اسلام در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[دین اسلام]] چنان فراگیر شود که مانند شب و روز بر تمامی [[گیتی]] گسترده شود و [[خداوند]] خانه‌ای یا خیمه‌ای را [[باقی]] نگذارد مگر اینکه [[دین اسلام]] را به آن داخل کند، اگر اهل آن بدان عمل کنند [[عزیز]] خواهند شد و اگر [[کافر]] بمانند، ذلیل می‌شوند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۱.</ref>. این گستردگی [[اسلام]] فقط در [[زمان ظهور]] [[آخرین منجی]] متحقق خواهد شد زیرا در هیچ زمانی حتی در زمان [[حضرت]] [[پیامبر]]{{صل}} این چنین [[اسلام]] همه‌گیر نشده بود.  
*[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[دین اسلام]] چنان فراگیر شود که مانند شب و روز بر تمامی [[گیتی]] گسترده شود و [[خداوند]] خانه‌ای یا خیمه‌ای را باقی نگذارد مگر اینکه [[دین اسلام]] را به آن داخل کند، اگر اهل آن بدان عمل کنند [[عزیز]] خواهند شد و اگر [[کافر]] بمانند، ذلیل می‌شوند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۱.</ref>. این گستردگی [[اسلام]] فقط در [[زمان ظهور]] [[آخرین منجی]] متحقق خواهد شد زیرا در هیچ زمانی حتی در زمان [[حضرت]] [[پیامبر]]{{صل}} این چنین [[اسلام]] همه‌گیر نشده بود.  
*[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[اسلام]] اولش [[غریب]] بود و به زودی دوباره [[غریب]] خواهد شد، پس خوشا به حال غریبان!  
*[[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: [[اسلام]] اولش [[غریب]] بود و به زودی دوباره [[غریب]] خواهد شد، پس خوشا به حال غریبان!  
*و در [[حدیث]] دیگری [[راوی]] سؤال کرد: غریبان چه کسانی هستند؟ [[حضرت]] پاسخ دادند: این غریبان کسانی هستند که وقتی [[مردم]] در پی [[فساد]] و [[تباهی]] می‌روند آنها به دنبال [[راستی]] و درستی‌اند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۰.</ref>. یعنی [[اسلام]] در ابتدای [[بعثت]] خاتم الانبیاء{{صل}} [[یاوران]] اندکی داشت و [[رسول خدا]]{{صل}} با سختی‌های فراوان این [[دین]] را جهانی ساخت، و از ناشناختگی خارج کرد، به طوری که چهارگوشه دنیای آن روز به [[دین]] [[رسول خدا]] [[آگاهی]] یافتند، اما بعد از [[رحلت]] [[رسول خدا]]{{صل}} دوباره به واسطه [[توطئه]] [[منافقین]] در میان [[امت]] جدایی افتاد و [[اسلام]] از درون به [[غربت]] اولیه بازگشت و گروه اندکی به [[اسلام]] صحیح و راستینی که [[رسول خدا]] به آن [[وصیت]] کرده بود [[باقی]] ماندند. [[رسول خدا]]{{صل}} در این [[حدیث]] می‌فرماید: خوشا به حال کسانی که در این زمان بر [[اسلام]] [[راستین]] پابرجا بمانند و از آن به خاطر [[فتنه‌ها]] روی گردان نشوند.  
*و در [[حدیث]] دیگری [[راوی]] سؤال کرد: غریبان چه کسانی هستند؟ [[حضرت]] پاسخ دادند: این غریبان کسانی هستند که وقتی [[مردم]] در پی [[فساد]] و [[تباهی]] می‌روند آنها به دنبال [[راستی]] و درستی‌اند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۰.</ref>. یعنی [[اسلام]] در ابتدای [[بعثت]] خاتم الانبیاء{{صل}} [[یاوران]] اندکی داشت و [[رسول خدا]]{{صل}} با سختی‌های فراوان این [[دین]] را جهانی ساخت، و از ناشناختگی خارج کرد، به طوری که چهارگوشه دنیای آن روز به [[دین]] [[رسول خدا]] [[آگاهی]] یافتند، اما بعد از [[رحلت]] [[رسول خدا]]{{صل}} دوباره به واسطه [[توطئه]] [[منافقین]] در میان [[امت]] جدایی افتاد و [[اسلام]] از درون به [[غربت]] اولیه بازگشت و گروه اندکی به [[اسلام]] صحیح و راستینی که [[رسول خدا]] به آن [[وصیت]] کرده بود باقی ماندند. [[رسول خدا]]{{صل}} در این [[حدیث]] می‌فرماید: خوشا به حال کسانی که در این زمان بر [[اسلام]] [[راستین]] پابرجا بمانند و از آن به خاطر [[فتنه‌ها]] روی گردان نشوند.  
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند [[مردم]] را از نو به [[اسلام]] [[دعوت]] می‌کند و [[مردم]] را به [[دینی]] (که به خاطر روی‌گردانی [[مردم]]) به کهنگی گراییده بود، [[هدایت]] و [[راهنمایی]] می‌کند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۰.</ref>.  
*[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند [[مردم]] را از نو به [[اسلام]] [[دعوت]] می‌کند و [[مردم]] را به [[دینی]] (که به خاطر روی‌گردانی [[مردم]]) به کهنگی گراییده بود، [[هدایت]] و [[راهنمایی]] می‌کند<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۰.</ref>.  
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: [[اسلام]] (در [[آخرالزمان]]) چنان ناقص خواهد شد که کسی (حقیقتاً) {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}} نمی‌گوید<ref>ملاحم: ص ۱۷۶.</ref>.
*[[امیرالمؤمنین]]{{ع}} فرمود: [[اسلام]] (در [[آخرالزمان]]) چنان ناقص خواهد شد که کسی (حقیقتاً) {{متن حدیث|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}} نمی‌گوید<ref>ملاحم: ص ۱۷۶.</ref>.

نسخهٔ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۳:۵۳

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث اسلام است. "اسلام" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل اسلام (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۱.
  2. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۰.
  3. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۰.
  4. ملاحم: ص ۱۷۶.
  5. ملاحم: ص ۱۷۹.
  6. «می‌گویند: چون به مدینه باز گردیم، فراپایه‌تر، فرومایه‌تر را از آنجا بیرون خواهد راند؛ با آنکه فراپایگی تنها از آن خداوند و پیامبر او و مؤمنان است امّا منافقان نمی‌دانند» سوره منافقون، آیه ۸.
  7. «أَيُّهَا النَّاسُ سَيَأْتِي عَلَيْكُمْ زَمَانٌ يُكْفَأُ فِيهِ الْإِسْلَامُ كَمَا يُكْفَأُ الْإِنَاءُ بِمَا فِيه»؛ نهج البلاغة، خطبه ۱۰۳.
  8. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۳۱.
  9. ر.ک:برادران رسول خدا!
  10. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۴۹.
  11. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۴۹.
  12. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۵۰.
  13. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۵۲.
  14. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۶۲۲.
  15. «أَلَا فَتَوَقَّعُوا مَا يَكُونُ مِنْ إِدْبَارِ أُمُورِكُمْ وَ انْقِطَاعِ وُصَلِكُمْ وَ اسْتِعْمَالِ صِغَارِكُمْ، ذَاكَ حَيْثُ تَكُونُ ضَرْبَةُ السَّيْفِ عَلَى الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّهِ»؛ نهج البلاغة، خطبه ۱۸۷.
  16. ر.ک: آزمایش مردم، فتنه.
  17. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۰۴.
  18. کنزالعمال: ج ۱۴، ص ۲۵۴.
  19. کنزالعمال: ص ۱۲۴.
  20. ملاحم: ص ۱۳۳.
  21. بحارالانوار: ج ۵۱، ص ۷۳.
  22. ر.ک: دعا.
  23. «عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي الْجَارُودِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ: لَا تَرَوْنَ الَّذِي تَنْتَظِرُونَ حَتَّى تَكُونُوا كَالْمِعْزَى‏ الْمَوَاتِ الَّتِي لَا يُبَالِي الْخَابِسُ أَيْنَ يَضَعُ يَدَهُ فِيهَا لَيْسَ لَكُمْ شَرَفٌ تَرْقَوْنَهُ وَ لَا سِنَادٌ تُسْنِدُونَ إِلَيْهِ أَمْرَكُمْ»؛ غیبت نعمانی: ص ۱۱۹ و سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۱۱۱.
  24. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۶۴-۷۰.