خاتم‌بخشی

این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام علی است. مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

«انفاق انگشتر» در حال نماز به فقیر که از سوی امام علیS انجام گرفت، نزول آیه ولایت را درپی داشت: إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِينَ آمَنُواْ الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُمْ رَاكِعُونَ. روز ۲۴ ذی‌حجّه، فقیری به مسجد پیامبر آمده، تقاضای کمک کرد. کسی کمک نکرد. علیS که در حال نماز بود، به او اشاره کرد، وی جلو آمد و انگشتر را از دست امیر المؤمنین بیرون آورد.

آیه‌ای که در این مورد نازل شد، پس از خدا و رسول، کسی را ولیّ و سرپرست مؤمنان معرفی کرد که نماز می‌خواند و در حال رکوع، زکات و صدقه می‌دهد. مصداق این آیه کسی جز علیS نبود. راویان متعدد این داستان، نزول آیۀ ولایت را در شأن انفاق حضرت علیS ذکر کرده‌اند. نزول آیه و ستایش از این انفاق، نه به خاطر گرانی قیمت انگشتر، بلکه به خاطر اخلاص آن حضرت در انفاق بود. این حادثه علاوه بر آنکه فضیلت مهمّی از فضایل علیS را بیان کرده، سبب نزول یکی از روشن‌ترین آیات مربوط به امامت و ولایت شد که پیوسته به آن استشهاد شده است.

جستارهای وابسته

• آیه ولایت

منابع

1. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر