بحث:منشأ انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'ظلم‌‏ستیزی ' به 'ظلم‌‏ستیزی ')
جز (جایگزینی متن - 'باقی' به 'باقی')
خط ۱۹: خط ۱۹:
*در نهاد [[انسان‌‏ها]]، همواره [[عشق]] به [[نیکی]]، [[زیبایی]] و [[آگاهی]] نهفته است. [[باور]] به [[ظهور]] [[مصلح جهانی]]، جزئی از این [[عشق]] و زیباخواهی است. در واقع [[ظهور امام مهدی]] {{ع}}، بروز کامل این [[فضایل]] و خوبی‌‏هاست و این مطلوب و خواست همۀ انسان‌‏های [[بصیر]] و پاک‏‌سرشت و نقطۀ اوج این علاقه و عشق‏‌ورزی است. چگونه ممکن است [[عشق]] به [[تکامل]] همه‌‏جانبه در درون [[جان]] [[انسان]] باشد و چنان انتظاری نداشته باشد؟ مگر تحقق رشد و کمال نهایی جامعۀ انسانی بدون آن امکان‏‌پذیر است؟! احساسات و دستگاه‌‏های وجودی [[انسان]]، نمی‌‏تواند هماهنگ با مجموعۀ [[عالم هستی]] نباشد؛ زیرا همۀ [[جهان هستی]] یک [[واحد]] به هم پیوسته است و وجود او نمی‌‏تواند از بقیۀ [[جهان]]، جدا باشد. از این به‏ هم‏‌پیوستگی به خوبی می‏‌توانیم نتیجه بگیریم اگر انسان‏‌ها [[انتظار مصلح]] بزرگ را می‌‏کشند که [[جهان]] را آکنده از [[صلح]] و [[عدالت]] و [[نیکی]] می‏‌کند؛ [[دلیل]] بر آن است که چنان نقطۀ اوجی در [[تکامل]] جامعۀ انسانی امکان‏پذیر و عملی است که [[عشق]] و [[انتظار]] آن در درون [[جان]] ماست. [[عمومیت]] این [[اعتقاد]] در همۀ [[مذاهب]]، نشانۀ دیگری بر اصالت و واقعیت آن است<ref>ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی، ص ۱۵- ۳۵ و ص ۹۷.</ref>.
*در نهاد [[انسان‌‏ها]]، همواره [[عشق]] به [[نیکی]]، [[زیبایی]] و [[آگاهی]] نهفته است. [[باور]] به [[ظهور]] [[مصلح جهانی]]، جزئی از این [[عشق]] و زیباخواهی است. در واقع [[ظهور امام مهدی]] {{ع}}، بروز کامل این [[فضایل]] و خوبی‌‏هاست و این مطلوب و خواست همۀ انسان‌‏های [[بصیر]] و پاک‏‌سرشت و نقطۀ اوج این علاقه و عشق‏‌ورزی است. چگونه ممکن است [[عشق]] به [[تکامل]] همه‌‏جانبه در درون [[جان]] [[انسان]] باشد و چنان انتظاری نداشته باشد؟ مگر تحقق رشد و کمال نهایی جامعۀ انسانی بدون آن امکان‏‌پذیر است؟! احساسات و دستگاه‌‏های وجودی [[انسان]]، نمی‌‏تواند هماهنگ با مجموعۀ [[عالم هستی]] نباشد؛ زیرا همۀ [[جهان هستی]] یک [[واحد]] به هم پیوسته است و وجود او نمی‌‏تواند از بقیۀ [[جهان]]، جدا باشد. از این به‏ هم‏‌پیوستگی به خوبی می‏‌توانیم نتیجه بگیریم اگر انسان‏‌ها [[انتظار مصلح]] بزرگ را می‌‏کشند که [[جهان]] را آکنده از [[صلح]] و [[عدالت]] و [[نیکی]] می‏‌کند؛ [[دلیل]] بر آن است که چنان نقطۀ اوجی در [[تکامل]] جامعۀ انسانی امکان‏پذیر و عملی است که [[عشق]] و [[انتظار]] آن در درون [[جان]] ماست. [[عمومیت]] این [[اعتقاد]] در همۀ [[مذاهب]]، نشانۀ دیگری بر اصالت و واقعیت آن است<ref>ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی، ص ۱۵- ۳۵ و ص ۹۷.</ref>.
===اتفاق [[ادیان]] و [[مصلحان]] بشری‏===
===اتفاق [[ادیان]] و [[مصلحان]] بشری‏===
*تمام [[ادیان آسمانی]] به [[پیروان]] خود، عصر درخشان و [[سعادت]] عمومی، آیندۀ مشعشع و [[صلح]] جهانی و دوران پرخیر و [[برکت]] را نوید داده‏‌اند که در آن، نگرانی‌‏ها، دلهره‌‏ها و هراس‌‏ها مرتفع شود و به [[یمن]] [[ظهور]] شخصی بزرگ و مردی خدایی ـ که به [[تأییدات الهی]] [[مؤیّد]] است ـ در روی [[زمین]] منطقه و [[شهر]] و دهستان و دهی [[باقی]] نماند؛ مگر آنکه در آن بانگ دلنواز [[توحید]] بلند شود و [[روشنایی]] [[یکتاپرستی]]، [[تاریکی]] [[شرک]] را زایل سازد و [[علم]] و [[عدل]] و [[راستی]] و [[امانت]]، چهرۀ [[جهان]] ‏آرای خود را بنمایانند و همه ‏جا را منوّر سازند. این [[موعود]] [[عزیز]] برحسب استوارترین و صحیح‏ترین مصادر [[اسلامی]]، خلیفۀ دوازدهم [[حضرت محمد]]{{صل}} و دوازدهمین [[رهبر]] و [[امام]] بعد از آن [[حضرت]] است. پس می‌‏توان گفت: تقریبا همۀ کسانی که در این زمینه مطالعه دارند، متفق‌‏اند تمام [[اقوام]] [[جهان]]، در [[انتظار]] یک [[رهبر]] بزرگ انقلابی به سر می‌‏برند که هرکدام او را به نامی می‌‏نامند؛ ولی همگی در اوصاف کلی و اصول برنامه‌‏های انقلابی او اتفاق دارند<ref>ر.ک: صافی گلپایگانی، لطف‌الله، امامت و مهدویت، ج ۲، ص ۱۳۵- ۱۴۴.</ref>.
*تمام [[ادیان آسمانی]] به [[پیروان]] خود، عصر درخشان و [[سعادت]] عمومی، آیندۀ مشعشع و [[صلح]] جهانی و دوران پرخیر و [[برکت]] را نوید داده‏‌اند که در آن، نگرانی‌‏ها، دلهره‌‏ها و هراس‌‏ها مرتفع شود و به [[یمن]] [[ظهور]] شخصی بزرگ و مردی خدایی ـ که به [[تأییدات الهی]] [[مؤیّد]] است ـ در روی [[زمین]] منطقه و [[شهر]] و دهستان و دهی باقی نماند؛ مگر آنکه در آن بانگ دلنواز [[توحید]] بلند شود و [[روشنایی]] [[یکتاپرستی]]، [[تاریکی]] [[شرک]] را زایل سازد و [[علم]] و [[عدل]] و [[راستی]] و [[امانت]]، چهرۀ [[جهان]] ‏آرای خود را بنمایانند و همه ‏جا را منوّر سازند. این [[موعود]] [[عزیز]] برحسب استوارترین و صحیح‏ترین مصادر [[اسلامی]]، خلیفۀ دوازدهم [[حضرت محمد]]{{صل}} و دوازدهمین [[رهبر]] و [[امام]] بعد از آن [[حضرت]] است. پس می‌‏توان گفت: تقریبا همۀ کسانی که در این زمینه مطالعه دارند، متفق‌‏اند تمام [[اقوام]] [[جهان]]، در [[انتظار]] یک [[رهبر]] بزرگ انقلابی به سر می‌‏برند که هرکدام او را به نامی می‌‏نامند؛ ولی همگی در اوصاف کلی و اصول برنامه‌‏های انقلابی او اتفاق دارند<ref>ر.ک: صافی گلپایگانی، لطف‌الله، امامت و مهدویت، ج ۲، ص ۱۳۵- ۱۴۴.</ref>.
===ابتنای بر [[قرآن]] و حدیث‏===
===ابتنای بر [[قرآن]] و حدیث‏===
*اصل [[مهدویت]]، مبتنی بر [[آیات]] متعددی از [[قرآن]] است که دلالت بر [[پیروزی]] و [[فلاح]] و غلبۀ [[سپاه]] [[خدا]] دارند. این [[آیات]] علاوه بر آنکه بر استقرار [[دین خدا]] در سراسر [[زمین]] و آیندۀ درخشان عالم دلالت دارند، برحسب معتبرترین مدارک و [[تفاسیر]] و [[احادیث]]، به تحوّل بی‌‏سابقه و بی‏‌نظیر و انقلابی که به [[رهبری]] و [[قیام حضرت مهدی]] انجام خواهد گرفت، [[تفسیر]] شده است. آیاتی مانند: {{متن قرآن|فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ}}<ref>«بی‌گمان حزب خداوند پیروز است» سوره مائده، آیه ۵۶.</ref>؛ {{متن قرآن|إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ}}<ref>«که آنان یاری شده‌اند» سوره صافات، آیه ۱۷۲.</ref>؛ {{متن قرآن|وَيُرِيدُ اللَّهُ أَن يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که خداوند به شما وعده می‌فرمود که (پیروزی بر) یکی از دو دسته از آن شما باشد و شما دوست می‌داشتید که آن دسته بی‌جنگ‌افزار  از آن شما گردد اما خداوند می‌خواست که حقّ را با کلمات خویش تحقّق بخشد و ریشه کافران را بر کند» سوره انفال، آیه ۷.</ref>؛ {{متن قرآن|لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دین‌ها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>؛ {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند  منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>.  
*اصل [[مهدویت]]، مبتنی بر [[آیات]] متعددی از [[قرآن]] است که دلالت بر [[پیروزی]] و [[فلاح]] و غلبۀ [[سپاه]] [[خدا]] دارند. این [[آیات]] علاوه بر آنکه بر استقرار [[دین خدا]] در سراسر [[زمین]] و آیندۀ درخشان عالم دلالت دارند، برحسب معتبرترین مدارک و [[تفاسیر]] و [[احادیث]]، به تحوّل بی‌‏سابقه و بی‏‌نظیر و انقلابی که به [[رهبری]] و [[قیام حضرت مهدی]] انجام خواهد گرفت، [[تفسیر]] شده است. آیاتی مانند: {{متن قرآن|فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ}}<ref>«بی‌گمان حزب خداوند پیروز است» سوره مائده، آیه ۵۶.</ref>؛ {{متن قرآن|إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ}}<ref>«که آنان یاری شده‌اند» سوره صافات، آیه ۱۷۲.</ref>؛ {{متن قرآن|وَيُرِيدُ اللَّهُ أَن يُحِقَّ الْحَقَّ بِكَلِمَاتِهِ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که خداوند به شما وعده می‌فرمود که (پیروزی بر) یکی از دو دسته از آن شما باشد و شما دوست می‌داشتید که آن دسته بی‌جنگ‌افزار  از آن شما گردد اما خداوند می‌خواست که حقّ را با کلمات خویش تحقّق بخشد و ریشه کافران را بر کند» سوره انفال، آیه ۷.</ref>؛ {{متن قرآن|لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ}}<ref>«اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دین‌ها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.</ref>؛ {{متن قرآن|وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الأَرْضِ}}<ref>«و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند  منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.</ref>.  

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۲۱

نویسنده: آقای ظرافتی

پاسخ تفصیلی

منشأ انتظار

  • منشأ و خاستگاه انتظارِ ظهور را می‏‌توان در گزینه‌‏های زیر تحلیل و تبیین کرد:

ندای فطرت و طبیعت ذات بشر

ظلم‌‏ستیزی و نجات مستضعفان‏

شکست و ناکامی حکومت‏‌ها و نظام‎‏های سیاسی‏

  • مشکلات دائمی جهان (جنگ‌‏ها، ستیزش‏ها، نابرابری‏‌ها، ناامنی‌‏ها، بیدادگری‏‌ها و...)؛ نیازها و خواسته‌‏های ضروری بشر (در زمینه رشد اقتصادی، ارتباطات، بهداشت، رفع فقر مادی و معنوی و...)؛ ایده‌‏ها و آرمان‌‏های همیشگی بشر (صلح، عدالت، امنیت، آرامش، تعالی روحی و معنوی و...)؛ تجارب گذشته انسان‌‏ها (در ضعف و ناتوانی دولت‏‌ها و حکومت‌‏ها و فراوانی مشکلات) و...، باعث خواست آگاهانه و طلب عاشقانۀ ظهور منجی و مصلح الهی از سوی بیشتر انسان‌‏هاست. در واقع همۀ حکومت‌‏ها، گروه‌‏ها، اندیشه‌‏ها و مکاتب، تمامی ترفندها و برنامه‌‏های خود را برای رفع کاستی‏‌های جامعۀ بشری به کار می‌‏گیرند؛ ولی به دلایل مختلف موفّق به این کار نمی‌‏شوند. روشن است عامل بسیاری از مشکلات و نابسامانی‌‏های جوامع، خود حکومت‏‌ها و مکاتب و گروه‏‌ها هستند که بیشتر در صدد تأمین منافع مادی خود بوده‏‌اند؛ نه برطرف ساختن کاستی‌‏ها و موانع رشد و شکوفایی انسان‌‏ها [۴].

فلسفه تاریخ و معناداری آن‏

قانون سیر تکاملی جامعه‌‏ها

  • یکی از دلایل منطقی منشأ انتظار، قانون سیر تکاملی جامعه‌‏هاست. از آن روز که انسان خود را شناخته، هیچ‏گاه زندگی یکنواختی نداشته است؛ بدین ‏جهت پیشرفت‌‏ها و تحوّلات فراوانی در نوع مسکن، تغذیه، وسیلۀ نقلیه، پوشش و علم و دانش او صورت گرفته است. عجیب اینکه به هیچ‌‏یک از اینها قانع نیست و برای وصول به سطحی بالاتر و برتر، تلاش و کوشش می‏‌کند. عشق به تکامل در درون جان آدمی، شعله‌‏ای جاودانه و خاموش ناشدنی است و همچنان انسان را به سوی جامعه‌‏ای پیش می‌‏برد که تکامل‌‏های اخلاقی، در کنار تکامل‏‌های مادی قرار گیرد. یکی از بارقه‏‌های امید مردم برای رسیدن به آینده‌‏ای روشن و دنیایی پر از صلح و صفا و برادری و برابری ـ آن هم با ظهور منجی موعود ـ در پرتو قانون تکاملی جامعه‌‏ها روشن می‌‏شود[۷].

قانون کنش و واکنش‏‌های تاریخی‏

  • آزمون‏های تاریخی به ما نشان می‏دهد همواره تحول‏ها و انقلاب‏های وسیع، عکس العمل مستقیم فشارهای قبلی بوده است و شاید هیچ انقلاب گسترده‏ای در جهان رخ نداده، مگر اینکه پیش از آن، فشار شدیدی در جهت مخالف وجود داشته است. براساس این قانون می‏توان ثابت کرد وضع کنونی جهان، آبستن انقلابی بزرگ و جهانی است. فشار جنگ‏ها، مظالم، بیدادگری‏ها، تبعیض‏ها و بی‏عدالتی‏ها، توأم با ناکامی و سرخوردگی انسان‏‌ها، از قوانین فعلی برای از بین بردن یا کاستن این فشارها، سرانجام واکنش شدید خود را آشکار خواهد ساخت. در نهایت این خواست‏های واپس‏زدۀ انسانی، در پرتو آگاهی روزافزون ملّت‏ها، چنان عقدۀ اجتماعی تشکیل می‏دهد که از نهانگاه ضمیر باطن جامعه، با یک جهش برق‏آسا، خود را ظاهر ساخته و سازمان نظام کنونی جوامع انسانی را به هم می‏ریزد و طرح نوینی ایجاد می‏‌کند. این طرح و برنامه انقلابی و گسترده، همان قیام و ظهور مهدی موعود است که در واکنشی قاطعانه و کوبنده در برابر همۀ تبعیض‏ها، ستمگری‏ها، حقّ‏کشی و فسادگری‏ها است[۸].

قانون انتظار عمومی‏

اتفاق ادیان و مصلحان بشری‏

ابتنای بر قرآن و حدیث‏

کمال‌طلبی انسان

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک: الهی‌نژاد، حسین،ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر، ص ۲۵۶-۲۵۷؛ کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص۱۶-۲۲.
  2. «و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.
  3. ر.ک: الهی‌نژاد، حسین،ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر، ص ۲۵۶-۲۵۷؛ کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص۱۶-۲۲.
  4. ر.ک: صفائی حائری، علی، تو می‌آیی، ص ۱۴ -۱۸؛ کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص۱۶-۲۲.
  5. «و پریان و آدمیان را نیافریدم جز برای آنکه مرا بپرستند» سوره ذاریات، آیه ۵۶.
  6. ر.ک: کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص۱۶-۲۲.
  7. ر.ک: کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص۱۶-۲۲.
  8. ر.ک: کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص۱۶-۲۲.
  9. ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی، ص ۱۵- ۳۵ و ص ۹۷.
  10. ر.ک: صافی گلپایگانی، لطف‌الله، امامت و مهدویت، ج ۲، ص ۱۳۵- ۱۴۴.
  11. «بی‌گمان حزب خداوند پیروز است» سوره مائده، آیه ۵۶.
  12. «که آنان یاری شده‌اند» سوره صافات، آیه ۱۷۲.
  13. «و (یاد کن) آنگاه را که خداوند به شما وعده می‌فرمود که (پیروزی بر) یکی از دو دسته از آن شما باشد و شما دوست می‌داشتید که آن دسته بی‌جنگ‌افزار از آن شما گردد اما خداوند می‌خواست که حقّ را با کلمات خویش تحقّق بخشد و ریشه کافران را بر کند» سوره انفال، آیه ۷.
  14. «اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دین‌ها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.
  15. «و برآنیم که بر آنان که در زمین ناتوان شمرده شده‌اند منّت گذاریم و آنان را پیشوا گردانیم و آنان را وارثان (روی زمین) کنیم» سوره قصص، آیه ۵.
  16. ر.ک: کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص۱۶-۲۲.
  17. ر.ک: صفائی حائری، علی، تو می‌آیی، ص ۱۴ -۱۸.