مدینه فاضله مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
تا آن‌جا که در حافظه [[تاریخ]] به یاد مانده است، هیچ‌گاه [[انسان]] از [[اندیشه]] و رؤیای بهتر زیستن فارغ نبوده و همیشه، نگاه او برای یافتن آینده‌ای بهتر و سامان‌یافته‌تر، دوردست‌ها را نظاره کرده است. این [[رؤیا]]، در زندگانی [[انسان]] به گونه‌های مختلفی تبلور یافته است و بارزترین نمونه از آن را در [[اندیشه]] "[[مدینه فاضله]]" می‌یابیم. و اما مهم‌ترین و برجسته‌ترین خصوصیات [[مدینه فاضله اسلامی]] -که تحقق آن را [[پس از ظهور]] [[منجی]] عالم [[بشریت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} به ما [[وعده]] داده‌اند- عبارتند از: | تا آن‌جا که در حافظه [[تاریخ]] به یاد مانده است، هیچ‌گاه [[انسان]] از [[اندیشه]] و رؤیای بهتر زیستن فارغ نبوده و همیشه، نگاه او برای یافتن آینده‌ای بهتر و سامان‌یافته‌تر، دوردست‌ها را نظاره کرده است. این [[رؤیا]]، در زندگانی [[انسان]] به گونه‌های مختلفی تبلور یافته است و بارزترین نمونه از آن را در [[اندیشه]] "[[مدینه فاضله]]" می‌یابیم. و اما مهم‌ترین و برجسته‌ترین خصوصیات [[مدینه فاضله اسلامی]] -که تحقق آن را [[پس از ظهور]] [[منجی]] عالم [[بشریت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} به ما [[وعده]] داده‌اند- عبارتند از: | ||
# ''' | # '''مدینه عدل''': در خصوصیات [[قیام]] و [[حکومت]] [[امام زمان]] {{ع}} هیچ ویژگی به اندازه [[عدالت]] و [[قسط]] روشنی ندارد. در [[زیارت صاحب الامر]] می‌خوانیم: {{عربی|"السَّلَامُ عَلَى الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ وَ الْعَدْلِ الْمُشْتَهَر..."}}<ref>مفاتیح الجنان، زیارت صاحب الامر.</ref> در [[مدینه]] فاضله [[اسلامی]] و در [[بستر ظهور]] آن [[منجی]] نیز، همه سخن از [[عدالت]] است. دامنه [[عدالت]] او، تا اقصی نقاط منازل و زوایای ناپیدای [[جامعه]] گسترده است، حتی [[عدالت]] و [[دادگری]] همچون گرما و سرما در درون خانه‌های [[مردمان]] نفوذ می‌کند و مأمن و مسکن وجود آنان را سامان می‌بخشد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.</ref>. در سایه این [[عدالت]]، هیچ انسانی در قید [[بندگی]] و [[بردگی]] باقی نمی‌ماند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.</ref>. | ||
# '''مدینه رفاه''': [[مدینه فاضله اسلامی]]، [[مدینه رفاه]] و [[آسایش همگانی]] است. [[رفاه]] و تنعم بدان سان که دیگر نیازمند و صاحب‌حاجتی در سطح [[جامعه]] یافت نمی‌توان کرد. یک [[دلیل]] مهم بر این امر، [[توزیع عادلانه ثروت‌ها]] و منابع است. در [[روایات]]، سخن از کثرت [[مال]]، [[وفور نعمت‌ها]]، [[باران‌های پی‌درپی]]، سبکباری از بارهای سنگین [[زندگی]]، [[ادای قرض مقروضین]] و سخن از [[بذل و بخشش]] [[امام]] {{ع}} بر همگان است، به‌طوری که از طلب [[مال]] و [[بخشش]] دیگران بی‌نیاز گردند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۰.</ref>. | # '''مدینه رفاه''': [[مدینه فاضله اسلامی]]، [[مدینه رفاه]] و [[آسایش همگانی]] است. [[رفاه]] و تنعم بدان سان که دیگر نیازمند و صاحب‌حاجتی در سطح [[جامعه]] یافت نمی‌توان کرد. یک [[دلیل]] مهم بر این امر، [[توزیع عادلانه ثروت‌ها]] و منابع است. در [[روایات]]، سخن از کثرت [[مال]]، [[وفور نعمت‌ها]]، [[باران‌های پی‌درپی]]، سبکباری از بارهای سنگین [[زندگی]]، [[ادای قرض مقروضین]] و سخن از [[بذل و بخشش]] [[امام]] {{ع}} بر همگان است، به‌طوری که از طلب [[مال]] و [[بخشش]] دیگران بی‌نیاز گردند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۰.</ref>. | ||
# ''' | # '''مدینه امن''': در روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} در [[تفسیر]] [[آیه شریفه]] {{متن قرآن|وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا... وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا}} می‌فرماید: {{عربی|"نَزَلَتْ فِي الْقَائِمِ وَ أَصْحَابِهِ"}}<ref>غیبة طوسی، ص ۲۴۰ (ذیل آیه ۵۵ سوره نور.).</ref>. یعنی [[وعده خداوند]]، مبنی بر این‌که [[وحشت]] و [[خوف]] [[مؤمنان]] را به [[امنیت]] و [[سلام]] تبدیل می‌کند، در [[زمان ظهور]] آن [[حضرت]]، معنی و مصداق می‌یابد. | ||
# ''' | # '''مدینه تربیت''': [[تربیت]] و پرورش [[روح]] [[انسان‌ها]] و توجه به [[اخلاق]] و [[فضائل]] روحی، از اساسی‌ترین [[برنامه‌های ظهور]] است. [[انسان‌ها]] در کنار غنای [[مالی]]، از غنای قلبی و روحی نیز بهره‌مند می‌گردند<ref>بحار الانوار، ج ۸۴، ص ۵۱.</ref> و در کنار [[اتمام نعمت]] و وفور [[ثروت]]، به کمال [[اخلاق]] و [[فضیلت‌های انسانی]] راه می‌یابند<ref>بحار الانوار، ج ۸۴، ص ۱۲۳.</ref>. | ||
# ''' | # '''مدینه علم''': [[دوره ظهور]]، دوران [[گسترش علم]] و [[دانایی]] است و [[مدینه فاضله اسلامی]]، [[مدینة العلم]] است. او می‌آید و [[دانایی]] و [[فرزانگی]]، [[جانشین]] [[جهل]] و [[نادانی]] می‌گردد و [[جهان]] از [[نور]] [[عقل]] و [[دانش]] آکنده می‌شود<ref>بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۵۱.</ref>. | ||
# ''' | # '''مدینه مستضعفان''': آنان که پیش از [[ظهور]]، بار سنگین [[فقر]] و [[بیچارگی]] و نامردمی را [[تحمل]] کرده‌اند، اکنون در راستای اجرای [[عدالت]] باید به حق مسلم خویش در [[وراثت]] و [[پیشوایی]] [[زمین]] دست یابند<ref>سوره قصص، ۵.</ref>. و بدین‌سان، [[بهشت زمینی]] در عالم خارج، واقعیت می‌یابد<ref>چشم‌به‌راه مهدی، ص ۱۹۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۳۱.</ref>. | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||
نسخهٔ ۱ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۳۸
این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
تا آن‌جا که در حافظه تاریخ به یاد مانده است، هیچ‌گاه انسان از اندیشه و رؤیای بهتر زیستن فارغ نبوده و همیشه، نگاه او برای یافتن آینده‌ای بهتر و سامان‌یافته‌تر، دوردست‌ها را نظاره کرده است. این رؤیا، در زندگانی انسان به گونه‌های مختلفی تبلور یافته است و بارزترین نمونه از آن را در اندیشه "مدینه فاضله" می‌یابیم. و اما مهم‌ترین و برجسته‌ترین خصوصیات مدینه فاضله اسلامی -که تحقق آن را پس از ظهور منجی عالم بشریت حضرت مهدی (ع) به ما وعده داده‌اند- عبارتند از:
- مدینه عدل: در خصوصیات قیام و حکومت امام زمان (ع) هیچ ویژگی به اندازه عدالت و قسط روشنی ندارد. در زیارت صاحب الامر می‌خوانیم: "السَّلَامُ عَلَى الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ وَ الْعَدْلِ الْمُشْتَهَر..."[۱] در مدینه فاضله اسلامی و در بستر ظهور آن منجی نیز، همه سخن از عدالت است. دامنه عدالت او، تا اقصی نقاط منازل و زوایای ناپیدای جامعه گسترده است، حتی عدالت و دادگری همچون گرما و سرما در درون خانه‌های مردمان نفوذ می‌کند و مأمن و مسکن وجود آنان را سامان می‌بخشد[۲]. در سایه این عدالت، هیچ انسانی در قید بندگی و بردگی باقی نمی‌ماند[۳].
- مدینه رفاه: مدینه فاضله اسلامی، مدینه رفاه و آسایش همگانی است. رفاه و تنعم بدان سان که دیگر نیازمند و صاحب‌حاجتی در سطح جامعه یافت نمی‌توان کرد. یک دلیل مهم بر این امر، توزیع عادلانه ثروت‌ها و منابع است. در روایات، سخن از کثرت مال، وفور نعمت‌ها، باران‌های پی‌درپی، سبکباری از بارهای سنگین زندگی، ادای قرض مقروضین و سخن از بذل و بخشش امام (ع) بر همگان است، به‌طوری که از طلب مال و بخشش دیگران بی‌نیاز گردند[۴].
- مدینه امن: در روایتی از امام صادق (ع) در تفسیر آیه شریفه ﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا... وَلَيُبَدِّلَنَّهُم مِّن بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا﴾ می‌فرماید: "نَزَلَتْ فِي الْقَائِمِ وَ أَصْحَابِهِ"[۵]. یعنی وعده خداوند، مبنی بر این‌که وحشت و خوف مؤمنان را به امنیت و سلام تبدیل می‌کند، در زمان ظهور آن حضرت، معنی و مصداق می‌یابد.
- مدینه تربیت: تربیت و پرورش روح انسان‌ها و توجه به اخلاق و فضائل روحی، از اساسی‌ترین برنامه‌های ظهور است. انسان‌ها در کنار غنای مالی، از غنای قلبی و روحی نیز بهره‌مند می‌گردند[۶] و در کنار اتمام نعمت و وفور ثروت، به کمال اخلاق و فضیلت‌های انسانی راه می‌یابند[۷].
- مدینه علم: دوره ظهور، دوران گسترش علم و دانایی است و مدینه فاضله اسلامی، مدینة العلم است. او می‌آید و دانایی و فرزانگی، جانشین جهل و نادانی می‌گردد و جهان از نور عقل و دانش آکنده می‌شود[۸].
- مدینه مستضعفان: آنان که پیش از ظهور، بار سنگین فقر و بیچارگی و نامردمی را تحمل کرده‌اند، اکنون در راستای اجرای عدالت باید به حق مسلم خویش در وراثت و پیشوایی زمین دست یابند[۹]. و بدین‌سان، بهشت زمینی در عالم خارج، واقعیت می‌یابد[۱۰][۱۱].
پرسش مستقیم
پرسش‌های وابسته
- هنگامی که امام مهدی ظهور می‌کند دنیای امروزی چگونه خواهد بود؟ (پرسش)
- اسلام بعد از ظهور امام مهدی چه جایگاهی دارد؟ (پرسش)
- بعد از ظهور امام مهدی وضع جهان چگونه است؟ (پرسش)
- آیا زمان ظهور ریشه کفر و ظلم کنده می‌شود؟ آیا در آن ایام کسی به فکر قیامت هست و آیا قیامت و حسابرسی در آن ایام معنایی دارد؟ (پرسش)
- در عصر ظهور احکام دینی چگونه اجرا میشوند؟ (پرسش)
- مدینه فاضله پس از ظهور امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
- ویژگی‌های مدینه فاضله امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- آیا هنگام ظهور امام مهدی مدینه فاضله تحقق می‌یابد؟ (پرسش)
- ظهور امام مهدی چه تأثیری در جهان دارد؟ (پرسش)
- جهانی که ما در آن زندگی میکنیم چه فرقی با جهان پس از ظهور امام مهدی دارد؟ (پرسش)
منابع
پانویس
- ↑ مفاتیح الجنان، زیارت صاحب الامر.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۶۲.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۴.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۰.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۲۴۰ (ذیل آیه ۵۵ سوره نور.).
- ↑ بحار الانوار، ج ۸۴، ص ۵۱.
- ↑ بحار الانوار، ج ۸۴، ص ۱۲۳.
- ↑ بحار الانوار، ج ۷۵، ص ۵۱.
- ↑ سوره قصص، ۵.
- ↑ چشم‌به‌راه مهدی، ص ۱۹۸.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۳۱.