عبدالرحمن بن عبد رب انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
عبدالرحمن بن عبد رب (یا: [[عبد ربه]]) [[انصاری]] [[خزرجی]]، از شهدای کربلاست. وی از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود و پس از [[رحلت]] آن [[حضرت]] نیز از کسانی بود که به [[امیر المؤمنین]]، [[اخلاص]] داشت و از آن [[حضرت]] [[قرآن]] آموخته بود. به [[نصب علی]]{{ع}} در [[غدیر]] به [[امامت]] [[گواهی]] داد. | عبدالرحمن بن عبد رب (یا: [[عبد ربه]]) [[انصاری]] [[خزرجی]]، از شهدای کربلاست. وی از [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} بود و پس از [[رحلت]] آن [[حضرت]] نیز از کسانی بود که به [[امیر المؤمنین]]، [[اخلاص]] داشت و از آن [[حضرت]] [[قرآن]] آموخته بود. به [[نصب علی]]{{ع}} در [[غدیر]] به [[امامت]] [[گواهی]] داد. | ||
روز [[تاسوعا]] با | روز [[تاسوعا]] با [[بریر]] [[شوخی]] می‌کرد. وقتی گفتند: الآن چه وقت [[شوخی]] است، گفت: چرا خوشحال نباشم؟ میان ما و [[بهشت]]، جز درگیری با این [[کافران]] و [[شهادت]] فاصله‌ای نیست <ref>عنصر شجاعت، ج۱، ص۱۲۷.</ref>. | ||
او از شخصیت‌های بارز [[شیعی]] [[کوفه]] محسوب می‌شد و در ایام نهضت [[مسلم بن عقیل]]، از [[مردم]] به نفع [[حسین بن علی]]{{ع}} [[بیعت]] می‌گرفت<ref>انصار الحسین، ص۸۲؛ تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۱۴۵.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۲۰.</ref>. | او از شخصیت‌های بارز [[شیعی]] [[کوفه]] محسوب می‌شد و در ایام نهضت [[مسلم بن عقیل]]، از [[مردم]] به نفع [[حسین بن علی]]{{ع}} [[بیعت]] می‌گرفت<ref>انصار الحسین، ص۸۲؛ تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۱۴۵.</ref>.<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۳۲۰.</ref>. | ||
نسخهٔ ۲۹ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۶
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
عبدالرحمن بن عبد رب (یا: عبد ربه) انصاری خزرجی، از شهدای کربلاست. وی از اصحاب رسول خدا(ص) بود و پس از رحلت آن حضرت نیز از کسانی بود که به امیر المؤمنین، اخلاص داشت و از آن حضرت قرآن آموخته بود. به نصب علی(ع) در غدیر به امامت گواهی داد.
روز تاسوعا با بریر شوخی می‌کرد. وقتی گفتند: الآن چه وقت شوخی است، گفت: چرا خوشحال نباشم؟ میان ما و بهشت، جز درگیری با این کافران و شهادت فاصله‌ای نیست [۱].
او از شخصیت‌های بارز شیعی کوفه محسوب می‌شد و در ایام نهضت مسلم بن عقیل، از مردم به نفع حسین بن علی(ع) بیعت می‌گرفت[۲].[۳].
منابع
پانویس
- ↑ عنصر شجاعت، ج۱، ص۱۲۷.
- ↑ انصار الحسین، ص۸۲؛ تنقیح المقال، مامقانی، ج۲، ص۱۴۵.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۲۰.