جابر بن عبدالله انصاری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

نام و [[نسب]] او [[جابر بن عبدالله بن عمرو بن حرام انصاری]] و از [[طایفه]] [[خزرج]] است. او یکی از بزرگان [[صحابه]] [[پیامبر اسلام]] {{ص}} و از [[دوستداران]] [[خاندان]] ایشان است.

وی در سال دوم همراه [[پدر]] در [[عقبه]] بود؛ خود می‌گوید: [[رسول خدا]] {{ص}} خود در ۲۱ [[غزوه]] و [[جنگ]] حاضر بود که من در نوزده غزوه آن شرکت داشتم<ref>تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۱، ص۲۱۶؛ قاموس الرجال، شوشتری، ج۲، ص۵۱۹.</ref>. ولی او در [[بدر]] و [[أحد]] شرکت نداشت؛ زیرا پدرش او را از این کار بازداشت. لیکن در آب دادن به [[مسلمانان]] کمک می‌کرد. پس از [[رحلت پیامبر]] {{ص}} در تمام [[جنگ‌ها]] حاضر بود و در [[صفین]] هم در رکاب [[امیر المؤمنین علی بن ابی طالب]]{{ع}} حاضر بود<ref>الغارات، ثقفی کوفی (ترجمه: مستوفی هروی)، ص۳۹۳؛ الاستیعاب، ابن عبد البر، ج۱، ص۲۲۰؛ اسد الغابه، ابن اثیر، ج۱، ص۳۰۷؛ تاریخ مدینة دمشق، ابن عساکر، ج۱۱، ص۲۱۷؛ ریحانة الادب، مدرس تبریزی، ج۱، ص۱۸۸.</ref>.

از خصوصیات [[جابر]] این بود که شاربش (موی بالای لب) را خیلی کوتاه و محاسنش را با [[حنا]] حضاب می‌کرد. او همان کسی است که پیامبر اسلام {{ص}} به وسیله او به [[امام باقر]]{{ع}} [[سلام]] رسانید و اول کسی است که [[حسین بن علی]]{{ع}} را پس از [[شهادت]]، [[زیارت]] کرد<ref>ر.ک: جلد دوم دایرة المعارف صحابه.</ref>.