امام سجاد در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{ویرایش غیرنهایی}} {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233)...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - '{{یادآوری پانویس}}' به '')
خط ۲۳: خط ۲۳:


==پانویس==
==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
 
{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ ‏۲۹ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۴:۲۵

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام سجاد است. "امام سجاد" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام سجاد (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

پیشوای چهارم شیعه، حضرت سجاد، امام علی بن الحسین، زین العابدین(ع)، فرزند سید الشهدا(ع) که در حادثه کربلا حضور داشت و بعلّت بیماری در خیمه بستری بود و همراه با اهل بیت، پس از شهادت امام حسین(ع) به اسیری رفت و با حالتی دشوار و غمبار، که غل و زنجیر به دست و گردن آن حضرت بسته بودند، به کوفه و از آنجا به شام برده شد. در کاخ یزید هم خطبه بسیار مهمی ایراد کرد که چهره یزید افشا شد و مردم شام نسبت به ماهیّت حادثه کربلا آگاه شدند. امام سجاد(ع) در سال ۳۸ هجری در مدینه به دنیا آمد. در حادثه کربلا حدود ۲۴ سال داشت، پس از شهادت پدر نیز مدّت ۳۵ سال امامت کرد. مادرش شهربانو دختر یزدگرد بود. در حادثه کربلا آن حضرت ازدواج کرده و دارای فرزند بود و فرزند خردسالش امام باقر(ع) هم در کربلا بود[۱]. نقش عمده آن حضرت در نهضت عاشورا، پیام رسانی خون شهیدان کربلا و حفظ دستاورد‌های آن انقلاب خونین و اهداف پدر، از تباه شدن و تحریف گشتن بود. این رسالت، در قالب ایراد خطبه‌ها توسّط آن حضرت و عمّه‌اش زینب(س) انجام گرفت.

سخنان امام سجاد در بارگاه یزید، چنان او را به خشم آورد که دستور کشتنش را داد، امّا حضرت زینب، جان خود را سپر بلا قرار داد و نگذاشت. در دفن اجساد شهدای اهل بیت در کربلا، به یاری طایفه بنی اسد آمد و پس از خاک‌سپاری پیکر سید الشهدا(ع) روی قبر آن حضرت نوشت: «هذا قَبْرُ الحُسَيْنِ بنِ عَلِيِّ بنِ أبي طالِب اَلَّذِي قَتَلُوهُ عَطْشاناً غَريباً»[۲]. پس از عاشورا، حضرت سجاد(ع) دوران بسیار سخت و خفقان باری را با خلفای اموی سپری کرد. ولید بن عبد الملک و هشام بن عبد الملک، از خلفای معاصر او بودند.

داستان زیارت آن حضرت و بوسیدنش حجر الأسود را و شعر‌های بلند فرزدق در ستایش او («هَذَا الَّذِي تَعْرِفُ الْبَطْحَاءُ وَطْأَتَهُ...»)معروف است. "صحیفه سجّادیه" مجموعه‌ای از دعا‌های آن حضرت است که اینک در دست ما بعنوان گنجینه‌ای از معارف دینی موجود است. آن حضرت در سال ۹۵ هجری با دسیسه ولید بن عبد الملک به شهادت رسید و در بقیع، مدفون شد. برای آشنایی با زندگی، شخصیّت و فضایل بیشمارش باید به کتاب‌های مستقلّ و مفصّلتر مراجعه کرد[۳][۴].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۳۵.
  2. حیاه الامام زین العابدین، ص۱۶۶.
  3. از جمله الإمام زین العابدین، عبدالرزاق المقرم؛ حیاة الامام زین العابدین، باقر شریف القرشی؛ سیرة الائمّه الاثنی عشر، هاشم معروف الحسنی؛ بحار الأنوار، ج۴۶؛ زندگانی زین العابدین، سید جعفر شهیدی و....
  4. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۳۲.