اصطفاء در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}})) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==)) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
در [[قرآن کریم]] {{متن قرآن|اصْطَفَى}} انتخابی است که تنها به [[خداوند]] نسبت داده شده و فعل [[الهی]] است؛ زیرا در آن [[خلوص]] ذاتیِ منتخَب، معتبر است و تنها [[علم الهی]] بر ذات همه مخلوقات احاطه دارد؛ لذا [[انسان]] از این امر [[ناتوان]] است؛ گرچه [[وظیفه]] [[انسانی]] در [[انتخاب]] چیزی به [[تبعیت]] از فعل [[الهی]]، [[انتخاب]] [[خالص]] و [[ناب]] آن است (در حدّ [[علم]] و [[آگاهی]] خود) و [[انتخاب]] [[مفضول]] عقلاً مرجوح است <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۱.</ref>. | در [[قرآن کریم]] {{متن قرآن|اصْطَفَى}} انتخابی است که تنها به [[خداوند]] نسبت داده شده و فعل [[الهی]] است؛ زیرا در آن [[خلوص]] ذاتیِ منتخَب، معتبر است و تنها [[علم الهی]] بر ذات همه مخلوقات احاطه دارد؛ لذا [[انسان]] از این امر [[ناتوان]] است؛ گرچه [[وظیفه]] [[انسانی]] در [[انتخاب]] چیزی به [[تبعیت]] از فعل [[الهی]]، [[انتخاب]] [[خالص]] و [[ناب]] آن است (در حدّ [[علم]] و [[آگاهی]] خود) و [[انتخاب]] [[مفضول]] عقلاً مرجوح است <ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۱.</ref>. | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
#[[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | #[[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
نسخهٔ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۴۶
مقدمه
اصطفاء: اختیار و انتخاب چیز خالص[۱]، برگزیدن[۲]. اصل آن "صفو" به معنای خلوص چیزی از هر آمیختگی[۳]، ضد کدر و کدورت[۴].
﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ﴾[۵].
خداوند تعالی در یک انتخاب اصلح، افراد و خاندان و سلسله‌هایی را برای امور خاص همچون نبوّت و رسالت و فرمانروایی برگزیده و رحمت و فضل خود را بر آنان ارزانی داشته است: ﴿اللَّهُ يَصْطَفِي مِنَ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا وَمِنَ النَّاسِ﴾[۶]؛ امّا در مورد گزینش دین ﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى لَكُمُ الدِّينَ﴾[۷] خداوند امر انتخاب دین و شریعت را در یدِ قدرت خود دارد و انسان‌ها در تشریع دین تأثیری ندارند؛ گرچه در پذیرش آن اختیار دارند.
در مورد انتخاب افراد و سلسله‌ها برای امر نبوت و رسالت ﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَى آدَمَ وَنُوحًا وَآلَ إِبْرَاهِيمَ وَآلَ عِمْرَانَ عَلَى الْعَالَمِينَ﴾[۸].
در قرآن کریم موردی از انتخاب مستقیم پادشاه و فرمانروا برای قومی از سوی خداوند آمده است: ﴿إِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَكُمْ طَالُوتَ مَلِكًا... إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَنْ يَشَاءُ﴾[۹].
در قرآن کریم ﴿اصْطَفَى﴾ انتخابی است که تنها به خداوند نسبت داده شده و فعل الهی است؛ زیرا در آن خلوص ذاتیِ منتخَب، معتبر است و تنها علم الهی بر ذات همه مخلوقات احاطه دارد؛ لذا انسان از این امر ناتوان است؛ گرچه وظیفه انسانی در انتخاب چیزی به تبعیت از فعل الهی، انتخاب خالص و ناب آن است (در حدّ علم و آگاهی خود) و انتخاب مفضول عقلاً مرجوح است [۱۰].
منابع
پانویس
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۲۵۸.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۰.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۳۹۲.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۷، ص۱۶۲.
- ↑ «خداوند او را بر شما برگزیده و بر گستره دانش و (نیروی) تن او افزوده است» سوره بقره، آیه ۲۴۷.
- ↑ «خداوند از فرشتگان و از مردم فرستادگانی برمی‌گزیند» سوره حج، آیه ۷۵.
- ↑ «خداوند برای شما این دین را برگزیده است» سوره بقره، آیه ۱۳۲.
- ↑ «خداوند، آدم، نوح و خاندان ابراهیم و خاندان عمران را بر جهانیان برتری داد» سوره آل عمران، آیه ۳۳.
- ↑ «خداوند طالوت را به پادشاهی شما گمارده است... خداوند او را بر شما برگزیده و بر گستره دانش و (نیروی) تن او افزوده است و خداوند پادشاهی خود را به هر که خواهد می‌دهد» سوره بقره، آیه ۲۴۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۱.