خیانت در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۶: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[خیانت]] به معنی [[بی‌وفایی]]، [[نیرنگ]] زدن و [[پیمان‌شکنی]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref> راغب خیانت را [[مخالفت]] با [[حق]] به سبب [[عهدشکنی]] سرّی می‌داند<ref>المفردات فی غریب القرآن.</ref>. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر خیانت نکنید و در امانت‌های خود دانسته خیانت نورزید» سوره انفال، آیه ۲۷.</ref>.
[[خیانت]] به معنی [[بی‌وفایی]]، [[نیرنگ]] زدن و [[پیمان‌شکنی]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref> راغب خیانت را [[مخالفت]] با [[حق]] به سبب [[عهدشکنی]] سرّی می‌داند<ref>المفردات فی غریب القرآن.</ref>. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر خیانت نکنید و در امانت‌های خود دانسته خیانت نورزید» سوره انفال، آیه ۲۷.</ref>.


واژه دیگری که نزدیک بر این معناست کلمه "[[غِشّ]]" است که به معنای بدعهدی و خیانت و [[فریب‌کاری]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>.
واژه دیگری که نزدیک بر این معناست کلمه "[[غِشّ]]" است که به معنای بدعهدی و خیانت و [[فریب‌کاری]] است<ref>فرهنگ معاصر عربی – فارسی.</ref>.
[[امام سجاد]]{{ع}} در [[مذمت]] این صفت می‌گوید: {{متن حدیث|وَ نَعُوذُ بِكَ‏ أَنْ‏ نَنْطَوِيَ‏ عَلَى‏ غِشِّ أَحَدٍ}}<ref>دعای ۸.</ref>؛ «بارخدایا به تو [[پناه]] می‌بریم، از اینکه در [[دل]] [[خیال]] [[فریب]] کسی را بپروریم». هم‌چنین در [[دعای مکارم الاخلاق]] می‌فرماید: «بارخدایا، [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و [[رستگاری]] بخش مرا تا کسی را که با من ناراستی (غِشّ) بورزد به [[اخلاص]] پاسخ دهم ([[اندرز]] دهم و [[نصیحت]] کنم)»<ref>نیایش بیستم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمة عبد المحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی - فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول: قرآن مجید، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، دفتر نشر کتاب، ۱۴۰۴، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۰۸.</ref>
[[امام سجاد]] {{ع}} در [[مذمت]] این صفت می‌گوید: {{متن حدیث|وَ نَعُوذُ بِكَ‏ أَنْ‏ نَنْطَوِيَ‏ عَلَى‏ غِشِّ أَحَدٍ}}<ref>دعای ۸.</ref>؛ «بارخدایا به تو [[پناه]] می‌بریم، از اینکه در [[دل]] [[خیال]] [[فریب]] کسی را بپروریم». هم‌چنین در [[دعای مکارم الاخلاق]] می‌فرماید: «بارخدایا، [[درود]] بفرست بر [[محمد]] و خاندانش و [[رستگاری]] بخش مرا تا کسی را که با من ناراستی (غِشّ) بورزد به [[اخلاص]] پاسخ دهم ([[اندرز]] دهم و [[نصیحت]] کنم)»<ref>نیایش بیستم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمة عبد المحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی - فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول: قرآن مجید، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، دفتر نشر کتاب، ۱۴۰۴، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۰۸.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۱

مقدمه

خیانت به معنی بی‌وفایی، نیرنگ زدن و پیمان‌شکنی است[۱] راغب خیانت را مخالفت با حق به سبب عهدشکنی سرّی می‌داند[۲]. قرآن کریم می‌فرماید: ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَخُونُوا اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوا أَمَانَاتِكُمْ وَأَنْتُمْ تَعْلَمُونَ[۳].

واژه دیگری که نزدیک بر این معناست کلمه "غِشّ" است که به معنای بدعهدی و خیانت و فریب‌کاری است[۴]. امام سجاد (ع) در مذمت این صفت می‌گوید: «وَ نَعُوذُ بِكَ‏ أَنْ‏ نَنْطَوِيَ‏ عَلَى‏ غِشِّ أَحَدٍ»[۵]؛ «بارخدایا به تو پناه می‌بریم، از اینکه در دل خیال فریب کسی را بپروریم». هم‌چنین در دعای مکارم الاخلاق می‌فرماید: «بارخدایا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و رستگاری بخش مرا تا کسی را که با من ناراستی (غِشّ) بورزد به اخلاص پاسخ دهم (اندرز دهم و نصیحت کنم)»[۶].[۷].[۸]

منابع

پانویس

  1. فرهنگ معاصر عربی – فارسی.
  2. المفردات فی غریب القرآن.
  3. «ای مؤمنان! به خداوند و پیامبر خیانت نکنید و در امانت‌های خود دانسته خیانت نورزید» سوره انفال، آیه ۲۷.
  4. فرهنگ معاصر عربی – فارسی.
  5. دعای ۸.
  6. نیایش بیستم.
  7. صحیفه سجادیه، ترجمة عبد المحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم؛ فرهنگ معاصر عربی - فارسی، آذرتاش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول: قرآن مجید، ترجمه محمدمهدی فولادوند؛ المفردات فی غریب القرآن، راغب اصفهانی، دفتر نشر کتاب، ۱۴۰۴، چاپ دوم.
  8. خالقیان، فضل‌الله، مقاله «خیانت»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۲۰۸.