محمد بن علی بن ابی شعبه حلبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[محمد بن علی بن ابی شعبه حلبی در تاریخ اسلامی]]</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[محمد بن علی بن ابی شعبه حلبی در علوم قرآنی]]</div>


==مقدمه==
==مقدمه==
[[ابو جعفر محمد بن علی بن ابی شعبه حلبی]]<ref>آقای عقیقی بخشایشی وفات او را ۱۳۵ ه‍‌. ق نوشته، ولی مستندی برای آن ارائه نداده است. نگارنده نیز مستندی برای آن نیافت. </ref> یکی دیگر از [[مفسران]] [[عصر حضور]] است؛ زیرا [[شیخ طوسی]] او را از [[اصحاب امام باقر]] و [[امام صادق]]{{عم}} به شمار آورده است<ref>ر.ک: رجال الطوسی، ص۱۳۶ (اصحاب الباقر{{ع}}، باب المیم، رقم ۳۴)، ص۲۹۵.</ref> و [[نجاشی]] خبر داده که وی کتاب التفسیر داشته است<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۳۲۵، رقم ۸۸۵.</ref>. این احتمال که وی برخی از صحابۀ [[پیامبر]]{{صل}} را دیده و در نتیجه از [[تابعین]] باشد، منتفی نیست، ولی [[شاهد]] و دلیلی بر آن نیافتم و در نتیجه [[تابعی]] بودن وی [[محرز]] نیست.
[[ابوجعفر محمد بن علی بن ابی شعبه حلبی کوفی]] [[اهل کوفه]] و از [[آل ابی شعبه]] بود.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۱/۵۵۰.</ref> پدرش ابوشعبه و برادرانش عبیدالله، عمران و عبدالاعلی همگی از [[راویان]] بزرگ و معروف [[کوفه]] بوده‌اند.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۲ رجال ابن داود ۳۲۴.</ref> چون برای [[تجارت]] به [[حلب]] می‌‌رفتند،<ref>رجال البرقی ۲۰.</ref> از این رو به [[حلبی]] ملقب گردیدند.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۱/۵۵۰.</ref> او از [[فقهای شیعه]]<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۲.</ref> و از [[اصحاب امام باقر]]<ref>رجال الطوسی ۱۳۶.</ref> و [[امام صادق]]({{ع}}) بود<ref> رجال البرقی ۲۰.</ref> و از آن دو بزرگوار [[روایت]] کرده است.<ref>دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۱/۵۵۰.</ref> محدثانی چون [[ابن مسکان]]،<ref>نقد الرجال ۳۲۲.</ref> [[صفوان]]،<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۲.</ref> [[ابی جمیله]]، [[مفضل بن صالح]]،<ref>الفهرست (طوسی) ۱۳۰.</ref> [[ابان بن عثمان]] و [[حماد بن عثمان]] از او روایت کرده‌اند.<ref>تنقیح المقال ۳/۱۵۲.</ref> رجال‌نویسان [[شیعه]] این [[خاندان]] را بسیار ستوده و آنان را [[ثقه]]، موجّه و غیر قابل [[طعن]] دانسته‌اند.<ref>رجال النجاشی ۲/۲۰۲ الفهرست (طوسی) ۱۳۰.</ref> وی در اسناد ۴۱ روایت واقع شده است. در دوران [[حیات]] امام صادق{{ع}}درگذشت.<ref>تنقیح المقال ۳/۱۵۲.</ref> از آثارش کتاب [[تفسیر]] و کتابی در باب [[حلال و حرام]] می‌‌باشد<ref> رجال النجاشی ۲/۲۰۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱ ص ۶۸۶.</ref>
 
[[آقا بزرگ تهرانی]] از کتاب [[تفسیر]] وی با عنوان تفسیر ابن ابی شعبه یاد کرده و در معرفی وی گفته است: ابو جعفر محمد بن علی بن ابی شعبۀ حلبی]] [[ثقه]] و [[فقیه]] [[اصحاب]] است و [[ابن عقده]] متوفای ۳۳۳ با دو واسطه آن [تفسیر] را از او [[روایت]] کرده است<ref>آقا بزرگ تهرانی، الذریعة، ج۴، ص۲۴۰، رقم ۳۱۳.</ref>.
 
نجاشی و شیخ هردو او را ثقه معرفی کرده‌اند<ref>نجاشی گفته است: {{عربی|محمد بن علی بن ابی شعبة الحلبی ابو جعفر وجه اصحابنا و فقیههم و الثقة الذی لا یطعن علیه}} (رجال النجاشی، ص۳۲۵، رقم ۸۸۵). شیخ هم گفته است:{{عربی|محمد بن علی الحلبی له کتاب و هو ثقة}} (طوسی، الفهرست، ص۱۳۰، رقم ۵۷۵).</ref>. نمونه [[روایات تفسیری]] وی را در مصادر یاد شده در پاورقی بنگرید<ref>تفسیر القمی، ج۲، ص۳۸۸؛ تفسیر العیاشی، ج۲، ص۲۲۴؛ حویزی، نور الثقلین، ج۱، ص۳۰۵، ح۱۲۲۲ و ج۲، ص۱۸، ح۵۷ و ج۳، ص۳۱، ح۱۲۱ و ص۳۲، ح۱۲۴ و ۸۶ و ج۴، ص۲۷۳، ح۹۶ و ص۶۱۶، ح۹۴ و ج۵، ص۳۹۶، ح۵۵ و ص۴۲۹، ح۳۳.</ref>.<ref>[[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|تاریخ تفسیر قرآن]]، ص ۲۲۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۴: خط ۱۰:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009972.jpg|22px]] [[علی اکبر بابایی|بابایی، علی اکبر]]، [[تاریخ تفسیر قرآن (کتاب)|'''تاریخ تفسیر قرآن''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ ‏۲۴ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۱

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

مقدمه

ابوجعفر محمد بن علی بن ابی شعبه حلبی کوفی اهل کوفه و از آل ابی شعبه بود.[۱] پدرش ابوشعبه و برادرانش عبیدالله، عمران و عبدالاعلی همگی از راویان بزرگ و معروف کوفه بوده‌اند.[۲] چون برای تجارت به حلب می‌‌رفتند،[۳] از این رو به حلبی ملقب گردیدند.[۴] او از فقهای شیعه[۵] و از اصحاب امام باقر[۶] و امام صادق((ع)) بود[۷] و از آن دو بزرگوار روایت کرده است.[۸] محدثانی چون ابن مسکان،[۹] صفوان،[۱۰] ابی جمیله، مفضل بن صالح،[۱۱] ابان بن عثمان و حماد بن عثمان از او روایت کرده‌اند.[۱۲] رجال‌نویسان شیعه این خاندان را بسیار ستوده و آنان را ثقه، موجّه و غیر قابل طعن دانسته‌اند.[۱۳] وی در اسناد ۴۱ روایت واقع شده است. در دوران حیات امام صادق(ع)درگذشت.[۱۴] از آثارش کتاب تفسیر و کتابی در باب حلال و حرام می‌‌باشد[۱۵].[۱۶]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۱/۵۵۰.
  2. رجال النجاشی ۲/۲۰۲ رجال ابن داود ۳۲۴.
  3. رجال البرقی ۲۰.
  4. دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۱/۵۵۰.
  5. رجال النجاشی ۲/۲۰۲.
  6. رجال الطوسی ۱۳۶.
  7. رجال البرقی ۲۰.
  8. دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۱/۵۵۰.
  9. نقد الرجال ۳۲۲.
  10. رجال النجاشی ۲/۲۰۲.
  11. الفهرست (طوسی) ۱۳۰.
  12. تنقیح المقال ۳/۱۵۲.
  13. رجال النجاشی ۲/۲۰۲ الفهرست (طوسی) ۱۳۰.
  14. تنقیح المقال ۳/۱۵۲.
  15. رجال النجاشی ۲/۲۰۲.
  16. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۶۸۶.