نظریه امامت در اسماعیلیه (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'امامی' به 'امامی') |
|||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==چکیده مقاله== | ==چکیده مقاله== | ||
نویسندگان در چکیده مقاله خود می‌نویسند: «نظریۀ [[امامت]] [[اسماعیلیان]] مبتنی بر [[تئوری]] [[تاریخ]] [[مقدس]] آنان است. در نگاه [[اسماعیلیه]]، [[تاریخ]] بر اساس یک طرح از پیش تعیین شده به هفت دور تقسیم میشود که هر دوری با یک [[پیامبر]]{{صل}} [[اولوالعزم]] شروع میشود و [[جانشینان]] آنان تأویل‌گر [[باطن دین]] آن دوره‌اند. آخرین دور با [[پایان تاریخ]] که همان دور [[قائم القیامة]] است به اتمام می‌رسد. در نگاه [[اسماعیلیه]] در هر زمان یک [[پیامبر ناطق]] و یک [[پیامبر صامت]] وجود دارد و [[امامت]] استمرار [[وصایت در اسماعیلیه]] است. [[امامت در اسماعیلیه]] از آن جهت اهمیت دارد که [[امامت]] زمینی را با معانی آسمانی ادوار فلکی و [[عوالم عقول]] مرتبط می‌سازد. [[امام]]{{ع}} در این راستا باید از [[خاندان رسول]] باشد که با [[دلایل عقلی]] و [[نقلی]] [[وجوب]] امامتش ثابت شده و دارای [[تنصیص]]، [[عصمت]]، [[علم]] و [[افضلیت]] است. [[معرفت امام]]{{ع}} موجب [[قبولی طاعات]] بوده و [[اطاعت]] از او موجب [[پذیرش اعمال]] می‌‌گردد. [[پایان تاریخ]] در اندیشۀ [[اسماعیلیه]] شامل [[معاد روحانی]] است که در آن [[ناطق هفتم]] به عنوان [[قائم القیامة]] [[حقایق باطنی عالم]] را [[بیان]] کرده و گاه این [[ناطق]] به عنوان [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} مطرح میشود. با توجه به [[ظهور]] مهدی‌های مختلف در [[اسماعیلیه]]، تعابیر جدیدی در این رابطه [[ظهور]] کرده و [[ناطق هفتم]] و [[قائم القیامة]] به عنوان | نویسندگان در چکیده مقاله خود می‌نویسند: «نظریۀ [[امامت]] [[اسماعیلیان]] مبتنی بر [[تئوری]] [[تاریخ]] [[مقدس]] آنان است. در نگاه [[اسماعیلیه]]، [[تاریخ]] بر اساس یک طرح از پیش تعیین شده به هفت دور تقسیم میشود که هر دوری با یک [[پیامبر]]{{صل}} [[اولوالعزم]] شروع میشود و [[جانشینان]] آنان تأویل‌گر [[باطن دین]] آن دوره‌اند. آخرین دور با [[پایان تاریخ]] که همان دور [[قائم القیامة]] است به اتمام می‌رسد. در نگاه [[اسماعیلیه]] در هر زمان یک [[پیامبر ناطق]] و یک [[پیامبر صامت]] وجود دارد و [[امامت]] استمرار [[وصایت در اسماعیلیه]] است. [[امامت در اسماعیلیه]] از آن جهت اهمیت دارد که [[امامت]] زمینی را با معانی آسمانی ادوار فلکی و [[عوالم عقول]] مرتبط می‌سازد. [[امام]]{{ع}} در این راستا باید از [[خاندان رسول]] باشد که با [[دلایل عقلی]] و [[نقلی]] [[وجوب]] امامتش ثابت شده و دارای [[تنصیص]]، [[عصمت]]، [[علم]] و [[افضلیت]] است. [[معرفت امام]]{{ع}} موجب [[قبولی طاعات]] بوده و [[اطاعت]] از او موجب [[پذیرش اعمال]] می‌‌گردد. [[پایان تاریخ]] در اندیشۀ [[اسماعیلیه]] شامل [[معاد روحانی]] است که در آن [[ناطق هفتم]] به عنوان [[قائم القیامة]] [[حقایق باطنی عالم]] را [[بیان]] کرده و گاه این [[ناطق]] به عنوان [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} مطرح میشود. با توجه به [[ظهور]] مهدی‌های مختلف در [[اسماعیلیه]]، تعابیر جدیدی در این رابطه [[ظهور]] کرده و [[ناطق هفتم]] و [[قائم القیامة]] به عنوان امامی مطرح شده که انسا‌ن‌ها را به نهایت [[روحانیت]] و [[بعثت]] می‌رساند»<ref name=p1></ref>. | ||
== فهرست مقاله == | == فهرست مقاله == | ||
نسخهٔ ۲ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۵۸
| نظریه امامت در اسماعیلیه | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسندگان | مهدی فرمانیان و ریحانه هاشمی |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه امامت‌پژوهی |
| وابسته به | بنیاد فرهنگی اهل‌بیت |
| محل نشر | قم، ایران |
| تاریخ نشر | تابستان ۱۳۹۲ |
| شماره | ۱۰ |
| ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
نظریه امامت در اسماعیلیه عنوان مقاله‌ای است که به بررسی امامت از دیدگاه اسماعیلیه می‌پردازد.این مقاله توسط مهدی فرمانیان و ریحانه هاشمی به زبان فارسی نوشته شده و در فصلنامه امامت‌پژوهی به چاپ رسیده است.[۱]
چکیده مقاله
نویسندگان در چکیده مقاله خود می‌نویسند: «نظریۀ امامت اسماعیلیان مبتنی بر تئوری تاریخ مقدس آنان است. در نگاه اسماعیلیه، تاریخ بر اساس یک طرح از پیش تعیین شده به هفت دور تقسیم میشود که هر دوری با یک پیامبر(ص) اولوالعزم شروع میشود و جانشینان آنان تأویل‌گر باطن دین آن دوره‌اند. آخرین دور با پایان تاریخ که همان دور قائم القیامة است به اتمام می‌رسد. در نگاه اسماعیلیه در هر زمان یک پیامبر ناطق و یک پیامبر صامت وجود دارد و امامت استمرار وصایت در اسماعیلیه است. امامت در اسماعیلیه از آن جهت اهمیت دارد که امامت زمینی را با معانی آسمانی ادوار فلکی و عوالم عقول مرتبط می‌سازد. امام(ع) در این راستا باید از خاندان رسول باشد که با دلایل عقلی و نقلی وجوب امامتش ثابت شده و دارای تنصیص، عصمت، علم و افضلیت است. معرفت امام(ع) موجب قبولی طاعات بوده و اطاعت از او موجب پذیرش اعمال می‌‌گردد. پایان تاریخ در اندیشۀ اسماعیلیه شامل معاد روحانی است که در آن ناطق هفتم به عنوان قائم القیامة حقایق باطنی عالم را بیان کرده و گاه این ناطق به عنوان مهدی موعود(ع) مطرح میشود. با توجه به ظهور مهدی‌های مختلف در اسماعیلیه، تعابیر جدیدی در این رابطه ظهور کرده و ناطق هفتم و قائم القیامة به عنوان امامی مطرح شده که انسا‌ن‌ها را به نهایت روحانیت و بعثت می‌رساند»[۱].
فهرست مقاله
- چکیده
- مقدمه
- تاریخ مقدس و دور ناطقان
- وجود فترت کشف و ستر در ادوار مقدس
- امامت استمرار نبوت
- وجود دو رسول ناطق و صامت در هر زمان
- امامت
- شناخت امام(ع) چگونگی تعیین و نصب او
- پایان تاریخ
- ناطق هفتم و امام(ع)
- مهدویت
- نتیجه‌گیری
- فهرست منابع[۱]
درباره پدیدآورندگان
-
مهدی فرمانیان (پدیدآورنده)
-
ریحانه هاشمی (پدیدآورنده)
- حجت الاسلام والمسلمین مهدی فرمانیان (متولد ۱۳۵۲ ش، کاشان)، محقق و ارزیاب دفتر تبلیغات اسلامی، مدیر گروه و مدیر پژوهش مرکز ادیان، دبیر علمی همایش شیعه‌شناسی، رییس دانشکده مذاهب اسلامی، مدرس جامعة المصطفی العالمیة، ادیان و مذاهب و مؤسسه آموزشی ـ پژوهشی مذاهب اسلامی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس، به تألیف مقالات و کتب علمی و دینی پرداخته است. «معارف کلامی شیعه»، «درآمدی بر پراکندگی وهابیت و سلفی گری در جهان اسلام»، «آشنائی با فرق تشیع»، «آشنائی با فرق تسنن »، «بهائیت در بوته نقد»، «مرجعیت علمی اهل بیت نزد فرق مختلف اسلامی» و «بررسی تطبیقی شرایط و ویژگی‌های امام از دیدگاه امامیه و اسماعیلیه» برخی از این آثار است.[۲]
- در مورد ریحانه هاشمی اطلاعاتی در دست نیست.
پانویس
دریافت متن
پیوند به بیرون
- مقالهشناسی مقالههای امامت تک شمارهای
- مقالههای مهدی فرمانیان
- آثار مهدی فرمانیان
- مقالههای ریحانه هاشمی
- آثار ریحانه هاشمی
- مقالهشناسی مقالههای امامت منتشر شده در ۱۳۹۲
- مقالهشناسی مقالههای امامت با تعداد صفحات بیش از ۱۰
- مقالهشناسی مقالههای امامت فصلنامه امامت‌پژوهی
- مقالههای فاقد معرفی پدیدآورنده
- مقالههای فاقد تصویر پدیدآورنده
- مقالههای پاسخدهنده به پرسمان علم غیب