ناشناخته بودن امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*بخشی از [[روایات]] تصریح دارند که [[حضرت]] در میان [[مردم]] است و آنان را می‌بیند و می‌شناسد، ولی [[مردم]] آن [[حضرت]] را نمی‌شناسند و به‌طور مطلق نفی رؤیت می‌کنند. [[امام صادق]] {{ع}} از [[حضرت علی]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند: "اگر [[زمین]]، یک ساعت از [[حجت]] خالی باشد، ساکنان خود را فروخواهد برد. [[حجت]]، [[مردم]] را می‌شناسد، لکن [[مردم]] او را نمی‌شناسند، همان‌گونه که [[یوسف]]، [[مردم]] را می‌شناخت و آنان او را نمی‌شناختند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۴.</ref>.
* بخشی از [[روایات]] تصریح دارند که [[حضرت]] در میان [[مردم]] است و آنان را می‌بیند و می‌شناسد، ولی [[مردم]] آن [[حضرت]] را نمی‌شناسند و به‌طور مطلق نفی رؤیت می‌کنند. [[امام صادق]] {{ع}} از [[حضرت علی]] {{ع}} [[نقل]] می‌کند: "اگر [[زمین]]، یک ساعت از [[حجت]] خالی باشد، ساکنان خود را فروخواهد برد. [[حجت]]، [[مردم]] را می‌شناسد، لکن [[مردم]] او را نمی‌شناسند، همان‌گونه که [[یوسف]]، [[مردم]] را می‌شناخت و آنان او را نمی‌شناختند"<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۴.</ref>.
* [[امام صادق]] {{ع}} نیز درباره آن [[حضرت]] می‌فرماید: "چگونه این [[امت]] [[انکار]] می‌کند که [[خداوند]] با [[حجت]] خود، آن‌گونه عمل می‌کند که با [[یوسف]] انجام داد و [[صاحب]] شما مظلومی است که از حقش بازداشته شده. [[صاحب]] [[حکومت]]، در میان [[مردم]] رفت‌وآمد می‌کند، در بازارهای آنان گام می‌نهد و در منزل‌های آنان قدم می‌گذارد، ولی او را نمی‌شناسند، تا زمانی که [[خداوند]] به او اجازه دهد که خود را به آنان بشناساند؛ آن‌گونه که به [[یوسف]] اجازه داد که در پاسخ برادرش که پرسید: آیا تو یوسفی‌؟ بگوید: بله من یوسفم"<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۶۴.</ref>.
* [[امام صادق]] {{ع}} نیز درباره آن [[حضرت]] می‌فرماید: "چگونه این [[امت]] [[انکار]] می‌کند که [[خداوند]] با [[حجت]] خود، آن‌گونه عمل می‌کند که با [[یوسف]] انجام داد و [[صاحب]] شما مظلومی است که از حقش بازداشته شده. [[صاحب]] [[حکومت]]، در میان [[مردم]] رفت‌وآمد می‌کند، در بازارهای آنان گام می‌نهد و در منزل‌های آنان قدم می‌گذارد، ولی او را نمی‌شناسند، تا زمانی که [[خداوند]] به او اجازه دهد که خود را به آنان بشناساند؛ آن‌گونه که به [[یوسف]] اجازه داد که در پاسخ برادرش که پرسید: آیا تو یوسفی‌؟ بگوید: بله من یوسفم"<ref>غیبة نعمانی، ص ۱۶۴.</ref>.
*از این [[روایات]] استفاده می‌شود که [[امام زمان]] {{ع}} همراه با [[مردم]] و در کوچه و بازار است، مانند [[یوسف]] که برادرانشان او را نمی‌شناختند، ولی او آنان را می‌شناخت. سخن [[مردم]] را می‌شنود و بر آنان [[سلام]] می‌کند. در مراکز آنان حاضر می‌گردد. از این‌روی، در بحث [[امام زمان]] {{ع}} سخن از [[روح]] مجرد و حضور غیرفیزیکی نیست. [[حضرت]] مانند دیگران در مجامع حضور می‌یابد، ولی افراد او را نمی‌شناسند<ref>چشم‌به‌راه مهدی، ص ۶۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۶.</ref>.
* از این [[روایات]] استفاده می‌شود که [[امام زمان]] {{ع}} همراه با [[مردم]] و در کوچه و بازار است، مانند [[یوسف]] که برادرانشان او را نمی‌شناختند، ولی او آنان را می‌شناخت. سخن [[مردم]] را می‌شنود و بر آنان [[سلام]] می‌کند. در مراکز آنان حاضر می‌گردد. از این‌روی، در بحث [[امام زمان]] {{ع}} سخن از [[روح]] مجرد و حضور غیرفیزیکی نیست. [[حضرت]] مانند دیگران در مجامع حضور می‌یابد، ولی افراد او را نمی‌شناسند<ref>چشم‌به‌راه مهدی، ص ۶۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۲۶.</ref>.
==پرسش مستقیم==
== پرسش مستقیم ==
* [[آیا امام مهدی در میان مردم زندگی می‌کند و ما از شناخت او عاجزیم یا اینکه در عالم دیگر است و ما او را نمی‌بینیم؟ (پرسش)]]
* [[آیا امام مهدی در میان مردم زندگی می‌کند و ما از شناخت او عاجزیم یا اینکه در عالم دیگر است و ما او را نمی‌بینیم؟ (پرسش)]]


خط ۱۵۲: خط ۱۵۲:
* [[اصحاب طالوت]]
* [[اصحاب طالوت]]
* [[اصحاب کهف]]
* [[اصحاب کهف]]
*اصل
* اصل
* [[اصهب]]
* [[اصهب]]
* [[اعاجم]]
* [[اعاجم]]
خط ۱۹۹: خط ۱۹۹:
* [[انجیل و بشارت موعود]]
* [[انجیل و بشارت موعود]]
* [[اندام حضرت]]
* [[اندام حضرت]]
*انصار حضرت
* انصار حضرت
* [[انطاکیه]]
* [[انطاکیه]]
* [[انکار حضرت]]
* [[انکار حضرت]]
خط ۳۱۳: خط ۳۱۳:
* [[پایان تاریخ]]
* [[پایان تاریخ]]
* [[پایان حکومت امام مهدی]]
* [[پایان حکومت امام مهدی]]
*پدر حضرت
* پدر حضرت
* [[پرچم پیامبر]]
* [[پرچم پیامبر]]
* [[پرچم پیش از قیام]]
* [[پرچم پیش از قیام]]
خط ۳۶۰: خط ۳۶۰:
* [[تکریم نام حضرت]]
* [[تکریم نام حضرت]]
* [[تمارین]]
* [[تمارین]]
*تمام
* تمام
* [[تمنیحا]]
* [[تمنیحا]]
* [[تناثر نجوم]]
* [[تناثر نجوم]]
خط ۵۴۳: خط ۵۴۳:
* [[دندان حضرت]]
* [[دندان حضرت]]
* [[دو خون]]
* [[دو خون]]
*دو [[غیبت]]
* دو [[غیبت]]
* [[دوازده امام]]
* [[دوازده امام]]
* [[دوران حیرت]]
* [[دوران حیرت]]
خط ۸۵۳: خط ۸۵۳:
* [[عیسی]]
* [[عیسی]]
* [[عیسی بن مهدی جواهری]]
* [[عیسی بن مهدی جواهری]]
*عین
* عین
* [[غار انطاکیه]]
* [[غار انطاکیه]]
* [[غار ثور]]
* [[غار ثور]]
خط ۱٬۰۶۱: خط ۱٬۰۶۱:
* [[محمد حنفیه]]
* [[محمد حنفیه]]
* [[محمد]]
* [[محمد]]
* [[محمد،علی و حسن]]
* [[محمد، علی و حسن]]
* [[محمدیه]]
* [[محمدیه]]
*مخالفان حضرت
* مخالفان حضرت
* [[مخبر بما یعلن]]
* [[مخبر بما یعلن]]
* [[مخفی بودن ولادت]]
* [[مخفی بودن ولادت]]

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۹

مقدمه

  • بخشی از روایات تصریح دارند که حضرت در میان مردم است و آنان را می‌بیند و می‌شناسد، ولی مردم آن حضرت را نمی‌شناسند و به‌طور مطلق نفی رؤیت می‌کنند. امام صادق (ع) از حضرت علی (ع) نقل می‌کند: "اگر زمین، یک ساعت از حجت خالی باشد، ساکنان خود را فروخواهد برد. حجت، مردم را می‌شناسد، لکن مردم او را نمی‌شناسند، همان‌گونه که یوسف، مردم را می‌شناخت و آنان او را نمی‌شناختند"[۱].
  • امام صادق (ع) نیز درباره آن حضرت می‌فرماید: "چگونه این امت انکار می‌کند که خداوند با حجت خود، آن‌گونه عمل می‌کند که با یوسف انجام داد و صاحب شما مظلومی است که از حقش بازداشته شده. صاحب حکومت، در میان مردم رفت‌وآمد می‌کند، در بازارهای آنان گام می‌نهد و در منزل‌های آنان قدم می‌گذارد، ولی او را نمی‌شناسند، تا زمانی که خداوند به او اجازه دهد که خود را به آنان بشناساند؛ آن‌گونه که به یوسف اجازه داد که در پاسخ برادرش که پرسید: آیا تو یوسفی‌؟ بگوید: بله من یوسفم"[۲].
  • از این روایات استفاده می‌شود که امام زمان (ع) همراه با مردم و در کوچه و بازار است، مانند یوسف که برادرانشان او را نمی‌شناختند، ولی او آنان را می‌شناخت. سخن مردم را می‌شنود و بر آنان سلام می‌کند. در مراکز آنان حاضر می‌گردد. از این‌روی، در بحث امام زمان (ع) سخن از روح مجرد و حضور غیرفیزیکی نیست. حضرت مانند دیگران در مجامع حضور می‌یابد، ولی افراد او را نمی‌شناسند[۳][۴].

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. غیبة نعمانی، ص ۱۴.
  2. غیبة نعمانی، ص ۱۶۴.
  3. چشم‌به‌راه مهدی، ص ۶۳.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۲۶.