فلسفه و فوائد رجعت چه می‌باشند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«برخی از فلسفه‌ها و فوائد رجعت عبارت‌اند از:

:::::*'''پاداش و کیفردهی''': یکی از فلسفه‌هایی که برای [[رجعت]] در [[روایات]] شمرده و اندیشمندان شیعی نیز به آن تصریح کرده‌اند، این است که گروهی از شیعیان که پیش از قیام [[امام مهدی]] {{ع}} از دنیا رفته‌اند به دنیا بازمی‌گردند تا به پاداش یاری و همراهی و درک ظهور و حکومت آن حضرت برسند. نیز برخی از دشمنان [[امام مهدی]] {{ع}} زنده می‌شوند تا به سزای برخی از اعمال زشت خود برسند و از آنان انتقام گرفته شود<ref>درباره روایات: نک: بحار الانوار، ج۵۳، ص۴۴، ۷۴ و...؛ مجمع البیان، طبرسی، ج۷، ص۲۳۵؛ و درباره بیان اندیشمندان: نک: اوائل المقالات، شیخ مفید، ج۴۴، ص۷۷؛ جوابات المسائل الرازیة، سید مرتضی، ج۱، ص۱۲۵؛ {{عربی|اندازه=155%|الایقاظ من الهجعة بالبرهان علی الرجعة}}، شیخ حر عاملی، ص۲۹؛ عقائد الامامیة، محمدرضا مظفر، ترجمه: مسجد جامعی، ص۲۹۴</ref>.

:::::*'''خشنودی و ناراحتی از حکومت حق (تکریم مؤمنان)''': در برخی [[روایات]] آمده است که بازگشت مؤمنان خالص به این دنیا، به خاطر شادی و لذت بردن از تحقق دولت حق است و بازگشت کافران شرور، برای ناراحتی و تألّم از برپایی حکومت الهی و عادلانه است<ref>نک: بحار الانوار، ج۵۳، ص۶۲</ref>. از کلمات [[سید مرتضی]] این فلسفه به دست می‌آید<ref>نک: رسائل الشریف المرتضی، ج۱، ص۱۲۵</ref>.

:::::*'''ایجاد امید''': بی تردید، همان گونه که انتظار فرج عبادتی بس بزرگ است که نقش مهمی در پویایی و تحرک جامعه ایفا می‌کند، اعتقاد به [[رجعت]] و بازگشت به دنیا در زمان دولت کریمه نیز می‌تواند نقش برجسته‌ای در نشاط دینی و امید به ظهور در حکومت جهانی [[حضرت مهدی]] {{ع}} داشته باشد؛ چراکه انسان با دیدن افرادی که تمام عمر خود را در انتظار ظهور [[حضرت مهدی]] {{ع}} سپری کرده‌اند و آن گاه بدون درک ظهور از دنیا می‌روند، دچار سرخوردگی شده و حتی در مقام انتظار نیز دچار یأس خواهد شد. اما اگر بداند در هنگام ظهور، در صورت دارا بودن شرایط، امکان بازگشت او به دنیا و حضور در محضر آخرین امام وجود دارد، در امیدواری نقش بسیاری خواهد داشت.

:::::*'''رسیدن به کمال و مرتبه بالای ایمان''': از آن جا که رجعت کنندگان باید به مرتبه بالای ایمان دست یابند، شخصی که می‌خواهد ظهور را درک کند و از یاوران [[امام عصر]] {{ع}} گردد، نهایت تلاش خود را به کار می‌بنند تا به درجه بالای ایمانی دست یابد و از رجعت کنندگان شود. آیت الله [[شاه آبادی]] می‌گوید: بازگشت مجدد مؤمنان خالص به دنیا به منظور تکمیل حلقه تکاملی است که ناتمام مانده است<ref>نک: رشحات البحر، باب رجعت؛ المیزان، علامه طباطبایی، ج۱۵، ص۵۵۹</ref> چراکه کمال نهایی در سایه تربیت مستقیم [[معصوم]] و حکومت اسلامی امکان‌پذیر است»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۴۸۴.</ref>.