غدیر و عاشورا

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Amini (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۱:۱۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل غدیر و عاشورا (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.


مقدمه

  • حادثه‌ای که در عاشورا اتفاق افتاد، پیامد تلخ زیر پا نهادن پیام غدیر از سوی امّت محمّدی بود. آنان که سر از اطاعت ولیّ خدا و امام معصوم برتافتند و با غیر حجت الهی بیعت کردند، در بستری از جاهلیت و نفاق افتادند و رفته‌رفته آن سیر، سرعت گرفت و آن فاصله افزون گشت، تا آنجا که در عاشورای سال ۶۱ هجری (پنجاه سال پس از حادثۀ غدیر خم) امّت فریب خورده، بر محور سیاست‌های خصمانۀ امویان گرد آمدند و حجت خدا را لب تشنه در کربلا به شهادت رساندند و آل اللّه را به عنوان اسیر شهر به شهر گرداندند. اگر پیام غدیر در سقیفه دفن نمی‌شد و اگر امام حق، پس از وفات رسول خدا خانه‌نشین نمی‌گشت و اگر آن ظلم نخستین توسّط اولین ظالم در حق آل محمّد صورت نمی‌گرفت، در عاشورا تیغ به روی فرزندان پیامبر نمی‌کشیدند. اگر عاشورا را با غدیر پیوندی استوار است، چون از سوی جبهۀ حق در هردو حادثه، تأکید بر امامت امام معصوم و ولایت صالحان است، سقیفه را هم با عاشورا ارتباطی تنگاتنگ است، چون حادثۀ تلخ عاشورا نتیجۀ آن ظلم نخست و انحراف اوّلیه در سقیفه است. وقتی آل علی را کنار زدند، آل سفیان سلطنت یافتند و بدعت به جای سنت نشست و کینه‌های بدر و احد و احزاب، در کربلا سرباز کرد و فرزندان جاهلیّت از فرزندان وحی، انتقام گرفتند. اینجا را باید عمیق‌تر آموخت و این رابطه‌ها را بهتر باید شناخت.[۱][۲].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. در زمینۀ پیوند عاشورا و سقیفه به مدخل «عاشورا و سقیفه» در کتاب «فرهنگ عاشورا» از نویسنده مراجعه شود
  2. محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۳۸.