فریق

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۴:۳۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل فریق (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

جماعت متفرق از دیگر جماعت‌ها[۱]، از فرق به معنای تمییز و جدا کردن بین دو چیز[۲]، در مقابل "جمع"[۳]. فرقه به معنای طایفه‌ای از مردم[۴]، جماعت متفرّد از مردم[۵]. فریق شامل جماعت بیشتری نسبت به فرقه است[۶].

﴿فَرِيقًا هَدَى وَفَرِيقًا حَقَّ عَلَيْهِمُ الضَّلَالَةُ[۷].

از اصطلاحاتی که در قرآن کریم به گروه و جمعیت‌ها اشاره دارند، فرقه و فریق هستند که در آنها مفهوم تفریق و افتراق از جمع اعتبار شده است و بار ارزشی آن بر اساس متعلق آن تعیین می‌گردد، بر خلاف واژه جماعت که در مفهوم آن اجتماع لحاظ شده است[۸].[۹]

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۳.
  2. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة،ج ۴، ص‌۴۹۳.
  3. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج‌۹، ص‌۷۰.
  4. ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۳۰۰.
  5. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۲.
  6. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۱۴۷.
  7. «دسته‌ای را رهنمایی کرده است و بر دسته‌ای، گمراهی سزاوار است. » سوره اعراف، آیه ۳۰.
  8. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۷۳.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۲-۴۴۳.