کنند، به خصوص اینکه در ذیل [[آیه]] کسانی را که [[مخالفت]] کنند به [[عذاب]] شدید [[تهدید]] کرده است. {{متن قرآن|وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ}} و این مسئله [[اطاعت از پیامبر]] با توجه به [[معصوم]] بودن ایشان قابل [[درک]] است<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم]]، ج۲، ص ۹۰۴.</ref>. | ||
== منابع == | |||
==منابع== | |||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | # [[پرونده:55210091.jpg|22px]] [[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:نهی]] | [[رده:نهی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۹
نهی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: نهی در قرآن - نهی در حدیث - نهی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- ﴿وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴾[۱].
نکات
خداوند می‌فرماید: آنچه را که رسول خدا (ص) از “فیء” - اموالی که بدون جنگ به دست آمده - به شما می‌دهد، هم چنان که به هر یک از مهاجرین و بعضی از اصحاب مقداری داد بگیرید ﴿وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ﴾ و آنچه نداد و شما را از آن نهی فرمود شما هم دست بردارید، و مطالبه نکنید، ﴿وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا﴾ پس هرگز پیشنهاد نکنید که همه “فیء” را در بین همه مؤمنان تقسیم کند. شأن نزول این آیه هر چند در ماجرای غنائم بنی‌نضیر است ولی محتوای آن یک حکم عمومی در تمام زمینه‌ها و برنامه‌های زندگی مسلمان‌ها است، و سند روشنی است برای حجت بودن سنت پیامبر (ص). بر طبق این اصل همه مسلمانان موظفند اوامر و نواهی پیامبر (ص) را به گوش جان بشنوند و اطاعت کنند، به خصوص اینکه در ذیل آیه کسانی را که مخالفت کنند به عذاب شدید تهدید کرده است. ﴿وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴾ و این مسئله اطاعت از پیامبر با توجه به معصوم بودن ایشان قابل درک است[۲].
منابع
پانویس
- ↑ «و آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید و از خداوند پروا کنید که خداوند، سخت کیفر است» سوره حشر، آیه ۷.
- ↑ سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۲، ص ۹۰۴.