سلام در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
[[سلام]] در لغت به معانی گوناگون آماده که یکی از آنها «تحیت» است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى}}<ref>«و درود بر کسی که از رهنمود (خداوند) پیروی کند» سوره طه، آیه ۴۷.</ref>. | |||
در میان [[جوامع]] مختلف از الفاظ یا رفتار‌های مختلفی برای این منظور استفاده می‌شود. در برخی جوامع، [[مردم]] به جای سلام خم می‌شوند یا کلاه خود را بر می‌دارند یا دست خود را به سینه می‌گذارند و... که در [[اعمال]] همه آنها نوعی [[ذلت]] و [[خواری]] دیده می‌شود، اما شارع مقدس کلمه سلام را به عنوان تنها کلمه‌ای که [[احکام]] خاصی را به دنبال خود دارد، قرار داده است. | |||
در [[اسلام]]، روابط اجتماعی با سلام آغاز می‌گردد و به آن سفارش زیادی شده است. سلام چراغ سبزی است که برای آغاز یک [[برادری]] و ارتباط [[انسانی]] روشن می‌شود. شخص با [[سلام کردن]] خود در واقع به طرف اعلام می‌کند که وی خواستار برقرار کردن روابط دوستانه با اوست و اگر طرف مقابل هم واکنش [[عاطفی]] خوب نشان دهد، این روابط به مرحله جدیدی کشانده می‌شود و صمیمی‌تر و عمیق‌تر خواهد شد. هرگاه کسی شما را [[ستایش]] کند، شما نیز باید به ستایشی مثل آن یا بهتر پاسخ دهید... . | |||
[[شیعه]] [[معتقد]] است [[احکام اسلام]] از روی [[مصالح]] و [[مفاسد]] جعل گردیده است؛ لذا امری که در اسلام [[واجب]] یا [[مستحب]] است، [[مصلحت]] ذاتی دارد. رسیدن به علت و [[فلسفه]] احکام اسلام به طور کامل میسر نیست، مگر اینکه از ناحیه خود [[شارع]] به آن تصریح شده باشد؛ از این‌رو برخی مصالح و مفاسد را فی‌الجمله عقل‌های [[انسان‌ها]] می‌فهمد. سلام نیز از این قاعده مستثنا نیست<ref>[[محمد جواد برهانی|برهانی، محمد جواد]]، [[سیره اجتماعی پیامبر اعظم (کتاب)|سیره اجتماعی پیامبر اعظم]]، ص ۱۳.</ref>. | |||
== سیره پیامبر اکرم {{صل}} در سلام == | |||
«'''عدم تبعیض در ادای [[سلام]]''': در [[سیره]] [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} آمده است که حضرت به هر کس می‌رسید سلام می‌کرد، چه توانگر، چه درویش و [[فقیر]] و چه [[کودک]] و بزرگ: {{متن حدیث|وَ يُسَلِّمُ عَلَى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ غَنِيٍّ وَ فَقِيرٍ وَ كَبِيرٍ وَ صَغِيرٍ}}<ref>سنن النبی، ص۴۱.</ref>. | «'''عدم تبعیض در ادای [[سلام]]''': در [[سیره]] [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} آمده است که حضرت به هر کس می‌رسید سلام می‌کرد، چه توانگر، چه درویش و [[فقیر]] و چه [[کودک]] و بزرگ: {{متن حدیث|وَ يُسَلِّمُ عَلَى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ غَنِيٍّ وَ فَقِيرٍ وَ كَبِيرٍ وَ صَغِيرٍ}}<ref>سنن النبی، ص۴۱.</ref>. | ||
نسخهٔ ۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۰
این مدخل زیرشاخهٔ بحث سلام است. سلام از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: سلام در لغت - سلام در قرآن - سلام در حدیث - سلام در معارف و سیره نبوی - سلام در فقه اسلامی - سلام در جامعه‌شناسی اسلامی - سلام در حقوق اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
سلام در لغت به معانی گوناگون آماده که یکی از آنها «تحیت» است. قرآن کریم می‌فرماید: ﴿وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى﴾[۱].
در میان جوامع مختلف از الفاظ یا رفتار‌های مختلفی برای این منظور استفاده می‌شود. در برخی جوامع، مردم به جای سلام خم می‌شوند یا کلاه خود را بر می‌دارند یا دست خود را به سینه می‌گذارند و... که در اعمال همه آنها نوعی ذلت و خواری دیده می‌شود، اما شارع مقدس کلمه سلام را به عنوان تنها کلمه‌ای که احکام خاصی را به دنبال خود دارد، قرار داده است.
در اسلام، روابط اجتماعی با سلام آغاز می‌گردد و به آن سفارش زیادی شده است. سلام چراغ سبزی است که برای آغاز یک برادری و ارتباط انسانی روشن می‌شود. شخص با سلام کردن خود در واقع به طرف اعلام می‌کند که وی خواستار برقرار کردن روابط دوستانه با اوست و اگر طرف مقابل هم واکنش عاطفی خوب نشان دهد، این روابط به مرحله جدیدی کشانده می‌شود و صمیمی‌تر و عمیق‌تر خواهد شد. هرگاه کسی شما را ستایش کند، شما نیز باید به ستایشی مثل آن یا بهتر پاسخ دهید... .
شیعه معتقد است احکام اسلام از روی مصالح و مفاسد جعل گردیده است؛ لذا امری که در اسلام واجب یا مستحب است، مصلحت ذاتی دارد. رسیدن به علت و فلسفه احکام اسلام به طور کامل میسر نیست، مگر اینکه از ناحیه خود شارع به آن تصریح شده باشد؛ از این‌رو برخی مصالح و مفاسد را فی‌الجمله عقل‌های انسان‌ها می‌فهمد. سلام نیز از این قاعده مستثنا نیست[۲].
سیره پیامبر اکرم (ص) در سلام
«عدم تبعیض در ادای سلام: در سیره پیامبر گرامی اسلام (ص) آمده است که حضرت به هر کس می‌رسید سلام می‌کرد، چه توانگر، چه درویش و فقیر و چه کودک و بزرگ: «وَ يُسَلِّمُ عَلَى مَنِ اسْتَقْبَلَهُ مِنْ غَنِيٍّ وَ فَقِيرٍ وَ كَبِيرٍ وَ صَغِيرٍ»[۳].
سلام به کودکان: در زمان پیامبر (ص) به کودکان سلام نمی‌کردند یا کمتر اتفاق می‌افتاد که به آنها سلام کنند. اما پیامبر گرامی اسلام (ص) پیوسته به کودکان سلام می‌کرد و می‌فرمود: من هرگز از سلام کردن به کودکان تا هنگام مرگ دست برنمی‌دارم، تا اینکه بعد از من سنت گردد[۴]. در روایتی از انس آمده است که وی می‌گوید: ما در حال بازی بودیم که پیامبر از کنار ما گذشت و فرمود: «السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا صِبْيَانٍ»[۵]؛ سلام، بر شما ای بچه‌ها.
سلام قبل از هر کلام: در حدیث نبوی آمده است که اگر کسی قبل از سلام سخن بگوید، و جواب او را ندهید: «مَنْ بَدَأَ بِالْكَلَامِ قَبْلَ السَّلَامِ فَلَا تُجِيبُوهُ»[۶].
سبقت گرفتن در سلام: در حدیث نبوی برای سبقت گرفتن در سلام سفارش زیادی شده است و آمده است که حضرت فرمود سزاوار‌ترین مردم به خدا و رسول خدا کسی است که با سلام بر دیگران سبقت گیرد: «رَسُولُ اللَّهِ (ص): إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ مَنْ بَدَأَ بِالسَّلَامِ»[۷]. همچنین سلام به عنوان یکی از نشانه‌های آدم متواضع آمده[۸] و ثواب بیشتری برای سلام‌کننده در نظر گرفته شده است[۹].
واجب بودن جواب سلام: جواب سلام در اسلام واجب شمرده شد و در حدیث نبوی آمده است: «السَّلَامُ تَطَوُّعٌ وَ الرَّدُّ فَرِيضَةٌ»[۱۰].
ادای جواب بهتر از سلام: مستحب است جواب سلام بهتر از سلام باشد: ﴿وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا...﴾[۱۱]؛ این امر باعث می‌شود ارتباط دو طرف صمیمی شود. در سیره پیامبر اسلام (ص) آمده است که هرگاه یکی از مسلمانان بر حضرت سلام می‌کرد و می‌گفت: سَلَامٌ عَلَيْكَ حضرت جواب سلام او را این‌گونه می‌داد: «وَ عَلَيْكَ السَّلَامُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ» و اگر کسی این‌گونه سلام می‌کرد: السَّلَامُ عَلَيْكِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ آن‌گاه حضرت در پاسخ می‌فرمود: «عَلَيْكَ السَّلَامُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ»[۱۲].[۱۳]
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ «و درود بر کسی که از رهنمود (خداوند) پیروی کند» سوره طه، آیه ۴۷.
- ↑ برهانی، محمد جواد، سیره اجتماعی پیامبر اعظم، ص ۱۳.
- ↑ سنن النبی، ص۴۱.
- ↑ سنن النبی، ص۴۲.
- ↑ تربیت فرزند، ص۱۰۶ (به نقل از: مسند ابن حنبل).
- ↑ میزان الحکمه، حدیث ۸۸۴۰.
- ↑ میزان الحکمه، حدیث ۸۸۴۶.
- ↑ رسول الله (ص): «الْبَادِي بِالسَّلَامِ بَرِئَ مِنَ الْكِبْرِ» (منتخب میزان الحکمه، حدیث ۸۸۴۸).
- ↑ امام علی (ع): «لِلسَّلَامِ سَبْعُونَ حَسَنَةً؛ تِسْعَةٌ وَ سِتُّونَ لِلْمُبْتَدِي وَ وَاحِدٌ لِلرَّادِّ» (منتخب میزان الحکمه، حدیث ۸۸۵۰).
- ↑ نهج الفصاحه، حدیث ۱۷۷۵؛ میزان الحکمه، حدیث ۸۸۵۴.
- ↑ «و چون به شما درودی گفته شد، با درودی بهتر از آن یا همانند آن پاسخ دهید» سوره نساء، آیه ۸۶.
- ↑ سنن النبی، ص۱۳۶.
- ↑ برهانی، محمد جواد، سیره اجتماعی پیامبر اعظم، ص۱۵.