فطرت و مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۴

مقدمه

از دیدگاه مذاهب و ادیان، عقیده به ظهور حضرت مهدی (ع) مسأله‌ای کاملا فطری و طبیعی است که با سرشت آدمی آمیخته شده، و عمری به درازای عمر آفرینش انسان دارد. فطرت، همان الهام و درک درونی، خواست طبیعی و تمایل باطنی انسان است که نیاز به دلیل ندارد و هر انسانی بدون دلیل و برهان آن را می‌پذیرد و به آن ایمان دارد. وجود تشنگی و گرسنگی در نهاد آدمی، یک امر فطری و طبیعی است و نیاز به دلیل ندارد، پس اگر تشنه می‌شویم و احساس گرسنگی می‌کنیم و علاقه به آب و غذا داریم، دلیل بر آن است که آب و غذایی وجود دارد که دستگاه آفرینش، تشنگی و گرسنگی و میل به آن را در وجود بشر قرار داده است. اگر انسان‌ها در انتظار ظهور مصلح بزرگ جهانی به سر می‌برند و شبانه‌روز انتظارش را می‌کشند، دلیل بر آن است که چنان نقطه اوجی در تکامل جامعه انسانی امکان‌پذیر است. حقیقت مهدویت، در واقع منتهی شدن سیر جوامع بشری به سوی جامعه واحد، سعادت عمومی، تعاون و همکاری، امنیت و رفاه همگانی، حکومت حق و عدل و خلافت شایستگان و مؤمنان به رهبری موعود پیامبران و ادیان است و این همان چیزی است که مطلوب هر فطرت پاک و خواست طبیعی هر انسان سالم و وجدان بیدار است. به همین‌جهت است که هم ادیان و مذاهب مختلف و هم دین مبین اسلام به این میل باطنی و خواسته درونی -ایجاد آرمان‌شهر حقیقی به دست منجی- توجه خاصی مبذول داشته و ظهور رهبری الهی و منجی آسمانی را در پایان جهان به پیروان خود وعده داده‌اند^[۱]^[۲].

پرسش مستقیم

ضرورت برپایی حکومت عدل جهانی از راه فطرت چگونه قابل تبیین است؟ (پرسش)

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه

پانویس

↑ ظهور مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۵۲.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۴.

[1] ظهور مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۵۲.

[2] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۵۴۴.

[۱]

[۲]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*از دیدگاه [[مذاهب]] و [[ادیان]]، [[عقیده]] به [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} مسأله‌ای کاملا فطری و طبیعی است که با [[سرشت]] [[آدمی]] آمیخته شده، و عمری به درازای [[عمر]] [[آفرینش انسان]] دارد. [[فطرت]]، همان [[الهام]] و [[درک]] درونی، خواست طبیعی و تمایل [[باطنی]] [[انسان]] است که [[نیاز]] به [[دلیل]] ندارد و هر انسانی بدون [[دلیل]] و [[برهان]] آن را می‌پذیرد و به آن [[ایمان]] دارد. وجود [[تشنگی]] و [[گرسنگی]] در نهاد [[آدمی]]، یک امر فطری و طبیعی است و [[نیاز]] به [[دلیل]] ندارد، پس اگر تشنه می‌شویم و احساس [[گرسنگی]] می‌کنیم و علاقه به [[آب]] و [[غذا]] داریم، [[دلیل]] بر آن است که [[آب]] و غذایی وجود دارد که دستگاه [[آفرینش]]، [[تشنگی]] و [[گرسنگی]] و میل به آن را در وجود [[بشر]] قرار داده است. اگر [[انسان‌ها]] در [[انتظار ظهور]] [[مصلح بزرگ جهانی]] به سر می‌برند و شبانه‌روز انتظارش را می‌کشند، [[دلیل]] بر آن است که چنان نقطه اوجی در [[تکامل]] [[جامعه انسانی]] امکان‌پذیر است. [[حقیقت]] [[مهدویت]]، در واقع منتهی شدن سیر [[جوامع بشری]] به سوی [[جامعه]] واحد، [[سعادت]] عمومی، [[تعاون]] و [[همکاری]]، [[امنیت]] و [[رفاه]] همگانی، [[حکومت]] [[حق]] و [[عدل]] و [[خلافت]] شایستگان و [[مؤمنان]] به [[رهبری]] [[موعود]] [[پیامبران]] و [[ادیان]] است و این همان چیزی است که مطلوب هر [[فطرت]] [[پاک]] و خواست طبیعی هر [[انسان]] سالم و [[وجدان]] بیدار است. به همین‌جهت است که هم [[ادیان]] و [[مذاهب]] مختلف و هم [[دین مبین اسلام]] به این [[میل باطنی]] و خواسته درونی -ایجاد [[آرمان‌شهر]] حقیقی به دست منجی- توجه خاصی مبذول داشته و [[ظهور]] [[رهبری الهی]] و [[منجی آسمانی]] را در [[پایان جهان]] به [[پیروان]] خود [[وعده]] داده‌اند<ref>ظهور مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۵۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۴۴.</ref>.
+* از دیدگاه [[مذاهب]] و [[ادیان]]، [[عقیده]] به [[ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} مسأله‌ای کاملا فطری و طبیعی است که با [[سرشت]] [[آدمی]] آمیخته شده، و عمری به درازای [[عمر]] [[آفرینش انسان]] دارد. [[فطرت]]، همان [[الهام]] و [[درک]] درونی، خواست طبیعی و تمایل [[باطنی]] [[انسان]] است که [[نیاز]] به [[دلیل]] ندارد و هر انسانی بدون [[دلیل]] و [[برهان]] آن را می‌پذیرد و به آن [[ایمان]] دارد. وجود [[تشنگی]] و [[گرسنگی]] در نهاد [[آدمی]]، یک امر فطری و طبیعی است و [[نیاز]] به [[دلیل]] ندارد، پس اگر تشنه می‌شویم و احساس [[گرسنگی]] می‌کنیم و علاقه به [[آب]] و [[غذا]] داریم، [[دلیل]] بر آن است که [[آب]] و غذایی وجود دارد که دستگاه [[آفرینش]]، [[تشنگی]] و [[گرسنگی]] و میل به آن را در وجود [[بشر]] قرار داده است. اگر [[انسان‌ها]] در [[انتظار ظهور]] [[مصلح بزرگ جهانی]] به سر می‌برند و شبانه‌روز انتظارش را می‌کشند، [[دلیل]] بر آن است که چنان نقطه اوجی در [[تکامل]] [[جامعه انسانی]] امکان‌پذیر است. [[حقیقت]] [[مهدویت]]، در واقع منتهی شدن سیر [[جوامع بشری]] به سوی [[جامعه]] واحد، [[سعادت]] عمومی، [[تعاون]] و [[همکاری]]، [[امنیت]] و [[رفاه]] همگانی، [[حکومت]] [[حق]] و [[عدل]] و [[خلافت]] شایستگان و [[مؤمنان]] به [[رهبری]] [[موعود]] [[پیامبران]] و [[ادیان]] است و این همان چیزی است که مطلوب هر [[فطرت]] [[پاک]] و خواست طبیعی هر [[انسان]] سالم و [[وجدان]] بیدار است. به همین‌جهت است که هم [[ادیان]] و [[مذاهب]] مختلف و هم [[دین مبین اسلام]] به این [[میل باطنی]] و خواسته درونی -ایجاد [[آرمان‌شهر]] حقیقی به دست منجی- توجه خاصی مبذول داشته و [[ظهور]] [[رهبری الهی]] و [[منجی آسمانی]] را در [[پایان جهان]] به [[پیروان]] خود [[وعده]] داده‌اند<ref>ظهور مهدی از دیدگاه اسلام، مذاهب و ملل جهان، هاشمی شهیدی، ص ۵۲.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۴۴.</ref>.
-==پرسش مستقیم==
+== پرسش مستقیم ==
 * [[ضرورت برپایی حکومت عدل جهانی از راه فطرت چگونه قابل تبیین است؟ (پرسش)]]