عبدالرحمان بن ابی خشکاره بجلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{امامت}} | {{امامت}} | ||
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div> | ||
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبدالرحمان بن ابی خشکاره بجلی در تاریخ اسلامی | <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[عبدالرحمان بن ابی خشکاره بجلی در تاریخ اسلامی]]</div> | ||
'''عبدالرحمان بن | '''عبدالرحمان بن ابی‌خشکاره بجلی'''، یکی از [[سربازان]] و نیروهای تحت امر [[عمر بن سعد]] بود که در [[کربلا]] حضور فعال داشت. | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
عبدالرحمان بن | عبدالرحمان بن ابی‌خشکاره علاوه بر اینکه در [[قتل]] [[مسلم بن عوسجه اسدی]] سهیم بود،<ref> تاریخ طبری، ج۵، ص۴۳۶؛ الفتوح، ج۵، ص۱۰۶؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۶۸.</ref> جزء کسانی نیز بود که خیمه‌ها و لباس‌های [[امام حسین]]{{ع}} و [[خاندان]] و [[اصحاب]] آن [[حضرت]] را [[غارت]] کرده‌اند. گفته‌اند او [[لباس]] خونین [[امام]] را به [[غارت]] برد. | ||
[[مختار ثقفی]] توسط [[سعر بن ابی سعر حنفی]] یکی از [[یاران]] نزدیک خود، از مخفی‌گاه عبدالرحمان بن | [[مختار ثقفی]] توسط [[سعر بن ابی سعر حنفی]] یکی از [[یاران]] نزدیک خود، از مخفی‌گاه عبدالرحمان بن ابی‌خشکاره، [[زیاد بن مالک ضبعی]]، [[عمران بن خالد قشیری]] و [[عبدالله بن قیس خولانی]] اطلاع پیدا کرد. مختار، [[عبدالله بن کامل]] را با گروهی برای [[دستگیری]] آنان فرستاد. | ||
[[ابو سعید صیقل]] که خود نیز یکی از نیروهای تحت امر عبدالله بن کامل بود، گوید: ما برای این [[مأموریت]] حرکت کردیم تا به [[طایفه]] [[بنی ضبیعه]] رسیدیم و [[زیاد بن مالک]] را دستگیر کردیم و سپس ابن کامل مرا با گروهی به [[مأموریت]] دیگری فرستاد و ما به خانه‌ای در منطقه حمراء آمدیم و عبدالرحمان بن ابی خشکاره و [[عبدالله بن قیس خولانی]] را دستگیر کردیم و همه دستگیرشدگان را به نزد مختار آوردیم. | [[ابو سعید صیقل]] که خود نیز یکی از نیروهای تحت امر عبدالله بن کامل بود، گوید: ما برای این [[مأموریت]] حرکت کردیم تا به [[طایفه]] [[بنی ضبیعه]] رسیدیم و [[زیاد بن مالک]] را دستگیر کردیم و سپس ابن کامل مرا با گروهی به [[مأموریت]] دیگری فرستاد و ما به خانه‌ای در منطقه حمراء آمدیم و عبدالرحمان بن ابی خشکاره و [[عبدالله بن قیس خولانی]] را دستگیر کردیم و همه دستگیرشدگان را به نزد مختار آوردیم. | ||
نسخهٔ ۸ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۹
عبدالرحمان بن ابی‌خشکاره بجلی، یکی از سربازان و نیروهای تحت امر عمر بن سعد بود که در کربلا حضور فعال داشت.
مقدمه
عبدالرحمان بن ابی‌خشکاره علاوه بر اینکه در قتل مسلم بن عوسجه اسدی سهیم بود،[۱] جزء کسانی نیز بود که خیمه‌ها و لباس‌های امام حسین(ع) و خاندان و اصحاب آن حضرت را غارت کرده‌اند. گفته‌اند او لباس خونین امام را به غارت برد.
مختار ثقفی توسط سعر بن ابی سعر حنفی یکی از یاران نزدیک خود، از مخفی‌گاه عبدالرحمان بن ابی‌خشکاره، زیاد بن مالک ضبعی، عمران بن خالد قشیری و عبدالله بن قیس خولانی اطلاع پیدا کرد. مختار، عبدالله بن کامل را با گروهی برای دستگیری آنان فرستاد.
ابو سعید صیقل که خود نیز یکی از نیروهای تحت امر عبدالله بن کامل بود، گوید: ما برای این مأموریت حرکت کردیم تا به طایفه بنی ضبیعه رسیدیم و زیاد بن مالک را دستگیر کردیم و سپس ابن کامل مرا با گروهی به مأموریت دیگری فرستاد و ما به خانه‌ای در منطقه حمراء آمدیم و عبدالرحمان بن ابی خشکاره و عبدالله بن قیس خولانی را دستگیر کردیم و همه دستگیرشدگان را به نزد مختار آوردیم.
مختار با دیدن آنان فریاد زد: «ای قاتلان سرور جوانان بهشت! دیدید خداوند چگونه شما را به دست انتقام سپرد؟ دیدید که آن پیراهن سرخ رنگ چه نحوستی برای شما پیش آورد؟» سپس مختار دستور داد تا آنان را به بازار کوفه برده و در ملاء عام گردن بزنند.[۲]
در زیارت ناحیه مقدسه با نام «عبدالله بن خشکاره بجلی» لعنت شده است.[۳]
جستارهای وابسته
- مسلم بن عوسجه اسدی (شهید)
منابع
پانویس
- ↑ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۳۶؛ الفتوح، ج۵، ص۱۰۶؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۶۸.
- ↑ تاریخ طبری، ج۶، ص۵۸؛ الکامل فی التاریخ، ج۴، ص۲۴۰؛ مقتل الحسین خوارزمی، ج۲، ص۲۵۰؛ تجارب الامم، ج۲، ص۱۷۹.
- ↑ محمدزاده، مرضیه، دوزخیان جاوید، ص۲۵۴.