←مقدمه
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == مقدمه == آن بزرگوار در سال ۱۸۰ هجری قمری، در مدینه چشم به جهان گشود. پدر بزرگوارش حضرت موسی کاظم {{ع}} و مادر پاکدامن و والا مقامش نجمه است و ظاهرا کوچک‌تری...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
سید جلال الدین اشرف بن موسی الکاظم در [[سال ۱۸۰ هجری]] قمری، در [[مدینه]] [[چشم]] به [[جهان]] گشود. [[پدر]] بزرگوارش حضرت [[موسی کاظم]] {{ع}} و [[مادر]] پاکدامن و والا مقامش نجمه است و ظاهرا کوچک‌ترین فرزند از [[فرزندان]] [[امام هفتم]] {{ع}} به شمار می‌روند. | |||
آیت الله شیخ [[محمد مهدوی لاهیجانی]] مؤلف کتاب [[سادات متقدمه گیلان (کتاب)|سادات متقدمه گیلان]] می‌نویسد: «نام سید جلال الدین اشرف، [[ابراهیم المرتضی اصغر]]، ملقب به جلال الدین است. او برادر اعیانی<ref>برادر اعیانی یعنی برادر پدری و مادری.</ref> [[امام علی بن موسی الرضا]] {{ع}} می‌باشد. [[لقب]] اشرف را از عموی جد پدرش [[عمر الاشرف ابن امام زین العابدین]] {{ع}} اتخاذ نموده است. اما در [[حقیقت]] اشرف، نشانه [[برتری]] و [[شایستگی]] او نسبت به سایر [[برادران]] و ملاک تمیز او از سایر جلال الدینها در میان [[علویان]] محسوب می‌شود. ایشان سه ساله بودند که [[پدر]] بزرگوارش را از دست داد و به مدد و [[همت]] برادرش [[حضرت رضا]] {{ع}} در زادگاهش پرورش یافت و در سایه [[تربیت]] او مراتب [[فضل]] و کمال را طی کرد. در [[سال ۲۰۱ هجری]] قمری، در حالی‌که ۲۱ سال داشت برای دیدن برادرش [[امام رضا]] {{ع}} همانند بسیاری از [[سادات]] و علویان از [[مدینه]] به سمت [[خراسان]] آمدند ولی ایشان به خواسته امام رضا {{ع}} در [[بغداد]] ماندند و مشغول [[تبلیغ]] شدند تا این که در سال ۲۰۳ قمری، خبر [[شهادت امام رضا]] {{ع}} به ایشان رسید و در این [[زمان]] سادات و بزرگان و [[شیعیان]] برای عرض [[تسلیت]] [[خدمت]] وی رسیدند و برای اولین بار در آن مجلس مسأله [[نهضت]] و مقابله با [[حاکم ستمگر]] زمان [[مأمون عباسی]] مطرح شد و لذا [[سید]] [[اشرف]] در سال ۲۰۴ قمری، وقتی که [[مأمون]] از [[مرو]] عازم بغداد شد، آن [[شهر]] را ترک کرد و به [[ایران]] [[مهاجرت]] نمود و همانند اغلب سادات و علویان به نقاط [[امن]] ایران [[پناهنده]] شد و به صورت مخفیانه مشغول [[ترویج]] و [[تبلیغ شریعت]] [[محمدی]] و [[علوی]] گردید و مقدمات کار نهضت و [[قیام]] را فراهم می‌ساخت<ref>سادات متقدمه، گیلان، ص۲۳۹.</ref>. وی در [[سال ۲۰۶ هجری]] قمری، با جنگ‌هایی مختلف وارد [[گیلان]] شد و در حدود ۲۰ سال در آن سامان [[حکومت]] داشته است. جنگ‌های سید اشرف عبارتند از: | آیت الله شیخ [[محمد مهدوی لاهیجانی]] مؤلف کتاب [[سادات متقدمه گیلان (کتاب)|سادات متقدمه گیلان]] می‌نویسد: «نام سید جلال الدین اشرف، [[ابراهیم المرتضی اصغر]]، ملقب به جلال الدین است. او برادر اعیانی<ref>برادر اعیانی یعنی برادر پدری و مادری.</ref> [[امام علی بن موسی الرضا]] {{ع}} می‌باشد. [[لقب]] اشرف را از عموی جد پدرش [[عمر الاشرف ابن امام زین العابدین]] {{ع}} اتخاذ نموده است. اما در [[حقیقت]] اشرف، نشانه [[برتری]] و [[شایستگی]] او نسبت به سایر [[برادران]] و ملاک تمیز او از سایر جلال الدینها در میان [[علویان]] محسوب می‌شود. ایشان سه ساله بودند که [[پدر]] بزرگوارش را از دست داد و به مدد و [[همت]] برادرش [[حضرت رضا]] {{ع}} در زادگاهش پرورش یافت و در سایه [[تربیت]] او مراتب [[فضل]] و کمال را طی کرد. در [[سال ۲۰۱ هجری]] قمری، در حالی‌که ۲۱ سال داشت برای دیدن برادرش [[امام رضا]] {{ع}} همانند بسیاری از [[سادات]] و علویان از [[مدینه]] به سمت [[خراسان]] آمدند ولی ایشان به خواسته امام رضا {{ع}} در [[بغداد]] ماندند و مشغول [[تبلیغ]] شدند تا این که در سال ۲۰۳ قمری، خبر [[شهادت امام رضا]] {{ع}} به ایشان رسید و در این [[زمان]] سادات و بزرگان و [[شیعیان]] برای عرض [[تسلیت]] [[خدمت]] وی رسیدند و برای اولین بار در آن مجلس مسأله [[نهضت]] و مقابله با [[حاکم ستمگر]] زمان [[مأمون عباسی]] مطرح شد و لذا [[سید]] [[اشرف]] در سال ۲۰۴ قمری، وقتی که [[مأمون]] از [[مرو]] عازم بغداد شد، آن [[شهر]] را ترک کرد و به [[ایران]] [[مهاجرت]] نمود و همانند اغلب سادات و علویان به نقاط [[امن]] ایران [[پناهنده]] شد و به صورت مخفیانه مشغول [[ترویج]] و [[تبلیغ شریعت]] [[محمدی]] و [[علوی]] گردید و مقدمات کار نهضت و [[قیام]] را فراهم می‌ساخت<ref>سادات متقدمه، گیلان، ص۲۳۹.</ref>. وی در [[سال ۲۰۶ هجری]] قمری، با جنگ‌هایی مختلف وارد [[گیلان]] شد و در حدود ۲۰ سال در آن سامان [[حکومت]] داشته است. جنگ‌های سید اشرف عبارتند از: | ||