بی‌وفایی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - ']] صفحه ' به ']]، ص')
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*از خصلت‌های [[مردم]] [[کوفه]] شمرده شده است که هم با [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} بی‌وفایی نشان دادند، هم با [[امام حسن|امام مجتبی]]{{ع}}، هم با [[مسلم بن عقیل]] و هم با [[امام حسین|سید الشهدا]] [[بیعت]] کردند و [[پیمان]] شکستند. [[نامه]] [[دعوت]] نوشتند و تیغ کشیدند. این [[خصلت]] کوفیانه در ذهن دیگران مانده بود. هنگامی که [[امام حسین]]{{ع}} تصمیم گرفت به [[کوفه]] [[رود]]، افراد متعددی او را برحذر می‌داشتند و بی وفایی اهل [[کوفه]] را یادآور می‌شدند. خود [[امام حسین]]{{ع}} نیز روز [[عاشورا]] به این [[عهد]] شکنی و بی‌وفایی آنان اشاره کرد و فرمود: وای بر شما ای [[کوفیان]]! [[زشت]] [[باد]] کارتان! ما را به [[یاری]] فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روی ما کشیدید {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ قُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَكُمْ وَ تَعْساً حِينَ اسْتَصْرَخْتُمُونَا وَلِهِين‏...}}<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷</ref>. کوفی در خاطره [[مردم]] همردیف با بی‌وفا بود. [[حضرت زینب]] نیز در خطبه‌اش در [[کوفه]]، به [[کوفیان]] چنین خطاب کرد: {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْل‏}} که اشاره به همان [[ریا]]، [[تزویر]]، [[نفاق]] و [[بی وفایی]] آن [[مردم]] بود. این ذهنیت، همچنان [[باقی]] است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۹۱.</ref>.
*از خصلت‌های [[مردم]] [[کوفه]] شمرده شده است که هم با [[امام علی|علی بن ابی طالب]]{{ع}} بی‌وفایی نشان دادند، هم با [[امام حسن|امام مجتبی]]{{ع}}، هم با [[مسلم بن عقیل]] و هم با [[امام حسین|سید الشهدا]] [[بیعت]] کردند و [[پیمان]] شکستند. [[نامه]] [[دعوت]] نوشتند و تیغ کشیدند. این [[خصلت]] کوفیانه در ذهن دیگران مانده بود. هنگامی که [[امام حسین]]{{ع}} تصمیم گرفت به [[کوفه]] [[رود]]، افراد متعددی او را برحذر می‌داشتند و بی وفایی اهل [[کوفه]] را یادآور می‌شدند. خود [[امام حسین]]{{ع}} نیز روز [[عاشورا]] به این [[عهد]] شکنی و بی‌وفایی آنان اشاره کرد و فرمود: وای بر شما ای [[کوفیان]]! [[زشت]] [[باد]] کارتان! ما را به [[یاری]] فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روی ما کشیدید {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ قُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَكُمْ وَ تَعْساً حِينَ اسْتَصْرَخْتُمُونَا وَلِهِين‏...}}<ref>موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷</ref>. کوفی در خاطره [[مردم]] همردیف با بی‌وفا بود. [[حضرت زینب]] نیز در خطبه‌اش در [[کوفه]]، به [[کوفیان]] چنین خطاب کرد: {{متن حدیث|يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْل‏}} که اشاره به همان [[ریا]]، [[تزویر]]، [[نفاق]] و [[بی وفایی]] آن [[مردم]] بود. این ذهنیت، همچنان باقی است<ref>ر. ک. [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۹۱.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۱۴

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل بی‌وفایی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • از خصلت‌های مردم کوفه شمرده شده است که هم با علی بن ابی طالب(ع) بی‌وفایی نشان دادند، هم با امام مجتبی(ع)، هم با مسلم بن عقیل و هم با سید الشهدا بیعت کردند و پیمان شکستند. نامه دعوت نوشتند و تیغ کشیدند. این خصلت کوفیانه در ذهن دیگران مانده بود. هنگامی که امام حسین(ع) تصمیم گرفت به کوفه رود، افراد متعددی او را برحذر می‌داشتند و بی وفایی اهل کوفه را یادآور می‌شدند. خود امام حسین(ع) نیز روز عاشورا به این عهد شکنی و بی‌وفایی آنان اشاره کرد و فرمود: وای بر شما ای کوفیان! زشت باد کارتان! ما را به یاری فراخواندید، چون نزد شما آمدیم و ندایتان را پاسخ گفتیم، همان شمشیرها را که با ما هم قسم بود، به روی ما کشیدید «يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ قُبْحاً لَكُمْ وَ تَرَحاً وَ بُؤْساً لَكُمْ وَ تَعْساً حِينَ اسْتَصْرَخْتُمُونَا وَلِهِين‏...»[۱]. کوفی در خاطره مردم همردیف با بی‌وفا بود. حضرت زینب نیز در خطبه‌اش در کوفه، به کوفیان چنین خطاب کرد: «يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ وَ الْخَذْل‏» که اشاره به همان ریا، تزویر، نفاق و بی وفایی آن مردم بود. این ذهنیت، همچنان باقی است[۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. موسوعة کلمات الامام الحسین، ص ۴۶۷
  2. ر. ک. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص۹۱.