عبیدالله بن جحش اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۱: خط ۱:
== مقدمه ==
== مقدمه ==
عبیدالله فرزند [[جحش بن رئاب اسدی]] از نخستین کسانی بود که به [[حضرت پیامبر خاتم]] [[ایمان]] آورد و به [[اسلام]] گروید<ref>عزالدین ابن اثیر، اسد الغابه، ج۶، ص۱۱۵.</ref>.
عبیدالله فرزند [[جحش بن رئاب اسدی]] از نخستین کسانی بود که به [[حضرت پیامبر خاتم]] [[ایمان]] آورد و به [[اسلام]] گروید<ref>عزالدین ابن اثیر، اسد الغابه، ج۶، ص۱۱۵.</ref>.
[[ام‌حبیبه دختر ابوسفیان]] - که نامش "رَمَله"<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۱۱، ص۶۰۴؛ علی بن الحسین مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۲۳؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۴۵.</ref> یا «هند» بود - در ابتدا همسر او بود. «ام‌حبیبه» [[پیش از بعثت]] [[پیامبر خاتم|نبی مکرم اسلام]] {{صل}} با عبیدالله بن جحش اسدی [[ازدواج]] کرد<ref>عزالدین ابن اثیر، اسد الغابه، ج۶، ص۱۱۵.</ref>.
[[ام‌حبیبه دختر ابوسفیان]] - که نامش "رَمَله"<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۱۱، ص۶۰۴؛ علی بن الحسین مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۲۳؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۴۵.</ref> بود - در ابتدا همسر او بود. «رمله» [[پیش از بعثت]] [[پیامبر خاتم|نبی مکرم اسلام]] {{صل}} با عبیدالله بن جحش اسدی [[ازدواج]] کرد<ref>عزالدین ابن اثیر، اسد الغابه، ج۶، ص۱۱۵.</ref>.


ام‌حبیبه در جریان [[هجرت]] دوم [[مسلمانان]] به [[حبشه]] همراه عبیدالله بن جحش اسدی به آن سرزمین [[هجرت]] کرد<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۱۱، ص۱۶۵؛ علی بن الحسین مسعودی، التبیه و الاشراف، ص۲۳۳؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۲۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۷۷.</ref>. وی از عبیدالله بن جحش اسدی [[صاحب]] دختری به نام "حبیبه" شد؛ به همین سبب از آن پس با [[کنیه]] "[[ام‌حبیبه]]" خوانده می‌شد<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۳۸.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[ام حبیبه ۱ (مقاله)|ام حبیبه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۱۵۴-۱۵۵.</ref>.
رمله در جریان [[هجرت]] دوم [[مسلمانان]] به [[حبشه]] همراه عبیدالله بن جحش اسدی به آن سرزمین [[هجرت]] کرد<ref>محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۱۱، ص۱۶۵؛ علی بن الحسین مسعودی، التبیه و الاشراف، ص۲۳۳؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۲۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۷۷.</ref>. عبیدالله از رمله صاحب دختری به نام "حبیبه" شد؛ به همین سبب از آن پس همسرش با [[کنیه]] "[[ام‌حبیبه]]" خوانده می‌شد<ref>احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۳۸.</ref><ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[ام حبیبه ۱ (مقاله)|ام حبیبه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۱۵۴-۱۵۵.</ref>.


== تبدیل دین به نصرانیت==
== تبدیل دین به نصرانیت==

نسخهٔ ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۷

مقدمه

عبیدالله فرزند جحش بن رئاب اسدی از نخستین کسانی بود که به حضرت پیامبر خاتم ایمان آورد و به اسلام گروید[۱]. ام‌حبیبه دختر ابوسفیان - که نامش "رَمَله"[۲] بود - در ابتدا همسر او بود. «رمله» پیش از بعثت نبی مکرم اسلام (ص) با عبیدالله بن جحش اسدی ازدواج کرد[۳].

رمله در جریان هجرت دوم مسلمانان به حبشه همراه عبیدالله بن جحش اسدی به آن سرزمین هجرت کرد[۴]. عبیدالله از رمله صاحب دختری به نام "حبیبه" شد؛ به همین سبب از آن پس همسرش با کنیه "ام‌حبیبه" خوانده می‌شد[۵][۶].

تبدیل دین به نصرانیت

عبیدالله بن جحش در حبشه از مسلمانی برگشت و نصرانی شد[۷]. همسر او ام‌حبیبه با وجود اصرار شوهرش به مسیحی شدن، بر آیین اسلام باقی ماند[۸].

سرانجام عبیدالله بن جحش در حبشه به همان آیین مسیحیت در گذشت[۹]. ام‌حبیبه بی‌یار و یاور و تنها شده بود؛ از این‌رو، عزلت گزیده بود[۱۰]؛ تا اینکه پیامبر (ص) در سال شش یا هفت هجری، عمرو بن امیه ضمری را همراه نامه‌ای نزد نجاشی فرستاد و از او خواست تا ام‌حبیبه را برایش خواستگاری کند و همراه دیگر مسلمانان به مدینه بازگرداند[۱۱].

ام‌حبیبه، پسر عمویش خالد بن سعید بن عاص را در این امر، وکیل خود قرار داد[۱۲]. عمرو بن امیه به وکالت از رسول خدا (ص) از ام‌حبیبه خواستگاری کرد. نجاشی در این مجلس، خطبه خواند[۱۳]. سپس نجاشی و خالد بن سعید عهده‌دار عقدشان شدند[۱۴] و ام‌حبیبه را با مهریه چهارصد دینار[۱۵] و به نقلی صد دینار[۱۶] به عقد رسول الله (ص) در آوردند[۱۷][۱۸].

جستارهای وابسته

  1. عزالدین ابن اثیر، اسد الغابه، ج۶، ص۱۱۵.
  2. محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۱۱، ص۶۰۴؛ علی بن الحسین مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۲۳؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۴۵.
  3. عزالدین ابن اثیر، اسد الغابه، ج۶، ص۱۱۵.
  4. محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۱۱، ص۱۶۵؛ علی بن الحسین مسعودی، التبیه و الاشراف، ص۲۳۳؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۳۲۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۷۷.
  5. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۳۸.
  6. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ام حبیبه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۱۵۴-۱۵۵.
  7. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۷۷؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۳۶۲؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۳، ص۱۶۵؛ علی بن الحسین مسعودی، التنبیه و الاشراف، ص۲۲۳.
  8. محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۱۱، ص۶۰۵؛ علی بن الحسین مسعودی، التبیه و الاشراف، ص۲۳۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۷۷.
  9. ابن قتیبه، المعارف، ص۱۳۶.
  10. عایشه بنت الشاطی، نساء النبی، ص۱۹۸.
  11. ابن کثیر، البدایه و النهایه، ج۵، ص۲۹۴؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۱۱، ص۶۰۵-۶۰۶؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۷۷.
  12. احمد بن یحیی بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۴۳۹؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۱۱، ص۶۰۵؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۷۷.
  13. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۷۷؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۱۱، ص۶۰۵.
  14. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۶۲؛ محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم والملوک، ج۲، ص۶۵۳.
  15. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۱۶۲؛ علی بن الحسین مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۱، ص۸۹.
  16. محمد بن جریر طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۲، ص۶۵۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۷۸.
  17. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۸، ص۷۸؛ خیرالدین زرکلی، الاعلام، ج۳، ص۳۳.
  18. حسینی ایمنی، سید علی اکبر، ام حبیبه، فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم، ج۱، ص۱۵۵-۱۵۶.