مرگ در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط = مرگ
| موضوع مرتبط = مرگ
| عنوان مدخل  = مرگ
| عنوان مدخل  = مرگ
| مداخل مرتبط = [[مرگ در قرآن]] - [[مرگ در نهج البلاغه]] - [[مرگ در کلام اسلامی]] - [[مرگ در معارف و سیره علوی]] - [[مرگ در معارف و سیره حسینی]] - [[مرگ در معارف دعا و زیارات]] - [[مرگ در معارف و سیره سجادی]] - [[مرگ در معارف و سیره امام جواد]] - [[مرگ در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[مرگ در قرآن]] - [[مرگ در نهج البلاغه]] - [[مرگ در کلام اسلامی]] - [[مرگ در معارف و سیره علوی]] - [[مرگ در معارف دعا و زیارات]] - [[مرگ در معارف و سیره سجادی]] - [[مرگ در معارف و سیره امام جواد]] - [[مرگ در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  =
| پرسش مرتبط  =
}}
}}


== مقدمه ==
== مقدمه ==
[[یاد مرگ]] از ابزارهای کارآمد در [[اخلاق تربیتی]] [[اسلام]] و از عوامل تأثیرگذار در جهت‌گیری ما نسبت به [[آینده]] است. پیشتازان راه [[فضیلت]]، تجارب [[ارزشمندی]] را از [[کارآمدی]] آن گزارش کرده‌اند؛ زیرا [[باور]] به بهره‌مندی از عمری طولانی، بنیان [[آرزوهای دراز]] و در نتیجه [[محبت به دنیا]] و [[غفلت]] از فردا است. بنابراین [[تذکر]] دایمی درباره [[مرگ]] و ناگهانی بودن آن، ضمن تصحیح [[انتظار]] ما از [[زندگی]] فردا، [[رفتار]] ما را نسبت به امروز نیز [[اصلاح]] می‌کند؛ چنان‌که [[امام علی]] {{ع}} فرمود: «آن‌گاه که نفس‌هایتان شما را به سوی خواهش‌ها و [[شهوات]] می‌کشاند، مرگ را فراوان یاد کنید که مرگ بهترین [[واعظ]] است»<ref> شیخ طوسی، الامالی، ص۲۸، ح۳۱.</ref>.<ref>[[احمد دیلمی|دیلمی، احمد]]، [[مبانی و نظام اخلاق (مقاله)| مقاله «مبانی و نظام اخلاق»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|دانشنامه امام علی]]، ج۴، ص ۱۵۱.</ref>
یاد مرگ از ابزارهای کارآمد در [[اخلاق تربیتی]] [[اسلام]] و از عوامل تأثیرگذار در جهت‌گیری ما نسبت به [[آینده]] است. پیشتازان راه [[فضیلت]]، تجارب ارزشمندی را از [[کارآمدی]] آن گزارش کرده‌اند؛ زیرا [[باور]] به بهره‌مندی از عمری طولانی، بنیان آرزوهای دراز و در نتیجه [[محبت به دنیا]] و [[غفلت]] از فردا است. بنابراین [[تذکر]] دایمی درباره [[مرگ]] و ناگهانی بودن آن، ضمن تصحیح [[انتظار]] ما از [[زندگی]] فردا، [[رفتار]] ما را نسبت به امروز نیز [[اصلاح]] می‌کند؛ چنان‌که [[امام علی]] {{ع}} فرمود: «آن‌گاه که نفس‌هایتان شما را به سوی خواهش‌ها و [[شهوات]] می‌کشاند، مرگ را فراوان یاد کنید که مرگ بهترین [[واعظ]] است»<ref> شیخ طوسی، الامالی، ص۲۸، ح۳۱.</ref>.<ref>[[احمد دیلمی|دیلمی، احمد]]، [[مبانی و نظام اخلاق (مقاله)| مقاله «مبانی و نظام اخلاق»]]، [[دانشنامه امام علی ج۴ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۴]]، ص ۱۵۱.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۱

مقدمه

یاد مرگ از ابزارهای کارآمد در اخلاق تربیتی اسلام و از عوامل تأثیرگذار در جهت‌گیری ما نسبت به آینده است. پیشتازان راه فضیلت، تجارب ارزشمندی را از کارآمدی آن گزارش کرده‌اند؛ زیرا باور به بهره‌مندی از عمری طولانی، بنیان آرزوهای دراز و در نتیجه محبت به دنیا و غفلت از فردا است. بنابراین تذکر دایمی درباره مرگ و ناگهانی بودن آن، ضمن تصحیح انتظار ما از زندگی فردا، رفتار ما را نسبت به امروز نیز اصلاح می‌کند؛ چنان‌که امام علی (ع) فرمود: «آن‌گاه که نفس‌هایتان شما را به سوی خواهش‌ها و شهوات می‌کشاند، مرگ را فراوان یاد کنید که مرگ بهترین واعظ است»[۱].[۲]

منابع

پانویس