امامه بنت ابی‌العاص
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
امامه همسر امیرالمؤمنین و دختر زینب خواهر فاطمه زهرا(س) و دختر ابوالعاص (داماد رسول خدا(ص)) بود. وی در عهد رسول خدا(ص) به دنیا آمد و مورد توجه خاندان پیامبر(ص) قرار داشت، لذا فاطمه زهرا(س) موقع شهادتش به امیرالمؤمنین(ع) وصیت کرد که بعد از او با امامه ازدواج کند و فرمود: "چون امامه برای فرزندانم مثل خودم می‌باشد"؛ امیرالمؤمنین(ع) نیز به وصیت حضرت فاطمه(س) عمل کرد و پس از رحلت آن بانوی دو سرا با امامه دختر خواهر فاطمه ازدواج کرد.
این بانوی مکرمه همواره طرفدار امیرالمؤمنین(ع) بود و امیرالمؤمنین(ع) هم در موقع شهادت به مغیرة بن نوفل بن حارث بن عبدالمطلب فرمود که: "پس از من، با امامه ازدواج کن"؛ زیرا حضرت میترسید که معاویه او را به همسری خود درآورد، لذا مغیره پس از شهادت حضرت علی(ع) با امامه ازدواج کرد (با این که معاویه به خواستگاری او آمد، نپذیرفت) و امامه در زمان حیات مغیره هم از دنیا رفت. او از حضرت علی(ع) و مغیره فرزندی نیاورد[۱].[۲]
جستارهای وابسته
- امام علی (همسر)
- محمد اوسط بن علی بن ابی‌طالب (فرزند)
منابع
پانویس
- ↑ اسدالغابه، ج۵، ص۴۰۰؛ تنقیح المقال، ج۳، ص۶۹، فصل النساء.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۲، ص۱۴۷۲-۱۴۷۳.