ابوالفتوح رازی
«جمال‌الدین حسین بن علی بن محمد بن احمد خزاعی» معروف به «ابوالفتوح رازی» (متولد ۴۷۰ق، شهرری و متوفای ۵۵۲ یا ۵۵۶ق، شهرری)، عالم و مفسر نامدار امامی، تحصیلات خود را در محضر اساتیدی همچون: «علی بن محمد نیشابوری رازی»، «عبدالرحمن بن احمد خزاعی نیشابوری»، «عبدالجبار بن مقری رازی»، «ابو صمصام ذوالفقار» و «ابوالقاسم محمود بن عمر زمخشری» به اتمام رساند. او چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «تبصرة العوام فی معرفة مقالات الانام»، «مناظره حُسنیه»، «منهاج المناهج» و «تفسیر ابوالفتوح رازی» برخی از این آثار است[۱]