حج در معارف و سیره حسینی

نهی از ترک حج

در کتاب الذریّة الطاهرة از امام حسین (ع) اینچنین آمده است: پیامبر خدا (ص) فرمود: «هیچ مرد یا زنی نیست که حج را برای حاجتی دنیایی واگذارد، در حالی که راهی برای [به جا آوردن] آن دارد، مگر آنکه با حاجیان سرْتراشیده [و بازگشته از حج] رو به رو می‌شود، پیش از آنکه خداوند، آن حاجت دنیایی‌اش را روا کرده باشد» و مقصود پیامبر خدا، حجّ واجب است^[۱].^[۲]

جهاد بی‌کشتار

عبایة بن رفاعه از امام حسین (ع) نقل کرده است: مردی نزد پیامبر (ص) آمد و گفت: من، ترسو و ناتوانم. فرمود: «پیش به سوی جهادِ بی‌کشتار: حج!»^[۳].^[۴]

طواف کردن در باران

از صمصامة بن طرماح نقل شده است: شنیدم حسین بن علی (ع) می‌فرماید: «با پیامبر (ص) در طواف بودیم که با بارش باران، رو به رو شدیم. پیامبر (ص) به ما رو کرد و فرمود: عمل، از سر گیرید که گذشته‌تان آمرزیده شد»^[۵].^[۶]

منابع

محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین

پانویس

↑ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): مَا مِنْ عَبْدٍ وَ لَا أمَةٍ يَدَعُ الحَجَّ وَ هُوَ يَجِدُ السَّبِيلَ إِلَيْهِ، لِحَاجَةٍ مِنْ حَوائِجِ الدُّنْيَا، إِلَّا نَظَرَ إِلَى الْمُحَلِّقِينَ قَبْلَ أَنْ يَقْضِيَ اللَّهُ تِلْكَ الْحَاجَةَ ـ يَعْنِي: حَجَّةَ الْإِسْلَامِ»، الذریّة الطاهرة، ص۱۱۰، ح۱۵۰.
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۵۰.
↑ «جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِيِّ (ص)، فَقَالَ: إِنِّي جَبَانٌ، وَ إِنِّي ضَعِيفٌ. فَقالَ (ص): هَلُمَّ إِلَى جِهَادٍ لَا شَوْكَةَ فِيهِ: الحَجُّ»، المعجم الأوسط، ج۴، ص۳۰۹، ح۴۲۸۷.
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۵۰.
↑ «سَمِعْتُ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ (ع) يَقُولُ: كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ (ص) فِي الطَّوافِ فَأَصَابَتنَا السَّمَاءُ، فَالْتَفَتَ إِلَيْنَا فَقَالَ: اِيتَنِفُوا الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَكُمْ مَا مَضَى»، تاریخ دمشق، ج۲۴، ص۴۳۴، ح۵۳۰۹.
↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۵۱.

[1] «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): مَا مِنْ عَبْدٍ وَ لَا أمَةٍ يَدَعُ الحَجَّ وَ هُوَ يَجِدُ السَّبِيلَ إِلَيْهِ، لِحَاجَةٍ مِنْ حَوائِجِ الدُّنْيَا، إِلَّا نَظَرَ إِلَى الْمُحَلِّقِينَ قَبْلَ أَنْ يَقْضِيَ اللَّهُ تِلْكَ الْحَاجَةَ ـ يَعْنِي: حَجَّةَ الْإِسْلَامِ»، الذریّة الطاهرة، ص۱۱۰، ح۱۵۰.

[2] محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۵۰.

[3] «جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِيِّ (ص)، فَقَالَ: إِنِّي جَبَانٌ، وَ إِنِّي ضَعِيفٌ. فَقالَ (ص): هَلُمَّ إِلَى جِهَادٍ لَا شَوْكَةَ فِيهِ: الحَجُّ»، المعجم الأوسط، ج۴، ص۳۰۹، ح۴۲۸۷.

[4] محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۵۰.

[5] «سَمِعْتُ الْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ (ع) يَقُولُ: كُنَّا مَعَ النَّبِيِّ (ص) فِي الطَّوافِ فَأَصَابَتنَا السَّمَاءُ، فَالْتَفَتَ إِلَيْنَا فَقَالَ: اِيتَنِفُوا الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَكُمْ مَا مَضَى»، تاریخ دمشق، ج۲۴، ص۴۳۴، ح۵۳۰۹.

[6] محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۹۵۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]