سردابیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\> \<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(206\,242\,\s299\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(...)
جز (جایگزینی متن - '== پرسش‌های وابسته == ==' به '==')
خط ۹: خط ۹:
==مقدمه==
==مقدمه==
فرقه‌ای از [[غُلات]] [[دوازده]] امامی‌اند که [[منتظر]] [[خروج مهدی]]{{ع}} بودند و در [[ری]] می‌زیستند. انان هر بامداد [[جمعه]]، اسبی زین و لگام شده به سردابی برده سه بار می‌گفتند: "یا [[امام]] [[بسم الله]]". محّل این [[سرداب]] را در حلّه و [[بغداد]] نیز ذکر کرده‌اند که خود برداشتی از سرداب [[سامرّا]] است. [[مخالفان]] [[امامیه]]، [[عقیده]] [[غلات]] مذکور را به همه دوازده‌امامیان تعمیم داده‌اند! اما در کتاب‌های امامیه از این موضوع اثری نیست<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۹.</ref>.
فرقه‌ای از [[غُلات]] [[دوازده]] امامی‌اند که [[منتظر]] [[خروج مهدی]]{{ع}} بودند و در [[ری]] می‌زیستند. انان هر بامداد [[جمعه]]، اسبی زین و لگام شده به سردابی برده سه بار می‌گفتند: "یا [[امام]] [[بسم الله]]". محّل این [[سرداب]] را در حلّه و [[بغداد]] نیز ذکر کرده‌اند که خود برداشتی از سرداب [[سامرّا]] است. [[مخالفان]] [[امامیه]]، [[عقیده]] [[غلات]] مذکور را به همه دوازده‌امامیان تعمیم داده‌اند! اما در کتاب‌های امامیه از این موضوع اثری نیست<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۹۹.</ref>.
== پرسش‌های وابسته ==


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۴۲

مقدمه

فرقه‌ای از غُلات دوازده امامی‌اند که منتظر خروج مهدی(ع) بودند و در ری می‌زیستند. انان هر بامداد جمعه، اسبی زین و لگام شده به سردابی برده سه بار می‌گفتند: "یا امام بسم الله". محّل این سرداب را در حلّه و بغداد نیز ذکر کرده‌اند که خود برداشتی از سرداب سامرّا است. مخالفان امامیه، عقیده غلات مذکور را به همه دوازده‌امامیان تعمیم داده‌اند! اما در کتاب‌های امامیه از این موضوع اثری نیست[۱].

منابع

پانویس