پاسخ جوان شیعی به پرسش‌های وهابیان (کتاب)

پاسخ جوان شیعی به پرسش‌های وهابیان
زبان	فارسی
نویسنده	محمد طبری
موضوع	وهابیت
مذهب	[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر	[[:رده:انتشارات انتشارات مشعر|انتشارات انتشارات مشعر]][[رده:انتشارات انتشارات مشعر]]
محل نشر	تهران، ایران
سال نشر	۱۳۸۷ ش
چاپ	اول
شابک	‭۹۷۸-۹۶۴-۵۴۰-۰۵۹-۸
شماره ملی	‎۱‎۱‎۰‎۱‎۹‎۲‎۰

پاسخ جوان شیعی به پرسش‌های وهابیان، کتابی است که با زبان فارسی به پاسخ‌گویی شبهات وهابیت می‌پردازد. این کتاب اثر محمد طبری است و انتشارات مشعر نشر آن را به عهده داشته‌ است

دربارهٔ کتاب

در معرفی این کتاب آمده است: «در این اثر تاریخچه این فرقه ضاله ذکر شده و مهمتر اینکه ۱۷۸ شبه وهابیان را پاسخ دقیق و خوبی داده شده است. شبهاتی که غالباً توسط این منحرفین مطرح می‌شود در این کتاب بررسی و پاسخ داده شده است».

طرح جلد دیگری از این کتاب

فهرست کتاب

پیش‌گفتار

• آشنایی با مکتب وهابیت؛
• کالبد شکافی کتاب؛
• ارتداد صحابه؛
• سبّ صحابه؛
• بی‌حرمتی به عایشه همسر پیامبر خدا(ص)؛
• پرسش ۱: این مسأله که امیرمؤمنان علی(ع) دخترش امّ کلثوم را به عقد عمر بن خطاب درآورد، نشانۀ داشتن رابطۀ حسنه نیست؟؛
• پرسش ۲: علی(ع) با ابو بکر و عمر بیعت کرد، آیا این نشانۀ حقانیت آن‌ها در خلافت نیست؟؛
• پرسش ۳: چرا علی‌ بن ابی‌ طالب(ع) نام خلفا را بر فرزندانش نهاد؟؛
• پرسش ۴: پس از قتل عثمان، مسلمانان، در خانه علی(ع) ریختند تا با آن حضرت بیعت کنند شیعیان می‌گویند: علی فرمود: مرا رها کنید و دیگری را بجویید. اگر علی(ع) خلیفه بود، چرا می‌گوید: دیگری را بجویید؟؛
• پرسش ۵: اگر فاطمه(س) به وسیلۀ خلفا مورد ستم قرار گرفت، چرا شوهر دلیرش از وی دفاع نکرد؟؛
• پرسش ۶: بسیاری از بزرگان اصحاب با اهل بیت پیامبر(ص) پیوند خویشاوندی برقرار کرده‌اند، سپس مواردی را می‌شمارد و نتیجه می‌گیرد که اهل بیت(ع) با آن‌ها محبت و دوستی داشته‌اند؟؛
• پرسش ۷: از نظر شیعه، امامان علم غیب می‌دانند و از مرگ خود آگاه‌اند و با اختیار خود می‌میرند، در این صورت آیا امامی که جام زهر نوشیده، نوعی خودکشی کرده است؟؛
• پرسش ۸: چرا حسن‌ بن علی(ع) که نیروی فراوانی داشت و می‌توانست جنگ را ادامه دهد، از در صلح با معاویه در آمد، امّا حسین بن علی(ع) با این که توانایی نداشت، به جنگ یزید رفت؟ آیا یکی از آن‌ها راه خطا پیش گرفته است؟؛
• پرسش ۹: آیا پیامبر(ص) و اصحاب او قرآن فاطمه(س) را می‌دانستند؟؛
• پرسش ۱۰: حدیثی است از کافی که نام برخی از راویان آن «عمر» است؟
• پرسش ۱۱: در روایات شیعه آمده است که باید در مصیبت صبر کرد و از بی‌قراری و بی‌تابی پرهیز نمود و از سیلی برچهره زدن و مانند آن خودداری کرد. با این وصف، چرا شیعه در ایام سوگواری بر خلاف این احادیث گام عمل می‌کند؟
• پرسش ۱۲: قمه زدن و خونین کردن سر، چه حکمی دارد؟
• پرسش ۱۳: چرا صحابه‌ای که در غدیر خم حاضر بودند و با علی(ع) به خلافت بیعت کردند، در مقابل غصب خلافت او توسط دیگران اعتراض نکردند؟
• پرسش ۱۴: آنگاه که پیامبر(ص) قبل از وفاتش خواست نامه‌ای بنویسد و عمر با آن مخالفت کرد، چرا علی(ع) چیزی نگفت با این‌که او مرد شجاعی بود؟
• پرسش ۱۵: آیا کتاب کافی شرح و تفسیر قرآن است، در حالی که بیشتر روایات کافی ضعیف است؟
• پرسش ۱۶: انسان فقط بندۀ خداست، پس چرا می‌گویید عبدالحسین و...؟
• پرسش ۱۷: وقتی علی‌ بن ابی‌ طالب(ع) می‌دانست خداوند او را به عنوان خلیفه برگزیده، چرا با ابو بکر، عمر و عثمان بیعت کرد؟ اگر قدرت نداشت، پس امام نبود. امام باید قدرت و توان داشته باشد، و اگر قدرت داشت، چرا از قدرت خود استفاده نکرد، پس این خیانت است. پاسخ شما در این مورد چیست؟
• پرسش ۱۸: چرا وقتی حضرت علی(ع) به قدرت رسید: ازدواج مؤقت را رواج نداد. فدک را باز نگرداند. «الصلاةُ خیرٌ مِنَ النَّوم» را از اذان حذف نکرد؟
• پرسش ۱۹: در زمان خلافت دو خلیفۀ نخست اسلام فتوحات اسلامی گسترش یافت و در هیچ زمانی، اسلام به اندازۀ زمان آن‌ها قدرت نداشته است، ولی در زمان علی بن ابی طالب(ع) که شما او را معصوم می‌دانید، مسلمانان دچار اختلاف داخلی شدند؟
• پرسش ۲۰: اگر معاویه انسان بدی بود، چرا حسن بن علی با او صلح کرد؟
• پرسش ۲۱: آیا پیامبر(ص) بر تربت کربلا سجده کرده است؟
• پرسش ۲۲: شیعه می‌گوید: صحابۀ پیامبر(ص) بعد از رحلت او مرتد شدند؟
• پرسش ۲۳: چرا امامت در اولاد حسین بن علی ادامه یافت نه در فرزندان حسن‌ بن علی؟
• پرسش ۲۴: چرا در مدتی‌ که پیامبر(ص) بیمار بود، علی(ع) حتی یک بار امام جماعت نشد؟ امامت صغری دلیلی بر امامت کبری است؟
• پرسش ۲۵: شما می‌گویید علت پنهان شدن امام دوازدهم در غار، ترس از ستمگران است. این مسأله اکنون با برپایی دولت ایران حل شده است، چرا ظهور نمی‌کند؟
• پرسش ۲۶: وقتی پیامبر خدا(ص) از مکه مهاجرت کرد، ابو بکر را همراه خود برد و او را از خطر نجات داد و از سوی دیگر علی را در معرض خطر قرار داد. اکنون پرسش این‌ است که کدام یک از آن دو سزاوارتر است که خاری به پایش نخلد و در معرض مرگ قرار نگیرد؟ اگر بگویید علی می‌دانست که کشته نمی‌شود، پس او را در معرض خطر قرار نداد، در این صورت خوابیدن در بستر پیامبر برای او فضیلت نیست؟!
• پرسش ۲۷: علت تقیّه، یا ترس از مرگ است یا شکنجه و امامان که از این دو ترسی ندارند، چرا تقیه می‌کنند؟
• پرسش ۲۸: نصب امام معصوم برای این است که ظلم و شر از جامعه برچیده شود، لکن می‌بینیم که با نصب علی‌ بن ابی طالب برای خلافت و یا فرزندان او، ظلم برچیده نشد؟
• پرسش ۲۹: در فقه شیعه، زنان از زمین ارث نمی‌برند، پس چرا فاطمه(س) مطالبۀ فدک را کرد که زمین بود؟
• پرسش ۳۰: ابو بکر با افراد مرتد جنگید ولی در نظر شیعه، علی‌ بن ابی‌ طالب برای این‌که مردم مرتد نشوند، قرآنی را که پیامبر(ص) بر او املا کرده بود، بیرون نیاورد؟
• پرسش ۳۱: علی(ع) مرد شجاعی بود، اگر با خلافت خلفا موافق نبود، چرا به غصب خلافت خود اعتراض نکرد و چرا با خلفا نجنگید و با آنان بیعت کرد؟
• پرسش ۳۲: حدیث کساء، چهار نفر از خانوادۀ پیامبر(ص) را شامل می‌شود و آن‌ها را از گناه منزّه می‌داند، چه دلیلی بر عصمت بقیۀ امامان وجود دارد؟
• پرسش ۳۳: در یک سو امام صادق(ع) می‌گوید: «من از دو طریق نوادۀ ابو بکر هستم» و در سوی دیگر، شیعیان روایاتی از او نقل می‌کنند که ابو بکر را مذمّت کرده است. چگونه می‌توان این دو را جمع کرد؟
• پرسش ۳۴: عمر بن خطاب مسجد الاقصی را آزاد کرد و صلاح الدین ایوبی بار دیگر آن را پس گرفت. شیعیان چه دستاوردها و فتوحاتی داشته‌اند؟
• پرسش ۳۵: عمر بن خطاب وقتی برای تحویل گرفتن کلیدهای بیت المقدس رفت، علی را به عنوان جانشین خود در مدینه گذاشت، این رخداد را چگونه تفسیر می‌کنید؟
• پرسش ۳۶: شیعه می‌گوید: حضرت مهدی(ص) پس از ظهور، طبق حکم آل داود قضاوت می‌کند. در این صورت شریعت حضرت محمد(ص) که نسخ کنندۀ همۀ شریعت‌هاست، چه می‌شود؟
• پرسش ۳۷: چرا وقتی حضرت مهدی ظهور می‌کند، با یهودیان و مسیحیان از در صلح و آشتی درمی‌آید و عرب‌ها و قریش را به قتل می‌رساند؟
• پرسش ۳۸: گفته می‌شود که شیعیه معتقد است: ائمه(ع) در پهلوی مادرانشان هستند و از ران راست متولد می‌شوند!؟
• پرسش ۳۹: از امام صادق(ع) نقل می‌کنند: هرکس نام مهدی را ببرد کافر است و از امام‌ عسکری(ع) نقل می‌کنند که او به‌ مادر حضرت مهدی‌(ع) گفت: به همین زودی فرزندی می‌یابی و نام او را «م - ح - م - د» می‌گذاری؟!
• پرسش ۴۰: کلینی روایتی نقل می‌کند که سیاه پوشیدن مکروه است، مگر در سه چیز: چکمه، عمامه و عبا. و پس از دو صفحه و نیم می‌پرسد: چرا شیعه سیاه می‌پوشد؟ و لباس سیاه را لباس سیدها قرار داده‌اند؟
• پرسش ۴۱: شیعه به‌گروه‌های امامیه، اسماعیلیه، نصیریه، زیدیه و دروز تقسیم می‌شود. کسی‌ که می‌خواهد آیین شیعه را اختیار کند، باید کدام یک از موارد پیش‌گفته را برگزیند؟
• پرسش ۴۲: آیا غیر از قرآن کریم، کتاب‌های دیگری بر پیامبر(ص) نازل شد؟ آیا تنها علی(ع) از آن آگاه بود؟ آیا کتاب‌های الجامعه، صحیفۀ ناموس، صحیفۀ عبیطه ، صحیفه ذؤابة السیف، صحیفۀ علی، جفر، مصحف فاطمه، تورات و انجیل و زبور را ائمه(ع) حفظ کرده‌اند؟
• پرسش ۴۳: چرا پیامبر(ص) وقتی فرزندش ابراهیم وفات یافت به سر و صورتش نزد؟
• پرسش ۴۴: بسیاری از علمای شیعه به خصوص در ایران، زبان عربی نمی‌دانند؟!
• پرسش ۴۵: شیعه معتقد است که بیشتر صحابه، به جز تعداد بسیار اندک، منافق و کافر بوده‌اند؟!
• پرسش ۴۶: در میان روایات شیعه تناقض و تضاد وجود دارد؛ به‌ طوری که برخی از علما کتابی در بارۀ رفع تناقض نوشته‌اند؟!
• پرسش ۴۷: با این که شیعیان معتقدند علی‌ بن ابی طالب از فرزندش حسین افضل و برتر است، ولی در سال روز شهادت آن حضرت، مانند روز عاشورا گریه نمی‌کنند، چرا؟
• پرسش ۴۸: ولایت علی بن ابی طالب(ع) و فرزندانش، رکنی از ایمان است، چرا این رکن در قرآن با صراحت بیان نشده؟ در حالی که نماز و زکات، که پایین‌تر از ولایت است، در قرآن آمده است؟
• پرسش ۴۹: اگر آن‌گونه که شیعه می‌گوید، اصحاب دشمن یکدیگر بودند، چگونه آن‌ها در کنار هم و همراه هم، مناطق زیادی از جهان را فتح کردند؟
• پرسش ۵۰: چرا بسیاری از شیعیان نماز جمعه نمی‌خوانند؟
• پرسش ۵۱: چرا شیعیان معتقدند آیاتی از قرآن حذف شده و آیاتی را ابو بکر و عمر تغییر داده‌اند؟
• پرسش ۵۲: شیعه در مورد آیۀ کریمۀ {{عربی|اندازه=90%| ﴿یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ﴾ می‌گوید: خداوند امامت را کامل می‌کند و «نور» در این آیه، امامت است. و آیا خداوند نور خودش را با نشر اسلام کامل گردانید یا با دادن ولایت و خلافت به اهل بیت(ع)؟
• پرسش ۵۳: دو نفر از ائمه زمام خلافت را به دست گرفتند، پس خلافت و فرمانروایی ده نفر بقیه کجاست؟
• پرسش ۵۴: امام صادق(ع) در پاسخ زنی که پرسید: آیا ابو بکر و عمر را دوست بدارم؟ فرمود: آن‌ها را دوست بدار و نیز امام باقر(ع) ابو بکر را صدیق نامید، امّا شما...؟
• پرسش ۵۵: طبق نقل ابو الفرج اصفهانی و اربلی در کشف الغمّه، علی(ع) یکی از فرزندان خود را ابو بکر کنیه داد و او همراه برادرش در کربلا کشته شدند. چرا شیعه این قضیه را پنهان نموده و تنها بر کشته شدن حسین(ع) تکیه می‌کند؟
• پرسش ۵۶: اگر ملاک رستگاری در آخرت و به‌ تعبیر روشن‌تر، رفتن به‌ بهشت در گرو اطاعت از امامان شیعه است، پس چرا قرآن تنها اطاعت خدا و رسول را بیان می‌کند؟
• پرسش ۵۷: در دوران پیامبر(ص) افرادی به حضورش می‌رسیدند و فقط یک‌بار او را می‌دیدند و به مناطق و شهرهای خود بازمی‌گشتند. بدون تردید آن‌ها چیزی دربارۀ ولایت علی نشنیده بودند، آیا اسلام آن‌ها ناقص است؟
• پرسش ۵۸: امیر مؤمنان در نامۀ خود به معاویه می‌نویسد: «کسانی با من بیعت کردند که با ابوبکر، عمر و عثمان دست بیعت دادند و با من بر اساس همان چیزهایی بیعت کردند که با آن‌ها کرده بودند. پس مردی که در بیعت حاضر بوده حق ندارد، انتخاب دیگری کند.» بنابر این نتیجه می‌گیریم: ١ . امام را مهاجر و انصار انتخاب می‌کنند.٢ . به‌همان صورتی‌که با ابوبکر، عمر و عثمان بیعت شد، همان‌گونه با علی علیه السلام بیعت شد. ٣ . شورا از آنِ مهاجرین و انصار است و این نشانۀ مقام والای آن‌هاست. ۴ . کسی را که مهاجرین و انصار قبول کنند و با او بیعت نمایند، خداوند او را می‌پسندد. ۵ . شیعیان معاویه را لعنت می‌کنند، امّا علی (ع) در نامه‌هایش او را لعنت نمی‌کند.
• پرسش ۵۹: شیعه منکر بیعت کردن ابو بکر، عمر و عثمان با پیامبر(ص) در زیر درخت «بیعت رضوان» است و در حالی که خداوند خبر داد او از کسانی است که زیر درخت با پیامبر بیعت کرد؟
• پرسش ۶۰: با این که هیچ سنّی به اهل بیت(ع) ناسزا نمی‌گوید، چرا شیعه ناسزا گفتن به بزرگان اصحاب، به خصوص خلفا را عبادت می‌شمارد؟
• پرسش ۶۱: اگر ائمه از غیب آگاهند، چرا حسین(ع) مقداری آب برای خود و یارانش تهیه نکرد تا در اثنای جنگ بی‌آب نمانند؟ آیا او نمی‌دانست که به آب نیاز خواهند داشت؟
• پرسش ۶۲: مسلم است که دین در دوران پیامبر(ص) کامل شد؛ زیرا خداوند می‌فرماید: « الْیَوْمَ‏ أَکْمَلْتُ‏ لَکُمْ‏ دِینَکُم‏‏‏‏‏» اما مذهب شیعه بعد از وفات پیامبر(ص) پدید آمد؟
• پرسش ۶۳: خداوند، در مورد پاکدامنی و بی‌گناهی عایشه، در قضیۀ معروف «إفک» آیه نازل کرد، امّا بعضی از شیعیان هنوز هم او را متهم به خیانت می‌کنند، آنگاه در پاورقی به تفسیر علی بن ابراهیم و تفسیرهایی استناد می‌جوید؟
• پرسش ۶۴: اگر علی و دو فرزندش، حسن و حسین(ع) دارای قدرت خارق العاده در مواجهه با دشواری‌ها بودند، چرا حسن‌ بن علی ناگزیر به صلح با معاویه شد و حسین‌ بن علی در سختی قرار گرفت و کشته شد و به هدف خود نرسید؟
• پرسش ۶۵: شیعیان فضایل علی(ع) را از اصحاب پیامبر(ص) نقل می‌کنند و در عین حال معتقدند بیشتر اصحابِ پیامبر(ص) راه ارتداد را در پیش گرفتند. بر چنین روایاتی چگونه اعتماد می‌کنید؟
• پرسش ۶۶: شیعه مدعی است هدف ابو بکر، عمر و عثمان، پادشاهی و ریاست بود، آنگاه دلیل می‌آورد که آن‌ها با انسان‌های مرتد و کافر جنگیدند، اگر چنین است، پس هدفشان ریاست نبود. و دربارۀ عثمان می‌پذیرند که وقتی شورشیان او را محاصره کردند تا بکشند، او کسی را نکشت!؟
• پرسش ۶۷: فرقۀ قادیانی، به خاطر ادعای نبوت برای رهبرشان، کافر هستند، پس آن‌ها با شیعیان، که می‌گویند ائمه دارای ویژگی‌های پیامبران هستند، چه تفاوتی دارند؟
• پرسش ۶۸: پیامبر(ص) در حجرۀ عایشه دفن می‌شود، در حالی که شما او را به کفر و نفاق متهم می‌کنید. آیا دفن شدن پیامبر(ص) در حجرۀ عایشه نشانۀ علاقه‌اش به وی نبود؟
• پرسش ۶۹: آیا چنین نیست که ابو بکر و عمر به خاطر جایگاهی که نزد خدا و پیامبرش داشتند، افتخار دفن شدن در کنار پیامبر(ص) را یافتند؟
• پرسش ۷۰: شیعیان ادعا می‌کنند که امامت علی‌ بن ابی‌ طالب در قرآن با صراحت بیان شده، ولی اصحاب آن را پنهان کرده‌اند. پس چرا اصحاب، روایاتی را که با آن‌ها بر امامت علی(ع) استدلال می‌شود، مانند حدیث منزلت پنهان نکرده‌اند؟
• پرسش ۷۱: به دو دلیل می‌توان گفت پس از پیامبر(ص)، ابو بکر خلیفۀ به‌ حق بود: ١ . اصحاب خلافت او را پذیرفتند و اگر خلیفه به حق نبود مخالفت می‌کردند. ٢ . علی(ع) با ابو بکر مخالفت نکرد و با او نجنگید!؟
• پرسش ۷۲: شیعیان می‌گویند معاویه مرتد بوده است، چرا حسن‌ بن علی(ع) زمامداری مسلمانان را به شخص مرتد سپرد؟
• پرسش ۷۳: تا فردی سنی نشود، نمی‌تواند ایمان وعدالت علی‌ را ثابت‌ کند؛ زیرا مسلمانان سه گروه‌اند: شیعه، اهل سنّت و خوارج. اگر شیعه عدالت علی را از طریق صحابه ثابت می‌کند، همان صحابه روایات بیشتری دربارۀ شیخین دارند و خوارج هم که علی را منکرند!؟
• پرسش ۷۴: می‌پذیریم که علی(ع) در پذیرفتن اسلام و جهاد، همراه پیامبر(ص) بود و دانش و زهدش بر دیگران برتری داشت، ولی آیا شیعه می‌تواند چنین فضایلی را برای حسن و حسین در برابر سعد بن ابی وقاص و عبدالرحمان بن عوف و عبداللّٰه بن عمر ثابت کند؟
• پرسش ۷۵: خلیفۀ دوم نسبت به علی(ع) علاقه‌مند بود، به گواه این‌که او را جزو افراد شوری قرار داد. اگر او را از شورا بیرون می‌کرد، چنانکه سعید بن زید را بیرون کرد، یا کسی دیگر، غیر از او را تعیین می‌کرد، کسی می‌توانست اعتراض کند؟
• پرسش ۷۶: آنچه مسلم است این که علی(ع) در خانه نشست... انصار ابتدا با ابو بکر مخالفت کردند و همدیگر را به بیعت با سعد بن عباده فرا خواندند و سپس همگی با ابو بکر دست بیعت دادند. بیعت آن‌ها می‌تواند به یکی از سه دلیل زیر باشد: ١ . به زور از آن‌ها بیعت گرفته شد. ٢. برای ایشان مشخص شد که ابو بکر به خلافت شایسته‌تر است. ٣. بدون هدف این کار را کردند. چون اولی و سوم باطل است و احتمال چهارمی در کار نیست، پس ناگزیر باید بگوییم فرض دوم درست است!؟
• پرسش ۷۷: شیعه معتقد است: شیخین در کنار زدن علی‌ بن ابی‌ طالب از خلافت موفق شدند. از آن‌ها می‌پرسیم: خلافت چه دستاوردهایی برای خودشان داشت؟ آنان فرزندان خود را جانشین خود نکردند. در حالی که علی(ع) فرزندش حسین(ع)! را جانشین خود قرار کرد؟
• پرسش ۷۸: عبداللّٰه بن عمرو بن عثمان بن عفان با دختر حسین‌ بن علی(ع) به نام فاطمه ازدواج کرد و از او فرزندی به نام محمد متولد شد. آیا ممکن است فاطمه نوۀ ملعون داشته باشد؟ اگر پاسخ منفی است، چگونه است که شما می‌گویید شجرۀ ملعونه در قرآن بنی امیه هستند؟
• پرسش ۷۹: شیعیان از سویی می‌گویند ائمه(ع) معصوم‌اند و از سوی دیگر می‌گویند که آن‌ها تقیه می‌کنند. این دو با هم تناقض دارد؛ زیرا وقتی شما صحت آنچه را که امامانتان می‌گویند نمی‌دانید، معصوم بودنشان چه سودی دارد؟
• پرسش ۸۰: اگر کسی بر ثقل اصغر اهل بیت طعنه زند، تکفیرش می‌کنید، امّا اگر بر قرآن طعنه زند، در صدد توجیه کار او بر می‌آیید. چرا؟
• پرسش ۸۱: شیعه معتقد است همۀ اصحاب مرتد شدند، جز تعداد اندکی که هفت نفر بیشتر نیستند. حال پرسش این است: بقیۀ اهل بیت مانند فرزندان جعفر و علی چه شدند؟ آیا آنان نیز مرتد شدند؟
• پرسش ۸۲: ابو داود در سنن خود نقل کرده است: اگر از عمر دنیا تنها یک روز باقی بماند، خداوند آن روز را طولانی می‌کند تا آن‌که در آن روز مردی از اهل بیت برمی‌خیزد که اسم او اسم من است و اسم پدرش اسم پدر من است. مشخص است که اسم پیامبر محمد بن عبداللّٰه است و حال آن‌که مهدی اسمش محمد بن الحسن است، چگونه این روایت را بر فرزند امام حسن عسکری(ع) تطبیق می‌دهید؟
• پرسش ۸۳: روایات مختلفی دربارۀ نام مادر، زمان تولّد و سن حضرت مهدی در هنگام ظهور، محل آن حضرت و مدت غیبت و مدت حکومتش وجود دارد، کدام یک از آن‌ها صحیح است؟
• پرسش ۸۴: در حدیثی آمده است که علی بن ابی طالب(ع) فرموده‌اند: زمانی می‌آید که حدود در آن جاری نمی‌شود. مال مردم را به ناحق می‌خورند. با دوستان خدا دشمنی می‌شود و با دشمنان خدا دوستی. پرسیدند: اگر ما در آن روزگار بودیم چه کنیم؟ فرمود: مانند یاران عیسی باشید که با ارّه‌ها آنان را تکه تکه کردند و بر دار رفتند؛ زیرا مرگ در اطاعت خدا بهتر از زندگی در گناه است. اکنون این حدیث، با تقیه‌ای که شیعیان به آن معتقدند، چگونه سازگار است؟
• پرسش ۸۵: چه چیزی ابو بکر را مجبور کرد تا در سفر هجرت، همراه پیامبر(ص) باشد؟
• پرسش ۸۶: آیات زیادی هست که خداوند در آن، اصحاب را می‌ستاید ولی شیعیان می‌گویند: اصحاب در دوران حیات پیامبر(ص) مؤمن بوده‌اند، امّا بعد از وفات او مرتد شده‌اند، این عجیب نیست؟
• پرسش ۸۷: شیعه می‌گوید اصحاب بعد از وفات پیامبر(ص) همه مرتد شدند، پس چگونه با مرتدانی چون اصحاب مسیلمه، طلیحه، اسود و سجاح پیکار کردند؟
• پرسش ۸۸: سنت‌های تکوینی و تشریعی شهادت می‌دهند که یاران هر پیامبری، بهترین افراد آن امت‌اند، پس چرا شیعیان یاران و اصحاب پیامبر(ص) ما را کافر می‌خوانند؟
• پرسش ۸۹: پیامبر(ص) در وضعیت سختی قرار گرفت با این حال تقیه نکرد، چگونه است امامان شیعه از تقیه استفاده کرده‌اند؟
• پرسش ۹۰: علی‌ بن ابی‌ طالب(ع) خوارج را کافر نمی‌داند، چرا شما بهترین یاران پیامبر(ص) و همسران او را کافر می‌خوانید؟
• پرسش ۹۱: اجماع از دیدگاه شیعیان تنها زمانی حجت است که معصوم در آن وجود داشته باشد. چنین سخنی بی‌معنا است؛ زیرا وقتی معصوم در کار باشد، چه نیازی به اجماع است؟!
• پرسش ۹۲: چرا شیعیان زیدیه را کافر می‌دانند، با این‌ که آنان دوستداران اهل بیت‌اند؟!
• پرسش ۹۳: شیعیان می‌گویند علی بعد از پیامبر مستحق خلافت بود؛ زیرا پیامبر به او فرمود: «تو نسبت به من به منزلۀ هارون نسبت به موسایی»، امّا می‌بینیم که هارون جانشین موسی نشد و پیش از او وفات یافت و جانشین موسی، یوشع بن نون بود؟!
• پرسش ۹۴: شیعیان به پیروان خود جرأت داده‌اند تا هر گونه گناهی را مرتکب شوند؛ آنان بر این باورند که: چون علی را دوست دارند، هر گناهی مرتکب شوند، اشکال ندارد!؟
• پرسش ۹۵: بداء، از باورها و عقاید شیعیان است و از سویی ادعا می‌کنند که امامان غیب می‌دانند. آیا امامان از خداوند بزرگتر و بالاترند؟
• پرسش ۹۶: شیعه همواره یاور دشمنان اسلام؛ مانند یهودیان، نصاری و مشرکان بوده‌اند. آن‌ها با مغول‌ها همکاری کردند و بغداد سقوط کرد و به نصاری "مسیحیان" یاری دادند و قدس از دست مسلمانان گرفته شد. آیا مسلمان واقعی چنین کاری می‌کند. آیا قرآن از دوستی یهود و نصاری نهی نکرده و آیا علی و فرزندانش چنین کردند؟!
• پرسش ۹۷: بسیاری از شیعیان به حسن‌ بن علی(ع) توهین و فرزندانش را مذمّت می‌کنند، مگر نه این که او یکی از اهل بیت است؟!
• پرسش ۹۸: شیعیان به فرقه‌ها و گروه‌های زیادی تقسیم شده و با یکدیگر مخالف‌اند. هر فرقه‌ای، فرقۀ دیگر را کافر می‌داند. بخشی از آن‌ها که بهایی هستند، کافرند!
• پرسش ۹۹: وقتی فتنه‌گران شورشی خانۀ عثمان بن عفان را محاصره کردند، علی از او دفاع کرد و فرزندانش حسن(ع) و حسین(ع) و برادر زاده‌اش عبداللّٰه بن جعفر را فرستاد تا از او دفاع کنند و این دلیل نیست که علی(ع) و عثمان با هم دوست بودند؟!
• پرسش ۱۰۰: به اتفاق شیعه و سنی، عمر در کارهای زیادی، با علی مشورت می‌کرد، این را چگونه توجیه می‌کند؟
• پرسش ۱۰۱: در دوران خلافت عمر، سلمان فارسی فرماندار مدائن و عمار یاسر فرماندار کوفه بودند. این چگونه با اعتقادات شیعیان سازگار است؟
• پرسش ۱۰۲: شیعیان می‌گویند: امامان ما معصوم‌اند و مهدی آخرین آن‌هاست و زنده و حاضر است و وجود امام از جانب خداوند برای رفع اختلاف است. با این وضع، در میان آن‌ها همچنان اختلاف وجود دارد. و نیز می‌گویند ٣٠٠ نفر با مهدی در ارتباط هستند و از طرفی مدعی‌اند که هر کس ادعا کند امام را دیده است، دروغگو است. این‌ها چگونه قابل جمع‌اند؟!
• پرسش ۱۰۳: شیعه معتقد است: جهان از حجت الهی خالی نمی‌ماند و از سویی می‌گوید: تقیه نُه دهم (٩١٠) دین است، پس امام شیعیان نه دهم دین را به مردم نگفته‌اند.
• پرسش ۱۰۴: شیعه بر این باور است که: شناخت ائمه(ع)، شرطی برای صحّت ایمان است. اکنون می‌پرسیم: کسانی که قبل از کامل شدن دوازده امام مرده‌اند چه خواهند کرد؟
• پرسش ۱۰۵: شیعیان از علی‌ بن ابی‌ طالب نقل می‌کنند: وقتی به او خبر رسید که انصار می‌خواهند خلیفه از میان آن‌ها باشد، آن حضرت فرمود: چرا در پاسخ آن‌ها نگفتید پیامبر وصیت نمود با نیکو کارشان نیکویی کنید و از بدکار آن‌ها درگذرید. گفتند: این چه دلیلی علیه آن‌هاست؟ گفت: اگر امامت به آن‌ها تعلق داشت، پیامبر در حق آن‌ها سفارش نمی‌کرد. باید به شیعه گفت: پیامبر دربارۀ اهل بیت خود سفارش کرد که با آن‌ها به نیکی رفتار شود.
• پرسش ۱۰۶: به عقیدۀ شیعه، پیامبر(ص) رهبری بود که از افراد شایسته دوری می‌گزید و منافقان را از لحن گفتارشان می‌شناخت. برای پست‌های مهم و فرماندهی انتخاب می‌کرد وبا بعضی از آن‌ها وصلت وازدواج می‌نمود!
• پرسش ۱۰۷: مفسران شیعه، آیۀ:{{عربی|اندازه=90%| ﴿وَ لا تُمْسِکُوا بِعِصَمِ الْکَوافِر﴾ را چنین تفسیر می‌کنند که با زنان کافر ازدواج نکنید، در حالی که پیامبر(ص) با امّ المؤمنین عایشه، که شما او را کافر و مرتد می‌دانید، ازدواج کرد؟
• پرسش ۱۰۸: خطّابیه از فِرق شیعی است. آنان بر این باورند که بعد از امام جعفر صادق(ع) پسرش اسماعیل امام‌ است. علمای شیعه در ردّ ایشان می‌گویند: اسماعیل پیش از امام صادق(ع) وفات کرده، مرده که نمی‌تواند جانشین زنده باشد. به شیعه گفته می‌شود شما با حدیث منزلت، که پیامبر به علی فرمود: نسبت تو به من به منزلۀ هارون نسبت به موسی است، استدلال کرده‌اید، معلوم است که هارون پیش از موسی وفات یافت و طبق اقرار خودتان مرده نمی‌تواند جانشین زنده باشد؟!
• پرسش ۱۰۹: شیعیان برای اثبات امامت امامان دوازده‌گانه، به این حدیث استناد و استدلال می‌کنند که پیامبر(ص) فرمود: دوازده خلیفه خواهند آمد که همه از قریش‌اند. در روایتی دیگر نیز آمده است:

« لَا یَزَالُ‏ أَمْرُ النَّاسِ‏ مَاضِیاً حَتَّی‏ یَلِیَ‏ عَلَیْهِمْ‏ اثْنَا عَشَرَ رَجُلا‏‏‏‏‏» اکنون می‌پرسیم از ائمه شیعه، تنها دو نفر فرمانروایی کردند؛ یکی علی و دیگری فرزندش حسن، پس آن ده امامی که فرمانروایی کرده‌اند کیستند؟

• پرسش ۱۱۰: شیعیان ادعا می‌کنند بعد از وفات پیامبر(ص)، به‌جز چند نفر مرتد شدند؟!
• پرسش ۱۱۱: شیعیان معتقدند که اصحاب، درستکار و عادل نیستند، ولی در کتاب‌های شیعه روایاتی می‌بینیم که بر عدالت صحابه دلالت می‌کند؛ از آن جمله است کلام پیامبر(ص) در حَجة الوداع که فرمود:« نَضَّرَ اللَّهُ‏ عَبْداً سَمِعَ‏ مَقَالَتِی‏ فَوَعَاهَا ثُمَ‏ بَلَّغَهَا إِلَی‏ مَنْ‏ لَمْ‏ یَسْمَعْهَا‏‏‏‏‏»
• پرسش ۱۱۲: پیامبر دستور داده است امتش همسری شایسته اختیار کنند، چرا خودش البته در نظر شیعه با همسر شایسته ازدواج نکرد؟
• پرسش ۱۱۳: اگر منافق در میان اصحاب زیاد بود، چگونه فارس و روم و بیت المقدس را فتح کردند؟
• پرسش ۱۱۴: عالم بزرگ شیعه، محمد حسین آل‌کاشف الغطاء در مورد علی(ع) می‌گوید: وقتی علی(ع) دید که دو خلیفۀ قبل از او، نهایت تلاش خود را در گسترش اسلام مبذول داشتند با آن‌ها بیعت کرد و راه صلح در پیش گرفت، بنابراین، می‌پذیرید علی(ع) با دو خلیفۀ قبل از خود بیعت کرد؟!
• پرسش ۱۱۵: شیعیان برای اثبات این مطلب که اصحاب بعد از پیامبر(ص) مرتد شدند، به این حدیث پیامبر(ص) استدلال می‌کنند که فرمود: «مردانی بر من وارد می‌شوند که آن‌ها را می‌شناسم و آنان مرا می‌شناسند و آن‌ها از حوض من بازداشته می‌شوند و آنگاه من می‌گویم: چرا آن‌ها را برمی‌گردانید، آنان اصحاب من، اصحاب من هستند. گفته می‌شود: تو نمی‌دانی که چه چیزهایی بعد از تو پدید آوردند.» معلوم است که همۀ اصحاب در این حدیث داخل‌اند، حتی علی(ع) ، عمار، مقداد، ابوذر و سلمان فارسی. شیعه با این حدیث چگونه برخورد می‌کند؟
• پرسش ۱۱۶: مالک اشتر در خطبه‌ای می‌گوید: خداوند محمد(ص) را به عنوان بشارت و بیم دهنده برانگیخت...یعنی پیامبر(ص) ابو بکر را خلیفۀ خود ساخت و ابو بکر به شیوۀ پیامبر رفتار کرد و اابو بکر عمر را به خلافت برگزید و او به شیوۀ پیشین عمل کرد. مالک اشتر ابو بکر را می‌ستاید ولی شیعیان از او انتقاد می‌کنند؟!
• پرسش ۱۱۷: ابن حزم از شیعیان می‌پرسد: چرا علی بعد از شش ماه با ابو بکر بیعت کرد؟ اگر بیعت کردن کار درستی بود، چرا با شش ماه تأخیر و اگر درست نبود، چرا بعد از شش ماه بیعت کرد؟
• پرسش ۱۱۸: شیعیان می‌گویند: پیامبر(ص) علی را به سکوت بعد از خویش دعوت کرد و آن حضرت به کشمکش و درگیری نپرداخت، ولی در مورد اهل جمل و صفین نبرد کرد؛ یعنی در روز نخست نجنگید، بلکه پس از گزینش به خلافت درگیر جنگ شد؟!
• پرسش ۱۱۹: شیعیان فرق زیادی میان پیامبران و امامان قائل نیستند. مجلسی می‌گوید: ما دلیلی برای متصف نبودن ائمه به نبوّت نمی‌بینیم، جز آن که خاتم الأنبیا رعایت شود، نبوت و امامت فرقی ندارند؟!
• پرسش ۱۲۰: شیعه می‌گوید: تعیین امام از جانب خدا لطف الهی است. اکنون که امام دوازدهم غایب است، چه لطفی نسبت به مسلمانان دارد؟
• پرسش ۱۲۱: شیعیان، امامان خود را معصوم می‌دانند، آیا کارها و رفتارهایی مانند موارد زیر منافات با عصمت ندارد: ١ . حسن‌ بن علی(ع) در رفتن به جنگ قاتلان عثمان و انتقام خون او، با پدرش علی(ع) مخالف بود. ٢. حسین بن علی مخالف صلح برادرش حسن با معاویه بود. ٣. علی(ع) می‌گوید: از گفتن حق به من و ارائۀ مشورت عادلانه خودداری نکنید.
• پرسش ۱۲۲: علمای اهل سنت حرمین فتوا داده‌اند که کمک گرفتن از کافران در مقابل بعثی‌های مرتد، در حال ضرورت، جایز است. شیعیان چنین فتوایی را تقبیح کردند، در حالی که علاّمۀ حلی در کتاب «منتهی المطلب فی تحقیق المذهب»، نقل می‌کند که شیعیان، به جز طوسی، همه اجماع کرده‌اند که کمک گرفتن از ذمی‌ها برای جنگیدن با شورشیان جایز است. این تناقض را چگونه حل می‌کنید؟
• پرسش ۱۲۳: هریک از اهل بیت پیامبر(ص) ادعای امامت نماید و چیزهای خارق‌العاده‌ای که نشانگر صدق و راستگویی او است، ارائه کند، امامتش در نزد شیعیان ثابت می‌شود. اما زید بن علی با این‌که ادعای امامت کرد، شیعان امامتش را نپذیرفتند و در مقابل، امامت را از آنِ مهدی غایب، که ادعای امامت نکرد، دانستند؟!
• پرسش ۱۲۴: وقتی آیۀ {{عربی|اندازه=90%| ﴿إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَن تُؤَدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَی أَهْلِهَا﴾ نازل شد، پیامبر بنی شیبه را فرا خواند و کلید کعبه را به آن‌ها داد. چرا در مورد خلافت علی(ع) که برای همۀ مسلمانان مهم بود، چنین نکرد؟
• پرسش ۱۲۵: شیعیان حدیثی ساخته‌اند که در آن آمده است: لعنت خدا بر کسی که به لشکر اسامه نپیوندد و از آن باز ماند. آن‌ها با ساختن این حدیث، می‌خواهند بر خلفا لعنت کنند ولی فراموش کرده‌اند که: ١ . علی(ع) یا در لشکر اسامه شرکت کرده، که در این صورت به امامت ابو بکر اعتراف کرده است. چون سربازِ فرماندهی شده که ابوبکر او را تعیین کرده است. ٢. یا شرکت نکرده که در این صورت، مشمول همان دروغی می‌شود که ساخته‌اند.
• پرسش ۱۲۶: شیعیان معتقدند نسخه‌ای از قرآن، به همان صورت که نازل شده، نزد علی(ع) بوده است. اکنون پرسش این است که چرا علی(ع) آن‌گاه که به خلافت رسید آن قرآن را بیرون نیاورد؟
• پرسش ۱۲۷: شیعیان ادعا می‌کنند که اهل‌ بیت پیامبر را دوست دارند. امّا نسب برخی از خاندان اهل‌ بیت را انکار کرده‌اند؛ مانند دختران پیامبر؛ رقیه و امّ کلثوم، عباس عموی پیامبر و فرزندانش را از اهل‌ بیت بیرون کرده‌اند و همچنین زبیر را از خاندان پیامبر نمی‌دانند و بسیاری از فرزندان فاطمه؛ مانند زید بن علی و فرزندش یحیی و ابراهیم و جعفر فرزندان موسی کاظم را دوست نمی‌دارند، چرا؟
• پرسش ۱۲۸: شیعیان همۀ اهل بیت در قرن نخست را کافر می‌دانند؛ زیرا در روایات آن‌ها آمده است: پس از پیامبر، جز سه نفر، مرتد شدند؟
• پرسش ۱۲۹: حسن‌ بن علی(ع) با این‌که یاوران و لشکر فراوان داشت با معاویه صلح کرد ولی برادرش حسین بن علی با این‌که افرادش کم بودند و می‌توانست صلح کند، جنگید. لابد کار یکی از این دو اشتباه بوده و شیعیان بعضی از افراد برجستۀ اهل بیت(ع) را کافر می‌دانند؛ مانند عباس و پسرش عبداللّٰه و شیعیان با دختران پیامبر غیر از فاطمه کینه می‌ورزند و می‌گویند آن‌ها دختران پیامبر نیستند، پس کجاست آن محبت اهل بیت(ع) که ادعا می‌کنند؟
• پرسش ۱۳۰: در زمان ابو بکر، علی(ع) در جنگ با مرتدان شرکت نمود و کنیزی از افراد اسیر شدۀ بنی حنیفه بهرۀ او شد که بعدها از او صاحب فرزندی به نام محمد بن حنفیه شد. از این مطلب برمی‌آید که از دیدگاه علی، خلافت ابو بکر به حق بوده، اگر نبود، علی(ع) در آن شرکت نمی‌کرد؟!
• پرسش ۱۳۱: از امام صادق(ع) اقوال متعارضی نقل گردیده است؛ مثلاً در مورد چاه آبی که در آن نجاست بیفتد؛ یک بار گفته است: چاه آب چون دریاست، نجس نمی‌شود. بار دیگر فرموده: همۀ آب چاه باید کشیده شود. بار دیگر گفته است: هفت یا شش دلو از آبِ آن بکشید. این روایات متعارض را چگونه می‌توان جمع کرد؟
• پرسش ۱۳۲: کتاب‌های مورد اعتماد نزد شیعه، وسائل شیخ حر عاملی و بحارالأنوار مجلسی و مستدرک الوسائل طبرسی هستند. تمام این کتاب‌ها متأخرند. اگر این احادیث را از طریق سند جمع کرده‌اند، پس تا آن زمان نوشته نشده بود؟ عاقل چگونه به روایاتی اعتماد می‌کند که طی ١١ تا ١٣ قرن نوشته شده بودند؟
• پرسش ۱۳۳: روایاتی در کتاب‌های شیعه هست که با روایات اهل سنت در زمینۀ عقاید و نپذیرفتن بدعت‌ها مطابق است، ولی شیعیان آنها را به بهانۀ این که از روی تقیه صادر شده، کنار می‌گذارند، چرا؟
• پرسش ۱۳۴: صاحب نهج البلاغه نقل می‌کند: علی(ع) ابوبکر و عمر را ستوده است؛ چنان‌که از علی‌ بن ابی طالب نقل می‌کند که دربارۀ ابوبکر گفت: او در حالی که پاک بود و عیب اندکی داشت از دنیا رفت. خیر دنیا را به دست آورد و پیش از آن که گرفتار شرّ آن شود از دنیا رفت. او اطاعت الهی را به جا آورد و به گونه‌ای شایسته تقوای الهی را رعایت کرد. پس چرا شیعیان اصحاب را عیب جویی می‌کنند آیا علی(ع) جز آنچه در دلش بود اظهار می‌کرد؟
• پرسش ۱۳۵: شیعیان امامان خود را معصوم می‌دانند، ولی روایات زیادی دربارۀ سهو و خطای ائمه رسیده است. علامه مجلسی می‌گوید: مسأله خیلی مشکل است چون اخبار و نشانه‌های زیادی بر این دلالت می‌کند که سهو و فراموشی از آن‌ها سر می‌زده است!
• پرسش ۱۳۶: امام یازدهم شیعیان، بدون داشتن فرزند درگذشته‌است. بنابراین، به‌خاطر این‌که پایه‌های مذهب امامی درهم شکسته نشود، فردی به نام عثمان، به دروغ گفت که امام عسکری فرزندی داشته که در چهار سالگی پنهان شده است، چگونه شیعیان سخن او را قبول می‌کنند؟
• پرسش ۱۳۷: شیعیان همیشه به مروان بن حکم حمله می‌کنند و هر زشتی را به او نسبت می‌دهند، سپس در کتابهایشان روایت می‌کنند که حسن و حسین پشت سر مروان نماز می‌خوانده‌اند!
• پرسش ۱۳۸: شیعیان در داستان‌های زیادی می‌گویند: وقتی مهدی به دنیا آمد، پرندگانی از آسمان بر او فرود آمدند که بالهایشان را بر سر و صورت و بدن او می‌مالیدند، سپس پرواز می‌کردند. پدرش آن‌ها را فرشتگان آسمانی معرفی کرد، سپس نتیجه می‌گیرد وقتی فرشتگان یاوران او هستند چرا می‌ترسد و در سرداب پنهان شده است؟
• پرسش ۱۳۹: شیعیان چند شرط برای امام گذاشته‌اند؛ یکی آن‌که از میان پسران پدر، بزرگترین باشد و او را کسی جز امام غسل ندهد و زره پیامبر بر او درست درآید. باید از همۀ مردم عالم‌تر باشد و جنب نشود و غیب بداند امّا این شرایط آن‌ها را در مضیقه قرار می‌دهد...!
• پرسش ۱۴۰: شیعیان ادعا می‌کنند که امام باید با نص تعیین شود، اگر چنین بود فرقه‌های شیعه چرا این همه در مورد امامت دچار اختلاف شده‌اند؟!
• پرسش ۱۴۱: بعضی از شیعه بر عایشه تهمت می‌زنند و او را به همین چیزی متهم می‌کنند که اهل افک او را بدان متهم کردند!؟
• پرسش ۱۴۲: شیعیان می‌گویند علم و دانش نزد ائمه آن‌هاست و منابع علمی آن‌ها «صحیفة الجامعه» و «کتاب علی» است.
• پرسش ۱۴۳: شیعیان در کتاب‌هایشان آورده‌اند: از این‌که اهل کوفه از حسین‌ بن علی حمایت نکردند، به جز سه نفر همه مرتد شدند، سپس می‌پرسد: اگر حسین آن‌گونه که شیعیان می‌گویند غیب می‌دانست، به سوی آن‌ها می‌رفت؟
• پرسش ۱۴۴: شیعیان ادعا می‌کنند که امام دوازدهم آن‌ها به علت ترس از کشته شدن پنهان شده است. به آن‌ها گفته می‌شود: ائمه پیشین آن‌ها غایب نبودند و کشته نشدند؟!
• پرسش ۱۴۵: شیعیان ادعا می‌کنند تنها به احادیثی اعتماد می‌کنند که صحیح بوده و از اهل‌ بیت رسیده باشد. آن‌ها با این سخن، ائمه را مانند پیامبر می‌شمارند که از پیش خود سخن گوید و گفتۀ امام همانند گفتۀ خدا و پیامبرش می‌باشد و لذا در کتاب‌هاشان گفته‌های پیامبر کم است.
• پرسش ۱۴۶: شیعیان می‌گویند: به روایاتی که از طریق ائمه اهل‌ بیت به آنان رسیده عمل می‌کنند و ما می‌گوییم معلوم است که از ائمه اهل‌ بیت، جز علی کسی پیامبر را ندیده است. آیا علی می‌تواند همۀ سنت پیامبر را برای نسل‌های بعد از خود نقل کند؟ در حالی که علی گاهی در مدینه به عنوان جانشین می‌ماند و پیامبر سفر می‌کرد؟
• پرسش ۱۴۷: بیشتر کسانی که گفته‌های پیامبر را به مردم رسانده‌اند، از اهل بیت او نبوده‌اند. پیامبر(ص) اسعد بن زراره را به مدینه، علاء حضرمی را به بحرین، معاذ و ابوموسی را به یمن و عُتّاب بن اسید را به مکه فرستاد. پس ادعای شیعه چیست که می‌گوید: از پیامبر جز علی و یا فردی از اهل بیتش، گفته‌ها و احادیث او را نقل نمی‌کند؟
• پرسش ۱۴۸: شیعیان در کتاب‌هایشان اعتراف می‌کنند که علم حلال و حرام، و مناسک حج، جز از طریق امام باقر(ع) به آن‌ها نرسیده است؛ یعنی در این مورد از علی(ع) چیزی به آن‌ها نرسیده است؟
• پرسش ۱۴۹: [[شیخ مامقانی[[ می‌گوید: اگر کسی به دیدن حضرت حجت مشرف شود، در بالاترین حد عدالت قرار دارد. ما به آن‌ها می‌گوییم شما چرا دربارۀ کسی که پیامبر(ص) را دیده است اینگونه حکم نمی‌کنید؟
• پرسش ۱۵۰: شیعیان روایات کسانی را که یکی از ائمه آنها را قبول نداشته باشد، نمی‌پذیرند. از همین رو، روایات صحابه را رد می‌کنند ولی با شیعیانی که یکی از امامان یا چند نفر از آن‌ها را نپذیرفته‌اند؛ مانند فطحیه، به‌گونه‌ای دیگر رفتار می‌کنند و روایات آن‌ها را می‌پذیرند، چنین چیزی چگونه توجیه‌پذیر است؟
• پرسش ۱۵۱: علمای شیعه می‌گویند: در کتاب کافی کلینی، روایت صحیح و ضعیف وجود دارد و از طرفی بر این باورند که این کتاب به حضرت مهدی عرضه شده و اوگفته‌است: این‌کتاب برای شیعیان ما کافی‌ است. اگر به‌آن حضرت‌ عرضه شده چرا روایات ضعیف مشخص نگردیده‌است؟!
• پرسش ۱۵۲: فقیه همدانی در مصباح الفقیه می‌گوید: طبق نظر متأخرین، معیار بر حجّیت اجماع این نیست که همه اتفاق کنند، بلکه دلیل بر حجّت اجماع این است که رأی معصوم را به طریق حدس زدن و تخمین کشف کنیم. پس آن‌ها رأی امام غائبشان را از طریق حدس و گمان می‌شناسند و در عین حال اجماع سلف را معتبر و معیار قرار نمی‌دهند؟!
• پرسش ۱۵۳: شیعیان اعتراف می‌کنند که یکی از برجسته‌ترین علمای آن‌ها ابن‌ بابویه قمی‌است؛ صاحب کتاب «من لا یحضره الفقیه». او در جایی ادعای اجماع می‌کند و در جای دیگر ادعای اجماع بر خلاف آن را می‌کند. چگونه می‌توان بر او اعتماد کرد؟
• پرسش ۱۵۴: از عجایب شیعه این است که اگر مسأله‌ای دارای دو قول باشد که گویندۀ یکی معلوم و قول دیگر نامعلوم است، به آن قول که گوینده‌اش نامعلوم است عمل می‌کند، چه دلیلی بر آن دارند؟
• پرسش ۱۵۵: شیخ شیعه در بحار می‌گوید: روبه‌روی قبر ایستادن لازم است؛ اگر چه مخالف جهت قبله باشد. یعنی وقتی به زیارت ضریح‌های خود می‌روند و دو رکعت نماز زیارت می‌خوانند، باید رو به قبر بخوانند گرچه قبله در سمت دیگری باشد.
• پرسش ۱۵۶: شیعه همواره با گفتار پیامبر « أُذَکِّرُکُمُ‏ اللَّهَ‏ فِی‏ أَهْلِ‏ بَیْتِی‏‏‏‏‏‏» استدلال می‌کنند، ولی خود شیعه با تعداد زیادی از اهل بیت(ع) دشمنی می‌نمایند؟
• پرسش ۱۵۷: شیعه می‌گوید: اصحاب، نص بر خلافت علی را پنهان کرده‌اند، اگر چنین است چرا فضایل او را پنهان نکرده‌اند؟
• پرسش ۱۵۸: شیعیان می‌گویند: حضرت عسکری پدر امام زمان فرمان داد که خبر امام مهدی(ع) را از همه پنهان سازند و به جز افراد مورد اعتماد نگویند. از طرفی می‌گویند: اگر کسی امام خود را نشناسد، خدا را نشناخته است!؟
• پرسش ۱۵۹: شیعیان می‌گویند: خداوند عمر امامشان را صدها سال طولانی کرده، چون همۀ مردم به او نیاز دارند.

به آن‌ها می‌گوییم: پس چرا عمر پیامبر را طولانی نکرد مردم به او نیز نیاز داشتند؟

• پرسش ۱۶۰: جعفر برادر حسن عسکری است. او گفته است: برادرش فرزندی نداشته، لکن شیعیان سخن او را قبول نمی‌کنند، چون او معصوم نیست، ولی ادعای عثمان بن سعید را که می‌گوید: حسن فرزندی داشته قبول می‌کنند، با این‌که او هم معصوم نیست، این مطلب چگونه توجیه می‌شود؟
• پرسش ۱۶۱: از عقاید شیعه، اعتقاد به «طینت» است؛ یعنی خداوند شیعیان را از خاک مخصوص آفریده و اگر شیعه گناه کند آن را پای سنی می‌نویسند و نیکی‌های سنی در نامۀ عمل شیعه نوشته می‌شود. آیا چنین عقیده‌ای با «اختیار» که شیعه بدان معتقد است تناقض ندارد؟
• پرسش ۱۶۲: علمای شیعه می‌گویند: انصار دوستان علی بودند و در جنگ صفین در لشکر علی قرار داشتند. می‌گوییم اگر چنین است چرا خلافت را به علی ندادند و به ابوبکر سپردند؟
• پرسش ۱۶۳: ما همواره با دو گروه مواجهیم: الف) گروهی که ادعا می‌کنند قرآن تحریف شده و به این کتاب آسمانی طعنه می‌زنند. ب) افرادی‌که گناهشان این است به جای علی، ابو بکر را برگزیده‌اند و به این صورت، به اهل بیت طعنه می‌زنند. اکنون پرسش این است که چرا شیعه در مقابل گروه نخست ساکت و در برابر گروه دوم سرسخت است؟
• پرسش ۱۶۴: خداوند متعال می‌فرماید: {{عربی|اندازه=90%| ﴿اِتَّبِعُوا مٰا أُنْزِلَ إِلَیْکُمْ مِنْ رَبِّکُمْ وَ لاٰ تَتَّبِعُوا مِنْ دُونِهِ أَوْلِیٰاءَ قَلِیلاً مٰا تَذَکَّرُونَ﴾. ١. در این آیه تصریح می‌کند که جز از خدا و پیامبر پیروی نکنید و امامت برای آن است که امام فرمان‌های الهی را که به ما رسیده اجرا کند، نه این‌که دین جدیدی برای مردم بیاورد.
• پرسش ۱۶۵: مذهب شیعه به وسیلۀ راویانی مانند زراره و دیگران به آن‌ها رسیده است. در عین حال، امامان شیعه این افراد را مذمّت کرده‌اند اما شیعیان با اعتماد به قول افرادِ مذمّت شده، نظر امام خود را ردّ می‌کنند! این چگونه است؟
• پرسش ۱۶۶: اگر شیخین انسان‌های خوبی نبودند، پس به نظر شما پیامبر در تربیت یارانش شکست خورده است؟ روشن است این بزرگترین توهین به پیامبر است.
• پرسش ۱۶۷: شیعیان می‌گویند امامت واجب است، چون امام از شریعت اسلامی حفاظت می‌کند و مسلمانان را به راه راست سوق می‌دهد و احکام را از کم و زیاد شدن پاسداری می‌کند. باید از آنان پرسید: کدام یک از امامان دوازده‌گانۀ شما به ریاست و حکومت رسید تا چنین کاری را انجام دهد؟
• پرسش ۱۶۸: در کتاب نهج البلاغه آمده است: علی با پروردگارش مناجات می‌کرد و این دعا را می‌گفت: « اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی‏‏‏‏‏‏» اگر او معصوم بود، این چگونه استغفار است؟
• پرسش ۱۶۹: شیعیان معتقدند هیچ پیامبری نبوده مگر آن‌که به ولایت دعوت کرده است. به شیعه گفته می‌شود که پیامبران به توحید و اخلاص دعوت می‌کردند نه به ولایت علی و اگر چنین ولایتی هست چرا تنها شیعیان آن را نقل کرده‌اند؟
• پرسش ۱۷۰: آیا ائمه(ع) ازدواج موقت کرده‌اند یا نه؟
• پرسش ۱۷۱: امام علی بن ابی طالب(ع) دروازۀ علم است، پس چگونه حکم مذی را نمی‌داند و کسی را نزد پیامبر می‌فرستد تا احکام متعلق به مذی را به او بیاموزد؟
• پرسش ۱۷۲: خلافی که اصحاب پیامبر مرتکب شده‌اند این است که از ولایت علی منحرف شدند. پس چرا شیعیان در مورد فرقه‌های دیگر مانند فطحیه و واقفیه که امامت بعضی را قبول نمی‌کنند، روایت نقل کرده‌اند؟
• پرسش ۱۷۳: منابع شیعه می‌گویند: ائمه(ع) تقیه می‌کنند، پس چگونه معصوم‌انند؟
• پرسش ۱۷۴: کلینی نقل می‌کند که از امام علی خواستند که بدعت‌های خلفای سه‌گانه را اصلاح کند امّا علی نپذیرفت وگفت: این مایۀ تفرقه است و بدعت‌های خلفا از نظر شیعه مخالف با قرآن و سنت بود، چرا علی انکار نکرد؟
• پرسش ۱۷۵: عمر علی را در شورای شش نفره قرار داد، چرا علی با وجود نص بر خلافت خود، حاضر شد در این شورا عضو شود؟ و چرا نگفت که دربارۀ او نصّی وارد شده است؟
• پرسش ۱۷۶: شیعه روایاتی را جعل کرده‌اند که متضمن اسامی ائمه دوازده‌گانه است، ولی یکی از علمای آنها گفته: ذکر سلسله وار این دوازده تن در آن روایات موجود نیست.
• پرسش ۱۷۷: شیعه ادعا می‌کند که بیشتر صحابه بعد از وفات پیامبر مرتد شدند (یعنی امامت علی را نپذیرفتند) پس چرا می‌گویید علی علیه السلام از ترس مرتد شدن، با آن‌ها به وجودِ نص احتجاج نکرد و با آن‌ها نجنگید؟
• پرسش ۱۷۸: شیعه گمان می‌کند نصی دربارۀ امامانشان وجود دارد ولی استاد فیصل‌نور در کتاب «الإمامة والنص» این روایات را نقد کرده است.

دربارهٔ پدیدآورنده

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

دریافت متن کتاب

• دریافت متن pdf کتاب در کتابخانه دیجیتال نور
• دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه کتابخانه تخصصی حج
• دریافت متن PDF کتاب از وبگاه وهابیت
• دریافت متن PDF کتاب از وبگاه بلاغ
• دریافت متن PDF کتاب از وبگاه بازار کتاب قائمیه
• دریافت متن دیجیتال کتاب از وبگاه بازار کتاب قائمیه

پیوند به بیرون

• وبگاه سازمان اسناد و کتابخانهٔ ملی ایران
• وبگاه ویستا
• وبگاه پاتوق کتاب فردا
• شبکه جامع کتاب گیسوم
• وبگاه خانه کتاب