توکل در سیره معصوم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←پانویس) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
یکی از اصول زیربنایی در [[سیره رفتاری معصوم|سیره رفتاری]] و [[سیره سیاسی معصوم|سیاسی پیشوایان معصوم]] در برابر [[حاکمان ستمگر]]، [[توکل]] ایشان بر [[خدای متعال]] است. ایشان با [[استعانت]] و توکل بر خدا، در برابر جائران میایستادند و پیوسته با شیوههای مختلف با آنان به مبارزه برمی خاستند. [[خاندان اهلبیت]]{{عم}} در پرتو [[توحید]] و [[اعتقاد]] [[خالص]] و [[استواری]] که به خدای متعال و [[قدرت]] مطلق او داشتند، هرگز در برابر [[طاغوتهای ستمگر]] قد [[خم]] نکردند و [[تسلیم]] [[هوسهای دنیوی]] آنان نشدند. با [[تأمل]] در [[سیره ائمه اطهار]]{{عم}}، جایگاه این اصل به خوبی نمایان خواهد شد.<ref>[[محمد ملکزاده|ملکزاده، محمد]]، [[سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور (کتاب)|سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور]]، ص ۲۳۸.</ref> | یکی از اصول زیربنایی در [[سیره رفتاری معصوم|سیره رفتاری]] و [[سیره سیاسی معصوم|سیاسی پیشوایان معصوم]] در برابر [[حاکمان ستمگر]]، [[توکل]] ایشان بر [[خدای متعال]] است. ایشان با [[استعانت]] و توکل بر خدا، در برابر جائران میایستادند و پیوسته با شیوههای مختلف با آنان به مبارزه برمی خاستند. [[خاندان اهلبیت]]{{عم}} در پرتو [[توحید]] و [[اعتقاد]] [[خالص]] و [[استواری]] که به خدای متعال و [[قدرت]] مطلق او داشتند، هرگز در برابر [[طاغوتهای ستمگر]] قد [[خم]] نکردند و [[تسلیم]] [[هوسهای دنیوی]] آنان نشدند. با [[تأمل]] در [[سیره ائمه اطهار]]{{عم}}، جایگاه این اصل به خوبی نمایان خواهد شد.<ref>[[محمد ملکزاده|ملکزاده، محمد]]، [[سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور (کتاب)|سیره سیاسی معصومان در عصر حاکمیت جور]]، ص ۲۳۸.</ref> | ||
== پرسشهای وابسته == | |||
== جستارهای وابسته == | |||
==منابع== | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} |
نسخهٔ ۱۴ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۳۷
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل توکل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
یکی از اصول زیربنایی در سیره رفتاری و سیاسی پیشوایان معصوم در برابر حاکمان ستمگر، توکل ایشان بر خدای متعال است. ایشان با استعانت و توکل بر خدا، در برابر جائران میایستادند و پیوسته با شیوههای مختلف با آنان به مبارزه برمی خاستند. خاندان اهلبیت(ع) در پرتو توحید و اعتقاد خالص و استواری که به خدای متعال و قدرت مطلق او داشتند، هرگز در برابر طاغوتهای ستمگر قد خم نکردند و تسلیم هوسهای دنیوی آنان نشدند. با تأمل در سیره ائمه اطهار(ع)، جایگاه این اصل به خوبی نمایان خواهد شد.[۱]