سنت الهی در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
==معناشناسی==
[[ظهور]] [[صفات الهی]] بر اساس ضوابط خاصی که [[خداوند]] از روی [[حکمت]] خویش، به مقتضای [[رفتار]] و سلوکی که [[مردم]] نسبت به [[دعوت]] او و [[رسولان الهی]] دارند، اِعمال می‌کند. اصل آن "سنَّ" به معنای جریان چیزی و فراگیری آن در محیط اطراف<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۶۰.</ref> و جاری ‌شدن امری سامان‌مند (اعم از [[وصف]]، عمل یا قول)<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۴۰.</ref>. [[سنت]] یعنی [[سیره]] و روش<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۲۲۵.</ref>، [[قانون]] و قاعده.
سنت الهی عبارت است از: [[ظهور]] [[صفات الهی]] بر اساس ضوابط خاصی که [[خداوند]] از روی [[حکمت]] خویش، به مقتضای [[رفتار]] و سلوکی که [[مردم]] نسبت به [[دعوت]] او و [[رسولان الهی]] دارند، اِعمال می‌کند. اصل آن "سنَّ" به معنای جریان چیزی و فراگیری آن در محیط اطراف<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۶۰.</ref> و جاری ‌شدن امری سامان‌مند (اعم از [[وصف]]، عمل یا قول) است<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۲۴۰.</ref>. [[سنت]] یعنی [[سیره]]، روش<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۳، ص۲۲۵.</ref>، [[قانون]] و قاعده.
 
{{متن قرآن|وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّتِ اللَّهِ تَحْوِيلًا}}<ref>« هرگز برای سنت خداوند دگرگونی نخواهی یافت » سوره فاطر، آیه ۴۳.</ref>.


==ویژگی [[سنت‌های الهی]]==
[[سنت‌های الهی]] دو ویژگی بسیار مهم دارند:
[[سنت‌های الهی]] دو ویژگی بسیار مهم دارند:
#فراگیر و همگانی‌اند: {{متن قرآن|قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ}}<ref>«پیش از شما سنّت‌هایی (بوده و) از میان رفته‌اند پس روی زمین گردش کنید تا بنگرید سرانجام دروغ‌انگاران چگونه بوده است» سوره آل عمران، آیه ۱۳۷.</ref>.
#فراگیر و همگانی‌اند: {{متن قرآن|قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ}}<ref>«پیش از شما سنّت‌هایی (بوده و) از میان رفته‌اند پس روی زمین گردش کنید تا بنگرید سرانجام دروغ‌انگاران چگونه بوده است» سوره آل عمران، آیه ۱۳۷.</ref>.
#ثابت و تغییر ناپذیرند: {{متن قرآن|سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا}}<ref>«بنا به سنّت خداوند در میان کسانی که پیش‌تر درگذشته‌اند؛ و برای سنّت خداوند هرگز دگر کردنی  نخواهی یافت» سوره احزاب، آیه ۶۲.</ref>.
#ثابت و تغییر ناپذیرند: {{متن قرآن|سُنَّةَ اللَّهِ فِي الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا}}<ref>«بنا به سنّت خداوند در میان کسانی که پیش‌تر درگذشته‌اند؛ و برای سنّت خداوند هرگز دگر کردنی  نخواهی یافت» سوره احزاب، آیه ۶۲.</ref>.


از دیدگاه [[قرآن کریم]]، عامل اصلی تغییرات و تحولات [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] مهم در [[تاریخ]] [[بشر]] [[سنن الهی]] بوده‌اند. از جمله [[سنت الهی]] [[ظهور]] [[انبیا]] و ارسال رُسل است که در [[تاریخ]] [[بشر]]، نقاط عطف عمده و سوق‌دهنده [[بشر]] به سوی [[هدایت]] و [[تکامل]] بوده است؛ مانند [[ظهور]] [[ابراهیم]] و [[دین حنیف]]، [[ظهور]] [[موسی]] و نابودی قبطیان و [[فرعون]] و [[حاکمیت]] [[بنی‌اسرائیل]]، [[ظهور عیسی]] [[مسیح]] و همچنین [[ظهور اسلام]] و [[دین خاتم]] که تحولات اساسی در [[جهان]] ایجاد کرد و بر اثر آن، دو امپراتوری [[عظیم]] آن دوره متحوّل شدند و [[جهان]] دستخوش تغییرات و تحولات عظیمی گردید و [[تمدن اسلامی]] قرن‌ها درخشید.
==سنن الهی عامل تغییرات سیاسی و اجتماعی==
از دیدگاه [[قرآن کریم]]، عامل اصلی تغییرات و تحولات [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] مهم در [[تاریخ]] [[بشر]] [[سنن الهی]] بوده‌اند. از جمله [[سنت الهی]]، [[ظهور]] [[انبیا]] و ارسال رُسل است که در [[تاریخ]] [[بشر]]، نقاط عطف عمده و سوق‌دهنده [[بشر]] به سوی [[هدایت]] و [[تکامل]] بوده است؛ مانند [[ظهور]] [[ابراهیم]] {{ع}} و [[دین حنیف]]، [[ظهور]] [[موسی]] {{ع}} و نابودی قبطیان و [[فرعون]] و [[حاکمیت]] [[بنی‌اسرائیل]]، [[ظهور عیسی]] [[مسیح]] {{ع}} و همچنین [[ظهور اسلام]] و [[دین خاتم]] که تحولات اساسی در [[جهان]] ایجاد کرد و بر اثر آن، دو امپراتوری [[عظیم]] آن دوره متحوّل شدند و [[جهان]] دستخوش تغییرات و تحولات عظیمی گردید و [[تمدن اسلامی]] قرن‌ها درخشید.


==سنن الهی در قرآن==
برخی از [[سنن الهی]] در [[قرآن کریم]] عبارت‌اند از:
برخی از [[سنن الهی]] در [[قرآن کریم]] عبارت‌اند از:
#جریان امور هستی بر اسباب و مسببات: {{متن قرآن|وَآتَيْنَاهُ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ سَبَبًا}}<ref>«ما به او روی زمین توانمندی  بخشیدیم و سررشته هر کار را به او دادیم» سوره کهف، آیه ۸۴.</ref>.
#جریان امور هستی بر اسباب و مسببات: {{متن قرآن|وَآتَيْنَاهُ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ سَبَبًا}}<ref>«ما به او روی زمین توانمندی  بخشیدیم و سررشته هر کار را به او دادیم» سوره کهف، آیه ۸۴.</ref>.
خط ۲۵: خط ۲۶:
#[[نصرت]] [[مؤمنان]]: {{متن قرآن|وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>« و یاری مؤمنان بر ما واجب  است» سوره روم، آیه ۴۷.</ref>.
#[[نصرت]] [[مؤمنان]]: {{متن قرآن|وَكَانَ حَقًّا عَلَيْنَا نَصْرُ الْمُؤْمِنِينَ}}<ref>« و یاری مؤمنان بر ما واجب  است» سوره روم، آیه ۴۷.</ref>.
#[[امتحان]] و [[ابتلاء]]: {{متن قرآن|وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً}}<ref>«هر کسی (مزه) مرگ را می‌چشد و شما را با بد و نیک می‌آزماییم و به سوی ما بازگردانده می‌شوید» سوره انبیاء، آیه ۳۵.</ref>.
#[[امتحان]] و [[ابتلاء]]: {{متن قرآن|وَنَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً}}<ref>«هر کسی (مزه) مرگ را می‌چشد و شما را با بد و نیک می‌آزماییم و به سوی ما بازگردانده می‌شوید» سوره انبیاء، آیه ۳۵.</ref>.
#[[هلاکت]] [[ظالمان]]، گردنکشان، [[کفار]] و مترفین: {{متن قرآن|وَكَمْ قَصَمْنَا مِنْ قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً}}<ref>«و بسا شهرهایی را در هم کوفتیم که (مردم آنها) ستمگر بودند و پس از آنها گروهی دیگر پدید آوردیم» سوره انبیاء، آیه ۱۱.</ref>.
#[[هلاکت]] [[ظالمان]]، گردن‌کشان، [[کفار]] و مترفین: {{متن قرآن|وَكَمْ قَصَمْنَا مِنْ قَرْيَةٍ كَانَتْ ظَالِمَةً}}<ref>«و بسا شهرهایی را در هم کوفتیم که (مردم آنها) ستمگر بودند و پس از آنها گروهی دیگر پدید آوردیم» سوره انبیاء، آیه ۱۱.</ref>.
#[[تغییر]] {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ}}<ref>«بی‌گمان خداوند آنچه را که گروهی دارند دگرگون نمی‌کند (و از آنان نمی‌ستاند) مگر آنها آنچه را که در خویش دارند دگرگون سازند» سوره رعد، آیه ۱۱.</ref>.<ref>مسعود انصاری، «سنت‌های الهی در قرآن کریم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۲۱-۱۲۳۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۵۰-۳۵۲.</ref>
#[[تغییر]]: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ لَا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنْفُسِهِمْ}}<ref>«بی‌گمان خداوند آنچه را که گروهی دارند دگرگون نمی‌کند (و از آنان نمی‌ستاند) مگر آنها آنچه را که در خویش دارند دگرگون سازند» سوره رعد، آیه ۱۱.</ref>.<ref>مسعود انصاری، «سنت‌های الهی در قرآن کریم»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۲۲۱-۱۲۳۱.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۵۰-۳۵۲.</ref>


==منابع==
==منابع==
۱۱۲٬۹۹۷

ویرایش