آخرت در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

==نظام احسن جهان==

{{اصلی|نظام احسن}}

[[خداوند متعال]]، [[عالم هستی]] را بر اساس نظام احسن و [[اصلح]] [[آفریده]] است و [[صلح]] و اتقن، در صورت امکان و عدم مانع، [[واجب]] است. در حقیقت [[عنایت]] یکی از صفات فعلی [[خداوند]] است به این معنا که خداوند هم [[علم فعلی]] به نظام احسن دارد و هم اینکه در [[افعال]] خود [[احکام]] و [[اتقان]] دارد و بر همه افعال او مصالحی مترتب است<ref>امام خمینی، تقریرات فلسفه، ج۱، ص۳۰.</ref> و این صفت [[خداوند]] اقتضا می‌کند که [[جهان]] را براساس نظامی احسن و [[نیکوترین]] شکل بیافریند و مفسده‌ای نداشته باشد و از این روی [[فعل خداوند]] بالذات تنها به [[اصلح]] تعلق می‌گیرد و صدور اصلح از آن جهت از خداوند ضروری است و در این میان اگر نقصی [[مشاهده]] شود حاکی از نسبت دادن [[نقص]] و [[شر]] به خداوند نیست. اما در توضیح مناسب‌تر، [[نفی]] شر و [[غلبه]] آن بر خیر به بررسی دو [[شبهه]] در مورد آن پرداخته می‌شود؛

اگر خداوند [[عادل]] و [[حکیم]] بوده و با صفت [[عنایت]] خود، عالم را براساس [[نظام احسن]] [[آفریده]] است، وجود امراض، [[رنج‌ها]]، بلایای طبیعی مانند سیل و [[زلزله]] و گرفتاری‌های [[اجتماعی]] چگونه با [[عدل الهی]] سازگار هستند و چرا همه چیز مفید نیست و بسیاری از [[مفاسد]] نیز در عالم وجود دارد که فعل خداوند هستند؟ به عبارت دیگر وجود [[شرور]] در مقابل عدل الهی چه توجیهی دارند؟

[[رده:آخرت]]