←برادران رضاعی پیامبر {{صل}}
(←منابع) |
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۱۰۴: | خط ۱۰۴: | ||
== [[برادران]] رضاعی پیامبر {{صل}} == | == [[برادران]] رضاعی پیامبر {{صل}} == | ||
گفته می‌شود، [[ابوسلمه]] و [[حمزة بن عبدالمطلب]] برادران رضاعی پیامبر {{صل}} بودند؛ زیرا [[ثویبه]] [[کنیز]] [[ابولهب]] آنان را از شیر فرزندش مسروح، شیر داد<ref>بنگرید: اسد الغابه، ج۳، ص۹۵؛ البدء و التاریخ، ج۵، ص۸؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۹؛ تاریخ الخمیس، ج۱، ص۲۲۲؛ دلائل النبوّة (ابو نعیم)، ص۱۱۳؛ سیره حلبی، ج۳، ص۱۶۴؛ ذخائر العقبی، ص۲۵۹.</ref>.<ref>[[سید جعفر مرتضی عاملی|عاملی، سید جعفر مرتضی]]، [[سیرت جاودانه ج۱ (کتاب)|سیرت جاودانه ج۱]]، ص ۱۹۰.</ref>. | گفته می‌شود، [[ابوسلمه]] و [[حمزة بن عبدالمطلب]] برادران رضاعی پیامبر {{صل}} بودند؛ زیرا [[ثویبه]] [[کنیز]] [[ابولهب]] آنان را از شیر فرزندش مسروح، شیر داد<ref>بنگرید: اسد الغابه، ج۳، ص۹۵؛ البدء و التاریخ، ج۵، ص۸؛ تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۹؛ تاریخ الخمیس، ج۱، ص۲۲۲؛ دلائل النبوّة (ابو نعیم)، ص۱۱۳؛ سیره حلبی، ج۳، ص۱۶۴؛ ذخائر العقبی، ص۲۵۹.</ref>.<ref>[[سید جعفر مرتضی عاملی|عاملی، سید جعفر مرتضی]]، [[سیرت جاودانه ج۱ (کتاب)|سیرت جاودانه ج۱]]، ص ۱۹۰.</ref>. | ||
==تولد رسول خدا== | |||
[[تاریخ]] ولادت [[رسول خدا]]{{صل}} به [[اختلاف]]، دوم<ref>بلاذری، انساب الأشراف، ج۱، ص۹۲ [چاپ زکار، ج۱، ص۱۰۰]؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ج۱، ص۲۱.</ref> هشتم<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۱.</ref>، دهم<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۸۰؛ بلاذری، انساب الأشراف، ج۱، ص۱۰۰؛ ابن اثیر، اسدالغابة، ج۱، ص۲۱.</ref> دوازدهم<ref>ابن سید الناس، عیون الأثر، ج۱، ص۳۳؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۵، ص۲۵۵.</ref> و [[هفدهم ربیع الاول]] و دوازدهم [[ماه مبارک رمضان]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ج۱، ص۳۰؛ ذهبی، تاریخ الإسلام، ج۱، ص۲۵.</ref> ذکر شده است. مشهور بین [[اهل سنت]] در [[تولد]] آن [[حضرت]] [[دوازدهم ربیع الاول]] است که نخستین بار آن را [[ابن اسحاق]] (م ۱۵۱)<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۱۵۸.</ref> نقل و [[مورخان]] دیگر مانند: [[ابن هشام]] (م ۲۱۸)<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۱۵۸.</ref> [[طبری]] (م ۳۱۰)<ref>طبری، تاریخ الأمم و الملوک، ج۲، ص۱۵۶.</ref> و دیگر [[منابع روایی]] و [[تاریخی]] اهل سنت از وی نقل کرده‌اند. در بین [[شیعیان]] نیز [[کلینی]] (م ۳۲۹)<ref>کلینی، الکافی، ج۱، ص۴۳۹.</ref> قول دوازدهم ربیع الاول را در ولادت آن حضرت نقل کرده است که به احتمال [[قوی]] این قول را از ابن اسحاق گرفته یا کلمه «بقیت» به «مضیت» در عبارت {{متن حدیث|مَضَتْ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ}}<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۱۵۸، ص۴۳۹.</ref> تصحیف و [[دوازده]] [[روز]] باقی مانده از [[ربیع الاول]] به دوازده روز گذشته از ربیع الاول تبدیل شده است<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ج۱۵، ص۲۵۱، پاورقی ۳.</ref>، اما مشهور قول [[شیعه]] در تولد آن حضرت هفدهم ربیع الاول است<ref>مفید، المقنعة ص۴۵۶؛ همو، مسارالشیعة (مصنفات الشیخ المفید)، ج۷، ص۵۰.</ref>. بنابراین [[مجلسی]] قول دوازدهم ربیع الاول را از مرحوم کلینی حمل بر [[تقیه]]<ref>مجلسی، حیاة القلوب، ج۲، ص۴۸؛ همو، بحارالأنوار، ج۵۵، ص۳۶۴.</ref> و بر قول هفدهم ربیع الاول ادعای اتفاق کرده است<ref>مجلسی، بحارالأنوار، ج۱۵، ص۲۴۸.</ref>. | |||
[[یعقوبی]]<ref>یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۷.</ref>تاریخ دقیقی برای ولادت آن حضرت از روی [[ستارگان]] و [[نجوم]] معلوم می‌دارد؛ این در حالی است که بین مورخان و [[محدثان]] اختلاف زیادی نه تنها در تاریخ ولادت، بلکه در [[تاریخ]] [[رحلت]] آن [[حضرت]] نیز وجود دارد. | |||
هنگام ولادت [[رسول خدا]]{{صل}} اتفاقات عجیب و شگفت فراوانی گزارش شده است که [[اسناد]] برخی از آنها محل تردید است. مهم‌ترین [[معجزات]] هنگام ولادت، نخستین بار در کتاب تاریخ [[یعقوبی]] آمده است. یعقوبی پس از بیان تاریخ ولادت، معجزات هنگام ولادت را چنین نقل می‌کند: | |||
#شیطان‌ها رانده شدند؛ | |||
# [[ستارگان]] فرو افتادند و [[قریش]] از دیدن آنها [[تعجب]] کردند و گفتند: این [[نشانه قیامت]] است؛ | |||
#زلزله‌ای آمد و همه [[مردم]] را گرفت و کنیسه‌ها، صومعه‌ها و... ویران شد و هر چیزی که [[پرستش]] می‌شد، کنده شد؛ | |||
# [[جادوگران]] و [[کاهنان]] در کار خود فرو ماندند و شیطان‌ها [[محبوس]] شدند؛ | |||
#ستارگانی پدیدار شدند که دیده نشده بودند و این ستارگان کاهنان [[یهود]] را گیج و [[سرگردان]] کرد؛ | |||
#ایوان کسری تکان خورد و سیزده [[کنگره]] آن فرو ریخت؛ | |||
# [[آتشکده فارس]] پس از هزار سال خاموش شد؛ | |||
#موبد موبدان در [[خواب]] دید شتران [[عربی]]، اسبان [[سخت کوشی]] را کشیدند تا از دجله گذشتند و در [[سرزمین]] آنها پراکنده شدند. کسری انوشیروان از این امور در [[هراس]] افتاد و کاهنی به نام سطیح خواب او را چنین تعبیر کرد و گفت: به عدد کنگره‌های [[شکست]] خورده، شاهان [[حکومت]] می‌کنند، [[دریاچه ساوه]] خشک می‌شود، [[تلاوت قرآن]] در تهامه آشکار می‌شود و صاحب [[عصا]]، [[پیامبر خاتم]]{{صل}} می‌آید. | |||
منابع دیگر تنها به چهار مورد از موارد بالا اشاره کرده‌اند: لرزیدن ایوان کسری، [[خاموشی]] آتشکده فارس، خشکیدن دریاچه ساوه و خواب دیدن موبد موبدان<ref>ر.ک: مسعودی، مروج الذهب، ج۴، ص۲۰؛ طبری، تاریخ، ج۲، ص۱۶۶؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۱۹۱؛ ابونعیم اصفهانی، دلائل النبوه، ج۱، ص۱۳۸؛ ابوالحسن ماوردی، دلائل النبوه، ص۲۶۹؛ بیهقی، دلائل النبوه، ج۱، ص۱۲۸؛ ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۲۴۹؛ ابن جوزی، الوفاء باحوال المصطفی، ص۹۶؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج۲، ص۲۶۹ و طبرسی، اعلام الوری، ص۱۱.</ref>. | |||
گفتنی است درباره ولادت رسول خدا{{صل}}، [[روایات]] فراوان دیگری نقل شده است که [[درستی]] آنها معلوم نیست<ref>برای آگاهی بیشتر از این موضوع ر.ک: محمدی، رمضان، نقد و بررسی گزارش‌های زندگانی پیش از بعثت پیامبر{{صل}}، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ۱۳۸۶ش.</ref>.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی]]، [[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد]]، [[حسین حسینیان مقدم|حسینیان]]، [[تاریخ اسلام ج۱ (کتاب)|تاریخ اسلام]]، ج۱، ص ۴۲.</ref> | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||