بحثی کوتاه درباره علم امام (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۶: خط ۷۶:
[[رده:مقاله‌شناسی جامع امامت و ولایت]]
[[رده:مقاله‌شناسی جامع امامت و ولایت]]
[[رده:مقاله‌شناسی امامت]]
[[رده:مقاله‌شناسی امامت]]
[[رده:مقاله‌شناسی امامت سید محمد حسین طباطبایی]]
[[رده:آثار امامت و ولایت سید محمد حسین طباطبایی]]
[[رده:آثار امامت و ولایت سید محمد حسین طباطبایی]]
[[رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت و ولایت سید محمد حسین طباطبایی]]
[[رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت تک شماره‌ای]]
[[رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت تک شماره‌ای]]
[[رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت منتشر‌ شده در ۱۳۷۱]]
[[رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های امامت منتشر‌ شده در ۱۳۷۱]]

نسخهٔ ‏۱۶ سپتامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۴:۰۶

بحثی کوتاه درباره علم امام
رتبه علمی(نامعلوم)
زبانفارسی
نویسندهسید محمد حسین طباطبایی
مذهبشیعه
منتشر شده درمجله نور علم
وابسته بهجامعه مدرسین حوزه علمیه قم
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشربهمن و اسفند ۱۳۷۱
شماره۴۹
ناشر الکترونیکپرتال جامع علوم انسانی

بحثی کوتاه درباره علم امام عنوان مقاله‌ای است که به بررسی علم امام و آگاهی وی به غیب می‌پردازد.این مقاله توسط سید محمد حسین طباطبایی به زبان فارسی نوشته شده و در مجله نور علم بهمن و اسفند ۱۳۷۱ (شماره ۴۹) در ۲۸ صفحه منتشر شده است.[۱]

این مقاله در واقع رساله‌ای در پاسخ به کتاب شهید جاوید می‌باشد و شامل موارد ذیل نیز می شود:

چکیده مقاله

در این‌باره اطلاعاتی در دست نیست.

فهرست مقاله

  • قسم اول از علم امام؛
  • راه اثبات علم امام؛
  • این علم تاثیری در عمل و ارتباطی با تکلیف ندارد؛
  • قسم دوم از علم امام: علم عادی؛
  • نهضت سیدالشهدا (ع) و هدف آن؛
  • درگذشت معاویه و خلافت یزید؛
  • امام (ع) و بیعت با یزید؛
  • اثر امتناع از بیعت؛
  • ترجیح مرگ بر زندگی؛
  • اشاره‌های مختلف امام(ع) به وظیفه خود؛
  • اختلاف روش امام(ع) در خلال مدت قیام خود؛
  • بخش دوم: نقد و پاسخ.

درباره پدیدآورنده

علامه طباطبایی

آیت‌الله سید محمد حسین طباطبایی مشهور به علامه طباطبایی (متولد ۱۳۲۱ ش، تبریز و متوفای ١٣٦٠ ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید علی قاضی، مرتضی طالقانی، سید حسین بادکوبه‌ای، سید ابوالقاسم خوانساری، محمد حسین غروی اصفهانی، حسین نائینی و سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای به اتمام رساند. اهتمام جدی به تبیین و تدریس تفسیر قرآن کریم و مباحث فلسفی و حکمی و نیز تربیت شاگردان برجسته از جمله فعالیت‌های وی است.[۲]

او احیاکنندهٔ دروس تفسیر قرآن و فلسفه و حکمت در حوزه‌های علمیه بوده و آثار تأثیرگذاری در موضوعات مختلف علوم عقلی و نقلی تألیف کرده است. «تفسیر المیزان»، «کتاب توحید»، «رسالة النبوة و الإمامة»، «رسالة الولایة»، «سنن النبی»، «علی و فلسفهٔ الهی»، «قرآن در اسلام»، «شیعه در اسلام»، «اصول فلسفه و روش رئالیسم»، «بدایة الحکمة» و «نهایة الحکمة» برخی از این آثار است.[۲]

آثار وابسته به این کتاب

پانویس

پیوند به بیرون