ثابت بن ربیع انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۳.</ref> شرح حال او را در قسم نخست ([[صحابه]]) آورده و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۴۱.</ref> گفته است که [[عَبدان مروزی]] <ref>صاحب کتاب معرفة الصحابه.</ref> از او یاد و [[حدیثی]] را که درباره اوست، گزارش کرده است. براساس این [[حدیث]]، هنگامی که ثابت بن ربیع در بستر [[مرگ]] بود، [[رسول خدا]]{{صل}} بر بالین او حاضر شد و صدایش زد، ولی پاسخی نشنید. آن [[حضرت]] گریست و فرمود: اگر صدایم را می‌شنید، [[اجابت]] می‌کرد. [[زنان]] حاضر گریستند و [[اسامة بن زید]] آنان را بازداشت. رسول خدا{{صل}} فرمود: «بگذار تا زمانی که وی در میانشان است، بگریند، ولی هنگامی که درگذشت، دیگر صدای گریه‌ای شنیده نشود»<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۴۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۳.</ref>.
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۳.</ref> شرح حال او را در قسم نخست ([[صحابه]]) آورده و [[ابن اثیر]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۴۱.</ref> گفته است که [[عَبدان مروزی]] <ref>صاحب کتاب معرفة الصحابه.</ref> از او یاد و [[حدیثی]] را که درباره اوست، گزارش کرده است. براساس این [[حدیث]]، هنگامی که ثابت بن ربیع در بستر [[مرگ]] بود، [[رسول خدا]] {{صل}} بر بالین او حاضر شد و صدایش زد، ولی پاسخی نشنید. آن [[حضرت]] گریست و فرمود: اگر صدایم را می‌شنید، [[اجابت]] می‌کرد. [[زنان]] حاضر گریستند و [[اسامة بن زید]] آنان را بازداشت. رسول خدا {{صل}} فرمود: «بگذار تا زمانی که وی در میانشان است، بگریند، ولی هنگامی که درگذشت، دیگر صدای گریه‌ای شنیده نشود»<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۴۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۳.</ref>.


این حدیث در [[منابع حدیثی]] از طریق دیگر نیز آمده و فرد [[بیمار]]، شخص دیگری به نام [[عبدالله بن ثابت]] معرفی شده است<ref>مالک بن أنس، کتاب الموطأ، ج۱، ص۲۳۳؛ شافعی، محمد بن ادریس، کتاب الام، ج۱، ص۳۱۹؛ ابوداود، سلیمان بن اشعث، سنن، ج۲، ص۶۰؛ عبدالرزاق بن همام، مصنف، ج۳، ص۵۶۲.</ref>. ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۴.</ref> احتمال داده که این حادثه دوبار و برای دو نفر رخ داده باشد، ولی به نظر می‌رسد این حادثه تنها برای عبدالله بن ثابت رخ داده و چون [[کنیه]] وی «ابو الربیع» بوده، برخی میان آن دو خلط کرده و داستان را مربوط به ثابت بن ربیع دانسته‌اند که صحیح نیست.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ثابت بن ربیع انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص: ۲۹۶.</ref>
این حدیث در [[منابع حدیثی]] از طریق دیگر نیز آمده و فرد [[بیمار]]، شخص دیگری به نام [[عبدالله بن ثابت]] معرفی شده است<ref>مالک بن أنس، کتاب الموطأ، ج۱، ص۲۳۳؛ شافعی، محمد بن ادریس، کتاب الام، ج۱، ص۳۱۹؛ ابوداود، سلیمان بن اشعث، سنن، ج۲، ص۶۰؛ عبدالرزاق بن همام، مصنف، ج۳، ص۵۶۲.</ref>. ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۴.</ref> احتمال داده که این حادثه دوبار و برای دو نفر رخ داده باشد، ولی به نظر می‌رسد این حادثه تنها برای عبدالله بن ثابت رخ داده و چون [[کنیه]] وی «ابو الربیع» بوده، برخی میان آن دو خلط کرده و داستان را مربوط به ثابت بن ربیع دانسته‌اند که صحیح نیست.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «ثابت بن ربیع انصاری»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص: ۲۹۶.</ref>

نسخهٔ ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۴

آشنایی اجمالی

ابن حجر[۱] شرح حال او را در قسم نخست (صحابه) آورده و ابن اثیر[۲] گفته است که عَبدان مروزی [۳] از او یاد و حدیثی را که درباره اوست، گزارش کرده است. براساس این حدیث، هنگامی که ثابت بن ربیع در بستر مرگ بود، رسول خدا (ص) بر بالین او حاضر شد و صدایش زد، ولی پاسخی نشنید. آن حضرت گریست و فرمود: اگر صدایم را می‌شنید، اجابت می‌کرد. زنان حاضر گریستند و اسامة بن زید آنان را بازداشت. رسول خدا (ص) فرمود: «بگذار تا زمانی که وی در میانشان است، بگریند، ولی هنگامی که درگذشت، دیگر صدای گریه‌ای شنیده نشود»[۴].

این حدیث در منابع حدیثی از طریق دیگر نیز آمده و فرد بیمار، شخص دیگری به نام عبدالله بن ثابت معرفی شده است[۵]. ابن حجر[۶] احتمال داده که این حادثه دوبار و برای دو نفر رخ داده باشد، ولی به نظر می‌رسد این حادثه تنها برای عبدالله بن ثابت رخ داده و چون کنیه وی «ابو الربیع» بوده، برخی میان آن دو خلط کرده و داستان را مربوط به ثابت بن ربیع دانسته‌اند که صحیح نیست.[۷]

منابع

پانویس

  1. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۳.
  2. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۴۱.
  3. صاحب کتاب معرفة الصحابه.
  4. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۴۴۱؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۳.
  5. مالک بن أنس، کتاب الموطأ، ج۱، ص۲۳۳؛ شافعی، محمد بن ادریس، کتاب الام، ج۱، ص۳۱۹؛ ابوداود، سلیمان بن اشعث، سنن، ج۲، ص۶۰؛ عبدالرزاق بن همام، مصنف، ج۳، ص۵۶۲.
  6. ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۵۰۴.
  7. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «ثابت بن ربیع انصاری»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص: ۲۹۶.