←شأن نزول آیه
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
خداوند در آیه ۱۱۹ [[سوره توبه]] فرموده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه ۱۱۹.</ref>، ای کسانی که به [[آیین اسلام]] [[ایمان]] آوردهاید، از [[مخالفت]] با [[دستورات]] خداوند بپرهیزید و با صادقین همراه باشید [از صادیقین [[پیروی]] کنید]. این آیه معروف به آیه صادقین است و متکلمان شیعه با استناد به این آیه بر [[امامت اهلبیت]]{{عم}} [[استدلال]] کردهاند<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص۷۱.</ref>. | خداوند در آیه ۱۱۹ [[سوره توبه]] فرموده است: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه ۱۱۹.</ref>، ای کسانی که به [[آیین اسلام]] [[ایمان]] آوردهاید، از [[مخالفت]] با [[دستورات]] خداوند بپرهیزید و با صادقین همراه باشید [از صادیقین [[پیروی]] کنید]. این آیه معروف به آیه صادقین است و متکلمان شیعه با استناد به این آیه بر [[امامت اهلبیت]]{{عم}} [[استدلال]] کردهاند<ref>[[علی ربانی گلپایگانی|ربانی گلپایگانی، علی]]، [[امامت اهل بیت (کتاب)|امامت اهل بیت]]، ص۷۱.</ref>. | ||
این آیه | علمای اهل سنت دو شان نزول برای این آیه بیان کردهاند: | ||
علمای [[اهل سنت]] تصریح کردهاند که [[آیه صادقین]] درباره [[امام علی]]{{ع}} و [[ائمه معصوم]]{{عم}} نازل شده است. [[ابن جوزی]] میگوید: «دیدگاه علمای سیرهنویس این است که [[آیه صادقین]] درباره امام علی{{ع}} نازل شده است»<ref>تذکرة الخواص من الامة بذکر خصائص الائمة، ص۲۵. {{عربی|"علماء السير معناه كونوا مع علي" | === امام علی {{ع}}=== | ||
برخی علمای [[اهل سنت]] تصریح کردهاند که [[آیه صادقین]] درباره [[امام علی]]{{ع}} و [[ائمه معصوم]]{{عم}} نازل شده است. '''[[ابن جوزی]]''' میگوید: «دیدگاه علمای سیرهنویس این است که [[آیه صادقین]] درباره امام علی{{ع}} نازل شده است»<ref>تذکرة الخواص من الامة بذکر خصائص الائمة، ص۲۵. {{عربی|"علماء السير معناه كونوا مع علي"}}.</ref>. | |||
'''[[شوکانی]]''' به نقل از [[ابن عباس]] میگوید: «مقصود از [[صادقین]] امام علی{{ع}} است». | |||
[[ابن | '''[[ابن مردویه]]''' نیز در اینباره از این عباس نقل کرده است: «با امام علی{{ع}} باشید»<ref>فتح القدیر الجامع بین فنی الروایة و الدرایة من علم التفسیر، ج۲، ص۴۱۴. {{عربی| مَعَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ}}.</ref>. | ||
بنابراین روایات [[اهل سنت]]، بر این دعوی تصریح میکند که مقصود از «الصادقین»، امام علی{{ع}} و [[ائمه]] معصومند. با بررسی سندی این روایات میتوان به صحت آنها پی برد. افزون بر مبنای علمای اهل سنت که اگر روایتی با چندین سند نقل شده باشد، تعدد و تکثر طرق موجب جبران ضعف روایات میشود {{عربی|"يقوي بعض بعضا"}}<ref>لباب النقول، ج۱، ص۹۳. {{عربی|"تعدد الطرق و كثرتها يقوي بعضها بعضا حتى قد يحصل العلم بها و لو كان الناقلون فجارا فساقا فكيف إذا كانوا علماء عدولا و لكن كثر في حديثهم الغلط"}}.</ref>. [[سیوطی]] میگوید: «این شواهد یکدیگر را تقویت میکند»<ref>لباب النقول، ج۱، ص۹۳. {{عربی|... فهذه شواهد يقوي بعضها بعضا}}.</ref>.<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۳۱.</ref> | بنا بر قاعده معروف نزد علمای [[اهل سنت]]، تعدد و تکثر [[روایات]] موجب تقویت و تحکیم یکدیگرند. این مطلب [[شأن نزول آیه صادقین]] را درباره امام علی{{ع}} ثابت میکند. بنابراین روایات [[اهل سنت]]، بر این دعوی تصریح میکند که مقصود از «الصادقین»، امام علی{{ع}} و [[ائمه]] معصومند. با بررسی سندی این روایات میتوان به صحت آنها پی برد. افزون بر مبنای علمای اهل سنت که اگر روایتی با چندین سند نقل شده باشد، تعدد و تکثر طرق موجب جبران ضعف روایات میشود {{عربی|"يقوي بعض بعضا"}}<ref>لباب النقول، ج۱، ص۹۳. {{عربی|"تعدد الطرق و كثرتها يقوي بعضها بعضا حتى قد يحصل العلم بها و لو كان الناقلون فجارا فساقا فكيف إذا كانوا علماء عدولا و لكن كثر في حديثهم الغلط"}}.</ref>. [[سیوطی]] میگوید: «این شواهد یکدیگر را تقویت میکند»<ref>لباب النقول، ج۱، ص۹۳. {{عربی|... فهذه شواهد يقوي بعضها بعضا}}.</ref>.<ref>[[سلیمان امیری|امیری، سلیمان]]، [[امامت و دلایل انتصابی بودن آن (کتاب)|امامت و دلایل انتصابی بودن آن]] ص ۲۳۱.</ref> | ||
=== کعب بن مالک و سایر متخلفین از جنگ === | |||
با این [[حال]] برخی دیگر از [[اهل سنت]] معتقدند که این [[آیه]] درباره [[کعب بن مالک]] و سه نفر دیگری است که از [[جنگ]] [[تخلف]] کردند و هم چون [[منافقان]] عذر آورده و [[دروغ]] گفتند؛ لیکن او [[خدا]] و رسولش را [[تصدیق]] کرد و [[خداوند]] به [[برکت]] راستیاش، توبهاش را پذیرفت. این مطلب در [[روایت]] صحیح ثابت است. لفظ آیه نیز عام است و در اینجا دلیلی بر تخصیص آن وجود ندارد. در [[تفسیر ابن کثیر]]... از [[عبدالله بن عمر]] درباره آيه{{متن قرآن|اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! از خداوند پروا کنید و با راستگویان باشید!» سوره توبه، آیه 119.</ref> نیز نقل شده که گفت همراه محمد و اصحابش باشید.<ref>ر.ک: [[محمد تقی فیاضبخش|فیاضبخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶ (کتاب)| ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۶]]، ص۱۸۳.</ref>. | |||
== معناشناسی [[صادقین]] == | == معناشناسی [[صادقین]] == |