بحث:مراحل معاد در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
|||
| خط ۱۵۵: | خط ۱۵۵: | ||
# [[اهل]] قیامت | # [[اهل]] قیامت | ||
==== مواطن، عقبات و [[مواقف]] ==== | ==== مواطن، عقبات و [[مواقف]] ==== | ||
===== معناشناسی واژگان ===== | |||
#مواطن | |||
#عقبات | |||
#مواقف | |||
=====[[ حشر]] ===== | |||
#[[بعث]] | |||
#نشر | |||
#سوق | |||
#[[اجتماع]] در [[محشر]] <ref>حشر خود دارای مراحلی است که به مجموع آنها حشر گفته می‌شود که عبارتند از: اول: بعث یا برانگیختن اجباری، دوم: نشر به معنای انتشار در قیامت و سوم حشر به معنای اجتماع در صحرای محشر. گاهی هم به مطلق قیامت، حشر گفته می‌شود. معنای لغوی حشر: برانگیختن با اجبار و سوق دادن و اجتماع در مکانی خاص است. معنای اصطلاحی: در معنای اصطلاحی این واژه، معنای لغوی آن استعمال شده که می‌توان دو معنا را برای آن بیان کرد. معنای اول: حشر قبل الحساب است که به مجموع برانگیخته شدن انسان‌ها و غیر آنها از قبور بعد از نفخ صور اول، سوق دادن و اجتماع آنها در محشر در محضر الهی گفته می‌شود. معنای دوم: حشر بعد الحساب است که به سوق دادن از اجتماع قبلی در محشر و سپس حساب و کتاب و سپس اجتماع در بهشت و جهنم گفته می‌شود و حشر در این معنا تقریبا مساوی با قیامت بالمعنی الاخص است. مرحله اولیه: مقدمه بعث من فی القبور است (این مرحله شامل حشر انسان‌ها، حیوانات و جمادات است). مرحله ثانویه: به جمع شدن انسان‌ها در دادگاه الهی گفته می‌شود (حشر مؤمنین و حشر کافرین و...در این مرحله است. این حشر مقدمه سوق است. تطائر الکتب. خلاصه اینکه حشر بالمعنی الاعم = قیامت و حشر بالامعنی اللاخص= از بعث من فی القبور تا حساب است. اما نشر: ذیل مراحل حشر می‌آید. بعث، نشر، سوق و اجتماع (حیات پس از مرگ – حد فاصل بعث من فی القبور و سوق و اجتماع در محشر است) معنای لغوی نشر: باز شدن است. نشر در اصطلاح قرآن و حدیث دارای دو معناست: اول: فرایند ابراز و اظهار اعمال (نشر صحف و تطایر)، دوم: زنده کردن مردگان پس از مرگ به همراه پخش شدن و انتشار آنها در فضای قیامت</ref> | |||
===== [[لواء]] الحمد ===== | |||
===== [[حساب]] ===== | |||
===== [[صراط]] ===== | |||
===== [[اعراف]] ===== | |||
===== [[حوض کوثر]] ===== | |||
==== [[جزاء]] ==== | ==== [[جزاء]] ==== | ||
==== [[سعادت]] و [[شقاوت]] ==== | ==== [[سعادت]] و [[شقاوت]] ==== | ||
نسخهٔ ۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۱
مراحل معاد [۱]
مرحله اول: مرگ
حقیقت مرگ[۲]
اقسام مرگ
به لحاظ تعلق به موجودات
- مرگ غیر انسان
به لحاظ تعلق آن به نفس و بدن
- مرگ بدن
- مرگ نفس
به لحاظ جنس
به لحاظ سختی و آسانی
- مرگ آسان
- مرگ سخت
به لحاظ طبیعت و اخترام
- مرگ طبیعی
- مرگ اخترامی
به لحاظ اختیار و عدم اختیار
- مرگ اختیاری
- مرگ غیراختیاری
زمان مرگ
احتضار[۳]
- حقیقت احتضار
- کیفیت احتضار
- احتضار مؤمنان
- احتضار کافران و گنه‌کاران
سکرات مرگ
- کیفیت
- راه‌کارهای کاهش سکرات
- عدم وابستگی به دنیا و شهوات
- انفاق مال
- پرهیز از گناه
- صله رحم
- نیکی به والدین
- روزه روز آخر ماه رجب
- انتقال محتضر به مصلی
- قرائت سوره‌های یاسین و صافات نزد محتضر
قبض روح
- کیفیت
- قبض روح انبیا
- قبض روح امامان
- قبض روح مؤمنان
- قبض روح کافران
- قبض روح ملائکه
- قبض روح اجنه و شیاطین
- قبض روح حیوانات
- عوامل
- خدای متعال
- فرشتگان
- راه‌کارهای آسان شدن قبض روح
تغسیل [۶]
تشییع [۷]
تدفین [۸]
تلقین [۹]
انتقال روح
وادی السلام در نجف اشرف
وادی برهوت در یمن
شبهه تناسخ
- به لحاظ سیر صعودی و نزولی
- تناسخ نفوس زکیه
- تناسخ نفوس ردیه
- بدون لحاظ
مرحله دوم: برزخ
معناشناسی
اثبات برزخ
اقسام برزخ
احوال برزخ
- به لحاظ مسئول عنه
- سوال از اصول دین
- سوال از بدن
- سوال از جوانی
- سوال از عمر
- سوال از عمل
- سوال از فروع دین
- سوال از مال
- سوال از ولایت اهل بیت به صورت کلی و ولایت امیرالمؤمنین به طور ویژه
- به لحاظ مسئول
- به لحاظ سائل
- بشیر و مبشر
- نکیر و منکر
حیات برزخی
کیفیت حیات برزخی
ویژگی‌های حیات برزخی
پاداش و کیفر برزخی (لذت و الم)
اختیار در برزخ
تکامل در برزخ
ارتباط اهل برزخ با اهل دنیا
رجعت
رجعت
مرحله سوم: قیامت
اشراط الساعة[۱۰]
علائم ظهور[۱۱]
علائم قیامت
نفخ صور
اعاده
خصائص قیامت
- زمان
- مکان
- اسامی قیامت
- اهوال قیامت
- اهل قیامت
مواطن، عقبات و مواقف
معناشناسی واژگان
- مواطن
- عقبات
- مواقف
حشر
لواء الحمد
حساب
صراط
اعراف
حوض کوثر
جزاء
سعادت و شقاوت
پانویس
- ↑ منازل آخرت
- ↑ معناشناسی
- ↑ اعاننا الله علیه و ثبتنا بالقول الثابت لدیه
- ↑ قبض کننده روح مؤمنان عادی
- ↑ قبض کننده روح کفار
- ↑ جنبه‌های معرفتی
- ↑ جنبه‌های معرفتی
- ↑ جنبه‌های معرفتی
- ↑ جنبه‌های معرفتی
- ↑ مراد نشانه‌های قیامت که قبل از قیامت ظاهر می‌شوند
- ↑ در برخی از روایات از علائم ظهور به عنوان اشراط الساعة یاد شده است. در اینجا تنها به همین نکته اشاره شده و مصادیق آن در بحث مهدویت خواهد آمد
- ↑ بعد از نفخ صور دوم و قبل البعث واقع می‌شود
- ↑ مراد عود الروح الی البدن است
- ↑ حشر خود دارای مراحلی است که به مجموع آنها حشر گفته می‌شود که عبارتند از: اول: بعث یا برانگیختن اجباری، دوم: نشر به معنای انتشار در قیامت و سوم حشر به معنای اجتماع در صحرای محشر. گاهی هم به مطلق قیامت، حشر گفته می‌شود. معنای لغوی حشر: برانگیختن با اجبار و سوق دادن و اجتماع در مکانی خاص است. معنای اصطلاحی: در معنای اصطلاحی این واژه، معنای لغوی آن استعمال شده که می‌توان دو معنا را برای آن بیان کرد. معنای اول: حشر قبل الحساب است که به مجموع برانگیخته شدن انسان‌ها و غیر آنها از قبور بعد از نفخ صور اول، سوق دادن و اجتماع آنها در محشر در محضر الهی گفته می‌شود. معنای دوم: حشر بعد الحساب است که به سوق دادن از اجتماع قبلی در محشر و سپس حساب و کتاب و سپس اجتماع در بهشت و جهنم گفته می‌شود و حشر در این معنا تقریبا مساوی با قیامت بالمعنی الاخص است. مرحله اولیه: مقدمه بعث من فی القبور است (این مرحله شامل حشر انسان‌ها، حیوانات و جمادات است). مرحله ثانویه: به جمع شدن انسان‌ها در دادگاه الهی گفته می‌شود (حشر مؤمنین و حشر کافرین و...در این مرحله است. این حشر مقدمه سوق است. تطائر الکتب. خلاصه اینکه حشر بالمعنی الاعم = قیامت و حشر بالامعنی اللاخص= از بعث من فی القبور تا حساب است. اما نشر: ذیل مراحل حشر می‌آید. بعث، نشر، سوق و اجتماع (حیات پس از مرگ – حد فاصل بعث من فی القبور و سوق و اجتماع در محشر است) معنای لغوی نشر: باز شدن است. نشر در اصطلاح قرآن و حدیث دارای دو معناست: اول: فرایند ابراز و اظهار اعمال (نشر صحف و تطایر)، دوم: زنده کردن مردگان پس از مرگ به همراه پخش شدن و انتشار آنها در فضای قیامت