|
|
خط ۱: |
خط ۱: |
| ==نویسنده: آقای سالاری== | | ==نویسنده: آقای سالاری== |
|
| |
|
| ==[[انتظار فرج]] در معنای [[عام و خاص]]==
| |
| *[[انتظار]]، [[آدمی]] را [[متعهد]] میسازد که برای تحقق [[هدفهای اسلامی]] و آرمانهای انسانی، بدون هیچگونه [[ضعف]] و [[یأس]]، تلاش کند و به سوی مقاصد متعالی [[اسلام]] گام بردارد و پیوسته مقاوم و [[استوار]]، به [[وظایف دینی]] و [[اسلامی]] خود عمل نماید. از همین جهت است که "[[انتظار]]" در [[روایات]]، از جهات گوناگونی با ارزشترین [[اعمال]] به شمار آمده است<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.</ref>. البته با اندکی تأمل و توجه به فلسفۀ [[انتظار]] و [[وظایف]] [[منتظران واقعی]] سِرّ این همه [[فضیلت]] روشن خواهد شد. چه اینکه در [[نبوی]] [[شریف]] آمده است: {{متن حدیث|"أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ أَحْمَزُهَا"}}<ref>طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ص ۲۹۷؛ العمیدی، سید ثامر هاشم حبیب، در انتظار ققنوس، ص ۲۷۸.</ref> و شاید سِرّ این [[فضیلت]] بزرگ، [[سختی]] و مشقتی باشد که در [[انتظار واقعی]] نهفته است و الا صرف ادعای [[انتظار]] که مشکل و دشوار نیست<ref>ر.ک. پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار چیست منتظر کیست؟، ص ۱۹-۲۲.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==[[فضایل]] [[انتظار]]==
| |
| *بر اساس [[روایات]] به برخی از فضایلی اشاره میشود که برای [[منتظران]] [[بقیة الله الأعظم]] ([[عجل الله تعالی فرجه]] الشریف) بیان شده است:
| |
| ===[[انتظار]]، در زمرۀ [[عبادات]]===
| |
| *[[عبادت]] و [[بندگی]]<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>: [[قرآن]] و [[اهل بیت]]{{ع}}، به ما میآموزند [[هدف]] از [[آفرینش]]، [[بندگی]] [[خداوند]] است<ref>سورۀ ذاریات، آیه ۵۶.</ref>. و [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} یکی از نمودهای این [[بندگی]] را [[انتظار]] [[گشایش]] دانسته است<ref>«انتظار فرج عبادت است». اربلی،علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ۲، ص ۱۰۱؛ طوسی، محمد بن حسن، امالی، ص ۴۰۵.</ref>: {{متن حدیث|"انْتِظَارُ الْفَرَجِ عِبَادَةٌ"}}<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref> و [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۲، ص ۲۲۲.</ref>: «بدانید کسی که [[منتظر]] [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} باشد، [[پاداش]] کسی را دارد که شبها را برای انجام [[عبادت]] بیدار، و روزها [[روزهدار]] باشد».<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.</ref>
| |
| ===[[انتظار]]، [[برترین]] [[عبادت]] ها===
| |
| *[[برترین]] [[عبادت]]<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>: برخی عبادتها بر برخی دیگر [[برتری]] دارد؛ از این رو انجام آنها افزون بر آنکه مورد تأکید [[آموزههای دینی]] است، از [[پاداش]] افزون تری نیز برخوردار است. [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} میفرماید<ref>«برترین عبادت انتظار فرج است». محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۷؛ ترمذی، ابو عیسی محمد، سنن، ج ۵، ص ۵۶۵.</ref>: {{متن حدیث|"أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ"}}<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳؛ شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰؛ پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار چیست منتظر کیست؟، ص ۱۹-۲۲؛ قنبری، معصوم علی، بررسی مسألۀ انتظار ادله فوائد و نقش آن، ص ۸۷ و ۸۸.</ref>
| |
|
| |
| ===[[انتظار]]، [[برترین]] [[اعمال]]===
| |
| *[[برترین]] [[کارها]]<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>: گاهی [[انتظار]] [[برترین]] کارهای [[امت]] [[پیامبر خاتم]]{{صل}} معرفی میشود<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>:
| |
| #[[امیر المؤمنین]]{{ع}} فرمود<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳: {{متن حدیث|"انْتَظَرُوا الْفَرَجَ وَ لَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ انْتِظَارُ الْفَرَج"}}</ref>: «[[منتظر فرج]] باشید و از [[رحمت خدا]] [[ناامید]] نشوید، به درستی که [[بهترین]] عمل نزد [[خداوند]] عزّ و جلّ [[انتظار فرج]] است».<ref>ر.ک. رجالی تهرانی، علیرضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۲۴۳؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳؛ قنبری، معصوم علی، بررسی مسألۀ انتظار ادله فوائد و نقش آن، ص ۸۷ و ۸۸.</ref>
| |
| #[[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمودند<ref>«برترین کارهای امت من، انتظار فرج از جانب خداوند است». محمد بن علی بن بابویه، عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج ۲، ص ۳۶ و کمال الدین وتمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۴.</ref>: {{متن حدیث|"أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِی انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"}}<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>
| |
| #[[امام جواد]]{{ع}} فرمودند<ref>{{متن حدیث|"... أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِیعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ..."}} محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۷۱، ادامه حدیث ۱، باب ۳۶.</ref>: «[[برترین]] [[اعمال شیعیان]] ما [[انتظار فرج]] ([[مهدی موعود]]{{ع}}) است».<ref>ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰.</ref> و... <ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.</ref>.
| |
|
| |
| ===[[انتظار]]، [[برترین]] [[جهاد]]===
| |
| *[[برترین]] [[جهاد]]<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>: درباره [[اهمیت انتظار]] [[فرج]] ـ افزون بر آنچه مورد اشاره قرار گرفت ـ به روایتی بر میخوریم که بسی شگفتی آور است که [[انتظار]] را نه فقط [[عبادت]] که "[[برترین]] [[جهاد]]" دانسته است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>:
| |
| #[[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمودند<ref>«برترین جهاد امت من انتظار گشایش است». حرانی، ابن شعبه، تحف العقول، ص ۳۷؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۱۴۳.</ref>: {{متن حدیث|"أَفْضَلُ جِهَادِ أُمَّتِی اِنْتِظَارُ اَلْفَرَجِ"}}<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.</ref>
| |
| #[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند<ref>ثبات الهداة، حرّ عاملی، محمد بن حسن، ج ۷، ص ۴۰؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶: {{متن حدیث|"هُوَ بِمَنْزِلَةِ مَنْ کَانَ مَعَ اَلْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِهِ ثُمَّ سَکَتَ هُنَیْئَةً ثُمَّ قَالَ هُوَ کَمَنْ کَانَ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ"}}، برقی، احمد بن محمد بن خالد، محاسن، ج ۱، ص ۱۷۳. محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۵.</ref>: «هرکس از شما بمیرد، در حالیکه [[منتظر]] این امر ([[ظهور مهدی]]{{ع}}) باشد، همانند کسی است که با [[حضرت قائم]] ([[عجل الله تعالی فرجه]] الشریف) در خیمهاش بوده باشد. سپس چند لحظهای درنگ کرده و آنگاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در [[خدمت]] آن [[حضرت]] [[شمشیر]] بزند. سپس فرمود: نه به [[خدا]]، همچون کسی است که در رکاب [[رسول خدا]] (صلی [[الله]] علیه و آله و سلم) [[شهید]] شده باشد».<ref>ر.ک. رجالی تهرانی، علیرضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۲۴۳؛ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳؛ شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰؛ پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار چیست منتظر کیست؟، ص ۱۹-۲۲.</ref>
| |
| #[[منتظران]] [[ظهور]] چنان ارجمند خوانده شدهاند که مردن در حال [[انتظار]] همانند حضور در رکاب [[مقدس]] [[قائم]]([[عجل الله تعالی فرجه]] الشریف) شمرده است<ref>برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج۱، ص۱۷۳؛ محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۴۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۷۴، ص۱۲۶.</ref>: {{متن حدیث|"مَنْ مَاتَ مِنْکُمْ عَلَی هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً لَهُ کَانَ کَمَنْ کَانَ فِی فُسْطَاطِ الْقَائِمِ"}}<ref>ر.ک. صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۲۲ - ۱۲۳.</ref> و... <ref>ر.ک. صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۲۲ – ۱۲۳؛ شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰.</ref>.
| |
| ===[[سایر]] [[فضایل]] [[انتظار فرج]] از [[کلام]] [[معصومان]]{{ع}}===
| |
| *از [[روایات]] [[انتظار ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} به دست میآید [[انتظار ظهور]] نه فقط راه رسیدن به جامعۀ [[موعود]] است که خود نیز موضوعیت دارد؛ بدان معنا که اگر کسی در [[انتظار راستین]] به سر برد، تفاوتی ندارد به مورد [[انتظار]] خویش دست یابد، یا نه<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} ـ آنگاه که [[دین]] مورد [[خشنودی]] [[خداوند]] را تعریف میکند ـ پس از شمردن اموری میفرماید<ref>«... و تسلیم به امر ما، و پرهیزکاری و فروتنی، و انتظار قائم ما...». کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۲، ص ۲۳، ح ۱۳.</ref>: {{متن حدیث|"... وَ اَلتَّسْلِیمُ لِأَمْرِنَا وَ اَلْوَرَعُ وَ اَلتَّوَاضُعُ وَ اِنْتِظَارُ قَائِمِنَا...."}}<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref> چنانکه [[ابوبصیر]] میگوید: به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۶۰-ج ۵۱، ص ۱۵۶: {{متن حدیث|"قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ مَتَى الْفَرَجُ فَقَالَ يَا أَبَا بَصِيرٍ وَ أَنْتَ مِمَّنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ فَقَدْ فُرِّجَ عَنْهُ لِانْتِظَارِه"}}</ref>: فدایت شوم، [[فرج]] شما کی فرامیرسد؟ فرمود: «گویی که تو از [[فرج]]، جنبه [[دنیوی]] آن را میخواهی؛ خیر، هرکس که در خط [[ولایت]] باشد، همان [[انتظار فرج]]، برای او [[فرج]] است<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۵.</ref>.
| |
|
| |
| ==پاسخ تفصیلی==
| |
| ==[[انتظار فرج]] در معنای [[عام و خاص]]==
| |
| *"[[فرج]]" بهمعنای [[گشایش]] و آسودگی از [[اندوه]] است و در اصطلاح به [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} میگویند؛ چون حضرتش، گره از کار فروبسته [[جهان]] و جهانیان میگشاید<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۵.</ref>.
| |
| *[[انتظار فرج]] در معنای عامّ بدین معناست که [[آموزههای دینی]] افزون بر بیان [[فضیلت]] "[[گشایش]] عمومی" و [[امید]] به [[آینده]] و [[شوق]] [[انسانها]] به این عرصه، [[نومیدی]] را نیز مورد [[نکوهش]] قرار دهد. اهتمام [[آموزههای اسلامی]] در بیان معنای عام [[انتظار]] و [[امید]]، تا بدان اندازه بوده که از آن با بلندترین عنوانها یاد نموده، ارزشهای شگفت آوری برای آن ذکر کرده است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>. در معنای خاص به معنای چشم به راه بودن آیندهای با همۀ ویژگیهای یک [[جامعه]] است که مورد [[خشنودی]] [[خداوند]] باشد که یگانه مصداق آن، دوران [[حاکمیت]] آخرین ذخیر [[الهی]]، وجود ارزشمند [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>.
| |
| *در [[روایات اسلامی]] چنان [[مقام]] و منزلتی برای [[منتظران]] [[موعود]] شمرده شده است که گاه [[انسان]] را به تعجب وا میدارد که چگونه ممکن است عملی که شاید در ظاهر ساده جلوه کند، از چنین فضیلتی برخوردار باشد. البته توجه به فلسفۀ [[انتظار]] و وظایفی که برای [[منتظران واقعی]] آن [[حضرت]] شمرده شده است، [[راز]] این [[فضیلت]] را روشن میسازد<ref>شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰.</ref>. [[انتظار]]، [[آدمی]] را [[متعهد]] میسازد تا برای تحقق [[هدفهای اسلامی]] و آرمانهای انسانی، بدون هیچگونه [[ضعف]] و [[یأس]]، تلاش کند و به سوی مقاصد متعالی [[اسلام]] گام بردارد و پیوسته مقاوم و [[استوار]]، به [[وظایف دینی]] و [[اسلامی]] خود عمل نماید. بدین جهت که "[[انتظار]]" در [[روایات]]، از جهات گوناگونی با ارزشترین [[اعمال]] به شمار آمده است<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.</ref>. و با اندکی تأمل و توجه به فلسفۀ [[انتظار]] و [[وظایف]] [[منتظران واقعی]] سِرّ این همه [[فضیلت]] روشن خواهد شد. چه اینکه در [[نبوی]] [[شریف]] آمده است: {{متن حدیث|"أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ أَحْمَزُهَا"}}<ref>طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ص ۲۹۷؛ العمیدی، سید ثامر هاشم حبیب، در انتظار ققنوس، ص ۲۷۸.</ref> و شاید سِرّ این [[فضیلت]] بزرگ، [[سختی]] و مشقتی باشد که در [[انتظار واقعی]] نهفته است و الا صرف ادعای [[انتظار]] که مشکل و دشوار نیست<ref>ر.ک. پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار چیست منتظر کیست؟، ص ۱۹-۲۲.</ref>.
| |
| ==[[فضایل]] [[انتظار]]==
| |
| *بر اساس [[روایات]] به برخی از فضایلی اشاره میشود که برای [[منتظران]] [[بقیة الله الأعظم]] ([[عجل الله تعالی فرجه]] الشریف) بیان شده است.
| |
| ===[[انتظار]]، در زمرۀ [[عبادات]]===
| |
| *[[عبادت]] و [[بندگی]]<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>: [[قرآن]] و [[اهل بیت]]{{ع}}، به ما میآموزند [[هدف]] از [[آفرینش]]، [[بندگی]] [[خداوند]] است<ref>سورۀ ذاریات، آیه ۵۶.</ref> و [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} یکی از نمودهای این [[بندگی]] را [[انتظار]] [[گشایش]] دانسته است<ref>«انتظار فرج عبادت است». اربلی،علی بن عیسی، کشف الغمة فی معرفة الأئمة، ج ۲، ص ۱۰۱؛ طوسی، محمد بن حسن، امالی، ص ۴۰۵.</ref>: {{متن حدیث|"انْتِظَارُ الْفَرَجِ عِبَادَةٌ"}}<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref> و [[امام صادق]]{{ع}} میفرماید<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج ۲، ص ۲۲۲: {{متن حدیث|"وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْمُنْتَظِرَ لِهَذَا الْأَمْرِ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ الصَّائِمِ الْقَائِمِ"}}</ref>: «بدانید کسی که [[منتظر]] [[ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} باشد، [[پاداش]] کسی را دارد که شبها را برای انجام [[عبادت]] بیدار، و روزها [[روزهدار]] باشد».<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.</ref>
| |
|
| |
| ===[[انتظار]] [[برترین]] [[عبادت]] ها===
| |
| *[[برترین]] [[عبادت]]:<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref> برخی عبادتها بر برخی دیگر [[برتری]] دارد؛ از این رو انجام آنها افزون بر آنکه مورد تأکید [[آموزههای دینی]] است، از [[پاداش]] افزون تری نیز برخوردار است و نقش آن در [[سازندگی]] [[انسان]] بیشتر است. [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} پس از آنکه [[انتظار فرج]] را در زمرۀ عبادتهای [[خداوند]] دانسته است، آن را یکی از [[برترین]] عبادتها برشمرده میفرماید<ref>«برترین عبادت انتظار فرج است». محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۸۷؛ ترمذی، ابو عیسی محمد، سنن، ج ۵، ص ۵۶۵.</ref>: {{متن حدیث|"أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ"}}<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳؛ شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰؛ پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار چیست منتظر کیست؟، ص ۱۹-۲۲. ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳؛ قنبری، معصوم علی، بررسی مسألۀ انتظار ادله فوائد و نقش آن، ص ۸۷ و ۸۸.</ref>
| |
|
| |
| ===[[انتظار]]، [[برترین]] [[اعمال]]===
| |
| *[[برترین]] [[کارها]]<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>: گاهی [[انتظار]] [[برترین]] کارهای [[امت]] [[پیامبر خاتم]]{{صل}} معرفی میشود<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>:
| |
| #[[امیر المؤمنین]]{{ع}} فرمود<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳: {{متن حدیث|"انْتَظَرُوا الْفَرَجَ وَ لَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ انْتِظَارُ الْفَرَج"}}</ref>: «[[منتظر فرج]] باشید و از [[رحمت خدا]] [[ناامید]] نشوید، به درستی که [[بهترین]] عمل نزد [[خداوند]] عزّ و جلّ [[انتظار فرج]] است».<ref>ر.ک. رجالی تهرانی، علیرضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۲۴۳؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳؛ قنبری، معصوم علی، بررسی مسألۀ انتظار ادله فوائد و نقش آن، ص ۸۷ و ۸۸.</ref>
| |
| #[[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمودند<ref>«برترین کارهای امت من، انتظار فرج از جانب خداوند است». محمد بن علی بن بابویه، عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج ۲، ص ۳۶ و کمال الدین وتمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۴.</ref>: {{متن حدیث|"أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِی انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"}}<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>
| |
| #[[امام جواد]]{{ع}} فرمودند<ref>{{متن حدیث|"... أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِیعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ"}}. محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۷۱، ادامه حدیث ۱، باب ۳۶.</ref>: «[[برترین]] [[اعمال شیعیان]] ما [[انتظار فرج]] ([[مهدی موعود]]{{ع}}) است».<ref>ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰.</ref> و... <ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.</ref>.
| |
|
| |
| ===[[انتظار]]، [[برترین]] [[جهاد]]===
| |
| *[[برترین]] [[جهاد]]<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>: در [[آموزههای دینی]]، [[جهاد]] و کوشش در [[راه خدا]]، یکی از مهمترین رفتارهای فردی و گروهی [[مسلمانان]] معرفی شده است. [[آیات]] فراوانی از [[قرآن]] و [[روایات]] بسیاری از [[معصومان]]{{ع}} [[علم]] به [[حقیقت]] این [[رفتار]] ارزشمند اشاره کرده است. دربارۀ [[اهمیت انتظار]] [[فرج]] ـ افزون بر آنچه مورد اشاره قرار گرفت ـ به روایتی بر میخوریم که بسی شگفتی آور است و [[انتظار]] را نه فقط [[عبادت]] که "[[برترین]] [[جهاد]]" دانسته است، از این نوع [[روایات]] نیز به خوبی استفاده میشود [[انتظار]]، از نوع عمل است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>:
| |
| #[[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمودند<ref>«برترین جهاد امت من انتظار گشایش است». حرانی، ابن شعبه، تحف العقول، ص ۳۷؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۱۴۳.</ref>: {{متن حدیث|"أَفْضَلُ جِهَادِ أُمَّتِی اِنْتِظَارُ اَلْفَرَجِ"}}<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.</ref>
| |
| #یا همانند مجاهدانی که در محضر [[رسول خدا]]{{صل}} [[شمشیر]] زدن و با [[دشمنان]] [[پیکار]] کردند یکسان شمرده شده است: {{متن حدیث|"الْمُنْتَظِرُ الثَّانِیَ عَشَرَ مِنْهُمْ کَالشَّاهِرِ سَیْفَهُ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ یَذُبُّ عَنْهُ"}}<ref>ر.ک. الغیبة، نعمانی، محمد بن ابراهیم، ص۹۲.</ref>. همچنین [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند<ref>ثبات الهداة، حرّ عاملی، محمد بن حسن، ج ۷، ص ۴۰؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶: {{متن حدیث|"هُوَ بِمَنْزِلَةِ مَنْ کَانَ مَعَ اَلْقَائِمِ فِی فُسْطَاطِهِ ثُمَّ سَکَتَ هُنَیْئَةً ثُمَّ قَالَ هُوَ کَمَنْ کَانَ مَعَ رَسُولِ اَللَّهِ"}}، برقی، احمد بن محمد بن خالد، محاسن، ج ۱، ص ۱۷۳. محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۴۵ ؛ کمال الدین و تمام النعمه، ص ۳۳۵-۶۴۷؛ الصراط المستقیم، ج۲، ص۲۲۸.</ref>: «هرکس از شما بمیرد، در حالی که [[منتظر]] این امر ([[ظهور مهدی]]{{ع}}) باشد، همانند کسی است که با [[حضرت قائم]]{{ع}} در خیمهاش بوده باشد. سپس چند لحظهای درنگ کرده و آنگاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در [[خدمت]] آن [[حضرت]] [[شمشیر]] بزند. سپس فرمود: نه به [[خدا]]، همچون کسی است که در رکاب [[رسول خدا]]{{صل}} [[شهید]] شده باشد».<ref>ر.ک. رجالی تهرانی، علیرضا، یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۲۴۳؛ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳؛ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳؛ شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰؛ پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار چیست منتظر کیست؟، ص ۱۹-۲۲؛ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۲۲ – ۱۲۳.</ref>
| |
| #[[منتظران]] ظهور چنان ارجمند خوانده شدهاند که مردن در حال [[انتظار]] همانند حضور در رکاب [[مقدس]] [[قائم]]{{ع}} شمرده است<ref>برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج۱، ص۱۷۳؛ محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه، ص۶۴۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج۷۴، ص۱۲۶.</ref>: {{متن حدیث|"مَنْ مَاتَ مِنْکُمْ عَلَی هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً لَهُ کَانَ کَمَنْ کَانَ فِی فُسْطَاطِ الْقَائِمِ"}}<ref>ر.ک. صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۲۲ - ۱۲۳.</ref>.
| |
| #در [[تجلیل]] از [[مقام]] [[منتظران]]، همین بس که [[انتظار]] آنان، هم سنگ [[شهادت]] و به [[خون]] طپیدن در [[راه خدا]] یاد شده است<ref>ر.ک. صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۲۲ – ۱۲۳.</ref>. [[شیخ صدوق]] در کتاب [[کمال الدین]] از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] کرده [[امام صادق]]{{ع}} از پدرانش [[نقل]] میکند فرمودند:<ref>محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه ،ج۲، ص ۶۴۵: {{متن حدیث|"الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ"}}</ref> «[[منتظر]] امر ([[حکومت]]) ما بسان آن است که در [[راه خدا]] در [[خون]] غلتیده باشد».<ref>ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰؛ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۱۲۲ – ۱۲۳؛ پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، آیین انتظار، ص ۱۹۸-۱۹۹. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.</ref>
| |
|
| |
| ===[[سایر]] [[فضایل]] [[انتظار فرج]] از [[کلام]] [[معصومان]]{{ع}}===
| |
| *از [[روایات]] [[انتظار ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} به دست میآید، [[انتظار ظهور]] نه فقط راه رسیدن به جامعۀ [[موعود]] است که خود نیز موضوعیت دارد؛ بدان معنا که اگر کسی در [[انتظار راستین]] به سر برد، تفاوتی ندارد به مورد [[انتظار]] خویش دست یابد، یا نه<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>.
| |
| #[[امام باقر]]{{ع}} ـ آنگاه که [[دین]] مورد [[خشنودی]] [[خداوند]] را تعریف میکند ـ پس از شمردن اموری میفرماید<ref>«... و تسلیم به امر ما، و پرهیزکاری و فروتنی، و انتظار قائم ما...». کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۲، ص ۲۳، ح ۱۳.</ref>: {{متن حدیث|"... وَ اَلتَّسْلِیمُ لِأَمْرِنَا وَ اَلْوَرَعُ وَ اَلتَّوَاضُعُ وَ اِنْتِظَارُ قَائِمِنَا...."}}<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۲، ص۲۰۴-۲۰۷، انتظار و منتظران، ص ۱۸۹-۱۹۳.</ref>
| |
| #[[ابوبصیر]] میگوید: به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم:<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۴۷، ص ۶۰-ج ۵۱، ص ۱۵۶: {{متن حدیث|"قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاكَ مَتَى الْفَرَجُ فَقَالَ يَا أَبَا بَصِيرٍ وَ أَنْتَ مِمَّنْ يُرِيدُ الدُّنْيَا مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ فَقَدْ فُرِّجَ عَنْهُ لِانْتِظَارِه"}}</ref>: فدایت شوم، [[فرج]] شما کی فرامیرسد؟ فرمود: «گویی که تو از [[فرج]]، جنبه [[دنیوی]] آن را میخواهی؛ خیر، هرکس که در خط [[ولایت]] باشد، همان [[انتظار فرج]]، برای او [[فرج]] است».<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۳۵.</ref>
| |
| #[[امام صادق]]{{ع}} در [[روایت]] دیگری در [[فضیلت منتظران]] میفرمایند<ref>{{متن حدیث|"... الْمُنْتَظِرُ لِلثَّانِی عَشَرَ مِنْهُمْ کَالشَّاهِرِ سَیْفَهُ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ(ص) یَذُبُّ عَنْه..."}} محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه ، ج ۲، ص ۶، ح ۵، باب ۳۳؛ ص ۳۵۷، ح ۵۴.</ref>: «ای ابابصیر! خوشا به حال [[شیعیان]] [[قائم]] ما، کسانی که در غیبتش [[منتظِر]] [[ظهور]] او هستند و در حال ظهورش نیز فرمانبردار اویند. آنان [[اولیای خدا]] هستند که نه ترسی بر آنهاست و نه [[اندوهگین]] میشوند».<ref>ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰. پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار چیست منتظر کیست؟، ص ۱۹-۲۲.</ref>
| |
| #و در ضمن [[حدیث]] مفصلی [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۳۷۲.</ref>: «هرکس [[منتظر]] امر ما باشد و بر [[ترس]] و آزاری که از [[دشمنان]] ما میبیند [[صبر]] کند، فردای [[قیامت]] با ما خواهد بود».<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۳.</ref>
| |
| #[[امام سجاد]]{{ع}} همچنین [[منتظران]] را [[برترین]] [[مردم]] همه روزگاران میشمارد، ایشان به ابا خالد میفرمایند<ref>{{متن حدیث|"...یَا أَبَا خَالِدٍ إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کُلِّ زَمَان..."}}. ر.ک. صافی گلپایگانی، لطف الله، منتخب الاثر فی الامام الثانی عشر{{ع}}، ص ۳۰۵. ۳۲؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار ، ج ۵۲، ص ۱۲۲، ح ۴.</ref>: «اهل [[زمان غیبت]] او ([[امام مهدی]]{{ع}}) که [[معتقد به امامت]] او و [[منتظران]] [[ظهور]] او هستند، [[برتر]] از اهل هر زمانی هستند...».<ref>ر.ک. شفیعی سروستانی، ابراهیم، چشم به راه، ص۵۰. پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، انتظار چیست منتظر کیست؟، ص ۱۹-۲۲.</ref>
| |
| #[[پیامبر اکرم]]{{صل}} نیز فرمودند<ref>محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۲۸۶: {{متن حدیث|"طُوبَى لِمَنْ أَدْرَكَ قَائِمَ أَهْلِ بَيْتِي وَ هُوَ يَأْتَمُّ بِهِ فِي غَيْبَتِهِ قَبْلَ قِيَامِهِ وَ يَتَوَلَّى أَوْلِيَاءَهُ وَ يُعَادِي أَعْدَاءَهُ ذَلِكَ مِنْ رُفَقَائِي وَ ذَوِي مَوَدَّتِي وَ أَكْرَمُ أُمَّتِي عَلَيَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ"}}</ref>: «خوشا به حال کسی که [[درک]] کند [[قائم اهل بیت]] مرا در حالی که [[هنگام غیبت]] و پیش از قیامش به او [[اقتدا]] کند و دوستانش را [[دوست]] بدارد و از دشمنانش بیزاری جوید، که او از همراهان و [[دوستان]] و گرامیترین امتم در [[روز قیامت]] خواهد بود».
| |
| #و در این باره همین بس که [[حضرت]] [[سید الساجدین]]{{ع}} در دعای [[عرفه]] بر [[منتظران]] [[درود]] فرستاده و برای آنان [[دعا]] کرده است<ref>ر.ک. پژوهشگران مسجد مقدس جمکران، آیین انتظار، ص ۱۹۸-۱۹۹.</ref>.
| |
|
| |
|
| ==پانویس== | | ==پانویس== |
| {{یادآوری پانویس}} | | {{یادآوری پانویس}} |
| {{پانویس2}} | | {{پانویس2}} |