پاسداران وحی (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۴۱: | خط ۱۴۱: | ||
[[رده:کتابشناسی کتابهای امامت انتشارات مرکز فقه الائمه الاطهار]] | [[رده:کتابشناسی کتابهای امامت انتشارات مرکز فقه الائمه الاطهار]] | ||
[[رده:کتابشناسی کتابهای امامت دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیهالله العظمی فاضل لنکرانی]] | [[رده:کتابشناسی کتابهای امامت دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیهالله العظمی فاضل لنکرانی]] | ||
[[رده:کتابشناسی کتابهای امامت انتشارات | [[رده:کتابشناسی کتابهای امامت انتشارات مؤسسه چاپ و نشر عروج]] | ||
[[رده:کتابشناسی کتابهای علم امام]] | [[رده:کتابشناسی کتابهای علم امام]] | ||
[[رده:کتابهای فاقد متن دیجیتال]] | [[رده:کتابهای فاقد متن دیجیتال]] | ||
[[رده:کتابهای فاقد متن PDF]] | [[رده:کتابهای فاقد متن PDF]] |
نسخهٔ ۳ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۵۱
این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۶ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
ائمه اطهار(ع) یا | |
---|---|
زبان | فارسی |
ترجمهٔ کتاب | پاسداران وحی در قرآن کریم |
نویسنده | محمد فاضل لنکرانی و شهابالدین اشراقی |
موضوع | امامت، علم امام، اثبات خلافت و ولایت |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات *مرکز فقه الائمه الاطهار (ع) قم (۱۳۸۷)
|
محل نشر | قم |
سال نشر | ۱۳۸۷، ۱۳۷۶، ۱۳۹۲ ش |
شابک | ۹۷۸-۹۶۴-۷۷۰۹-۸۲-۸ |
شماره ملی | ۱۶۳۶۳۱۹ |
ائمه اطهار(ع) یا پاسداران وحی در قرآن کریم کتابی است به زبان فارسی و با رویکردی قرآنی، روایی و استدلالی در مبحث ولایت و امامت و ویژگیهای امام معصوم است. این کتاب به قلم محمد فاضل لنکرانی و شهابالدین اشراقی نوشته شده و به کوشش مرکز فقه الائمه الاطهار (ع) به عربی به نام حماة الوحی ترجمه شده است و توسط چند انتشارت از جمله: انتشارات مرکز فقه الائمه الاطهار (ع)(ایرن)، دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیهالله العظمی فاضل لنکرانی، موسسه چاپ و نشر عروج وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی به چاپ رسیده است.[۱]
درباره کتاب
کتاب حاضر ابتدا به برخی از آیات قرآنی درباره ولایت و امامت اشاره شده، و از آن میان آیه اولی الامر، آیه ولایت و آیه اصطفاء مورد شرح و بررسی قرار گرفته، و مصداق ائمه از این آیات استخراج شده است. آنگاه به برخی از شوون و ویژگیهای امامان مانند آگاهی آنان از علم غیب پرداخته شده، و پارهای از روایات در این زمینه مورد شرح قرار گرفته است.
نگارنده به بحث درباره عاشورا و امام حسین (ع) میپردازد. و پارهای از شبهات در مورد علم امام حسین به شهادت خویش را مطرح میکند، و پاسخ میدهد. وی همچنین به تبیین ابعاد قیام امام حسین میپردازد، و اهداف آن حضرت از قیام را بررسی میکند.[۱]
فهرست کتاب
- آموزه امامت، فعالترین حوزه فکری مسلمانان؛
- ضرورت وجود امام در هر عصر و روزگار؛
- مهمترین نقش دینی امام؛
- حدیث ثقلین؛
- چراغ مرده کجا، شمع آفتاب کجا!؛
- مقدمه؛
- فصل یکم: آیه اولی الامر؛
- صاحبانِ امر کیانند؟؛
- تحقیقی دوباره درباره «اولوا الامر»؛
- نگاهی گذرا به روایات؛
- فصل دوم: آیه ولایت؛
- بررسی پارهای از روایات؛
- فصل سوّم: امامت ابراهیم(ع)؛
- درخواستهای ابراهیم؛
- فصل چهارم: رهبری و فرماندهی طالوت؛
- فصل پنجم: آیه اِصطفاء (به گزینی)؛
- آل ابراهیم کیانند؟؛
- فصل ششم: امامت و آگاهی از علمِ غیب؛
- نگاهی به آیات غیب؛
- علم امام (ع)؛
- برخورداری از علم غیب در قلمرو امور شخصی و اجتماعی؛
- اهلبیت نیز، از دانش غیب برخوردارند؛
- بررسی پارهای از روایات؛
- چرا باید در شگفت بود؟؛
- فصل هفتم: عاشورا و امام حسین(ع)؛
- خطاهای اساسی نویسنده کتاب شهید جاوید؛
- خطای نخست؛
- خطای دوم؛
- خطای سوم؛
- یک پرسش؛
- مشکل اساسی نویسنده؛
- امام (ع) نمیداند کارش به کجا میانجامد؛
- مسائل اعتقادی در حوزه دانش کلام است و نه تاریخ؛
- و اما تاریخ طبری؛
- ناکجا آباد؛
- نتیجه پیش گفتهها؛
- پایان کار امام جز خسارت نبود؛
- تأکیدی بر مدعای ما؛
- نتیجه دیدارها و گفت و گوها؛
- نکتهها؛
- فرضی دیگر؛
- گذری بر احادیث اهلبیت (ع)؛
- آن چه خدای خواهد، همان شود! ؛
- قصه ماست که در هر سر بازار بماند؛
- گفت و گوی حبیب بن مظاهر و میثم تمار؛
- بنیهاشم از شهادت امام حسین (ع) آگاه بودند؛
- آیا شهادت امام حسین (ع) خسارت بود؟؛
- جهاد در اسلام؛
- نتایج و آثار شهادت امام حسین (ع)؛
- شهادت امام در جهان اسلام دو تأثیر اساسی گذاشت؛
- و اما تأثیر دوم در دراز مدت؛
- آیا قیام حسین (ع) دفاع شخصی بود؟؛
- تبیین دوباره از هدف امام (ع)؛
- خطاهای اساسی نویسنده کتاب شهید جاوید؛
- کتابنامه.[۲]
در باره پدیدآورندگان
- آیهالله محمد فاضل لنکرانی (متولد ۱۳۱۰ قم - متوفای ۱۳۸۶ش). تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: محمد باقر سلطانی طباطبایی، عبدالجواد جبل عاملی، مرتضی حائری یزدی، سید حسین بروجردی، امام خمینی، سید محمد حسین طباطبائی و حسینعلی منتظری فرا گرفت.
او بیش از ۸۵ جلد کتاب به رشته تحریر درآورده. علاوه بر آن به تدریس در حوزه علمیه نیز اشتغال داشت. از جمله آثار وی عبارتند از: الاجتهاد و التقلید، الصوم و الزکاه، الخمس و الانفال، المکاسب المحرمه، الغصب و احیا الموات، النجاسات و احکامها، المیاه، احکام التخلی و الوضوء، آیین کشورداری از دیدگاه امام علی(ع)، الدوله الاسلامیه، دراسات فی الاُصول و نهایه التقریر.[۳]
- آیهالله شهابالدین اشراقی (متولد ۱۳۰۷ قم - متوفای ۱۳۶۰ ش). تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین بروجردی، امام خمینی، جعفر صبوری قمی، علامه طباطبایی، سید محمد باقر سلطانی طباطبایی، محقق داماد، شریعتمداری. از جمله فعالیت های وی نماینده و مشاور امام خمینی.[۴]
پانویس
پیوند به بیرون
- کتابشناسی جامع امامت و ولایت
- کتابشناسی امامت محمد فاضل لنکرانی
- آثار امامت و ولایت محمد فاضل لنکرانی
- کتابشناسی امامت شهابالدین اشراقی
- آثار امامت و ولایت شهابالدین اشراقی
- کتابشناسی امامت با تعداد صفحات بیش از ۳۰۰
- کتابشناسی کتابهای امامت به زبان فارسی
- کتابشناسی کتابهای امامت انتشارات مرکز فقه الائمه الاطهار
- کتابشناسی کتابهای امامت دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیهالله العظمی فاضل لنکرانی
- کتابشناسی کتابهای امامت انتشارات مؤسسه چاپ و نشر عروج
- کتابشناسی کتابهای علم امام