امام مهدی در معارف و سیره حسینی
| امام مهدی(عج) | |
|---|---|
 | |
| نقش | امام دوازدهم شیعیان |
| نام | محمد بن حسن |
| زادروز | ۱۵ شعبان، سال ۲۵۵ ق یا ۲۵۶ ق |
| زادگاه | سامرا |
| مدت امامت | ۸ ربیع الاول ۲۶۰ ق- هنوز ادامه دارد |
| لقب(ها) | مهدی • بقیة الله • قائم • صاحب الزمان • خلف صالح • حجت • منتظَر |
| پدر | امام عسکری علیه السلام |
| مادر | نرجس خاتون |
| طول عمر | در قید حیات هستند |
امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در نهج البلاغه - امام مهدی در کلام اسلامی - امام مهدی در تاریخ اسلامی - امام مهدی از دیدگاه اهل سنت - امام مهدی در معارف و سیره رضوی - امام مهدی در معارف و سیره حسینی - امام مهدی در معارف و سیره نبوی
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مژده حسین(ع) به وجود مقدس و دولت حضرت مهدی(ع)
از نبیّ مکرم اسلام مژده‌های فراوانی پیرامون غیبت و ظهور حضرت مهدی منتظر(ع) و ویژگی‌های دولت و اوصاف و نسب شریف آن بزرگوار وارد شده است، چنان‌که صحاح و مسانید در ابواب ملاحم و فتن (حوادث و رخدادها) و اشراط الساعه (علائم رستخیز) و دیگر ابواب، این حقیقت را تبیین نموده است. توجه و عنایتی که پیشوایان اهل بیت(ع) به این موضوع مبذول داشته‌اند کمتر از توجه و عنایت رسول اکرم(ص) نیست بلکه استمرار و ادامه راهی است که پیامبر خدا در جهت زمینه‌سازی برقراری دولت حق آن را، پیمود تا اجرای آمال و آرزوهای همه پیامبران و جانشینان آنان را در طول تاریخ عهده‌دار باشد.
در این راستا روایات فراوانی از سرور آزادگان ابا عبدالله الحسین(ع) به دست ما رسیده از جمله: آن بزرگوار، از جدش رسول اکرم(ص) از پدر بزرگوارش امیر مؤمنان، مجموعه سخنانی بی‌مانند درباره امام مهدی(ع) روایت نموده که به نمونه‌هایی از آنها اشاره می‌کنیم:
- فرمود: خدمت جدم رسول خدا(ص) رسیدم او مرا بر زانوی خود نشاند و به من فرمود: حسین‌جان! خداوند از نسل تو نه پیشوا برگزیده که نهمین فرد آنان قائم آنهاست و فضیلت و جایگاه همه آنان در پیشگاه خدا یکسان است[۱].
- شعیب بن ابی حمزه از آن حضرت پرسید: آیا صاحب الأمر شما هستید؟ فرمود: خیر؛ پرسید: پس کیست؟ امام حسین(ع) فرمود: صاحب الامر کسی است که زمین را همان‌گونه که پر از جور و ستم شده، از عدل‌وداد آکنده می‌سازد و همان‌گونه که رسول اکرم(ص) در فاصله با پیامبران قبلی برانگیخته شد، وی نیز در فاصله با امامان قبل از خود، ظاهر می‌شود[۲].
- نیز فرمود: صاحب الأمر(ع) دارای دو غیبت است، یکی به اندازه‌ای طولانی است که عده‌ای می‌گویند: وی از دنیا رفته و برخی از قتل و کشته شدنش خبر می‌دهند و دیگران از رفتن او به جای نامعلومی دم می‌زنند و هیچ‌کس جز خدای بزرگ از جایگاه او آگاه نیست[۳].
- همچنین فرمود: از رسول اکرم(ص) شنیدم می‌فرمود: اگر از عمر دنیا تنها یک روز باقی مانده باشد، خدای عزوجل آن روز را به اندازه‌ای طولانی می‌گرداند تا مردی از فرزندانم ظهور نماید و گیتی را همان‌گونه که پر از ستم و بیداد شده، از عدل‌وداد آکنده سازد[۴].
- نیز فرمود: «لِلْمَهْدِيِّ خَمْسُ عَلَامَاتٍ: السُّفْيَانِيُّ وَ الْيَمَانِيُّ وَ الصَّيْحَةُ مِنَ السَّمَاءِ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ»[۵].
- همچنین فرمود: اگر مهدی(ع) ظهور نماید، مردم به انکار او پرداخته و او را نمی‌شناسند؛ زیرا می‌پندارند وی پیر و سالخورده است در صورتی که آن حضرت در اوج جوانی ظهور می‌کند. بزرگترین اندوه آن است که پیشوایشان مهدی(ع) در جوانی ظهور نماید و مردم تصور کنند وی پیری سالخورده است[۶].
- نیز فرمود: در وجود نهمین فرزندم سنّتی از حضرت یوسف و سنّتی از حضرت موسی بن عمران است. او قائم ما اهل بیت به شمار می‌آید و خدای تبارک و تعالی أمر ظهور او را یک‌شبه سروسامان می‌دهد[۷].
- همچنین فرمود: هرگاه حضرت مهدی(ع) ظهور نماید میان او و عرب و قریش چیزی جز شمشیر حاکم نیست و نسبت به ظهور مهدی شتاب نمی‌کنند؟ به خدا سوگند! لباسش ضخیم و خشن، غذایش نان جو و جز شمشیر چیزی حاکم نخواهد بود و زندگی‌اش جز مرگ در سایه شمشیر نیست[۸].[۹].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۶۵۹، به نقل از ینابیع المودة، ص۵۹۰.
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۶۵۹، به نقل از ینابیع المودة، ص۵۹۰.
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۶۵۹، به نقل از عقد الدرر، ص۱۳۴.
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۶۶۱، به نقل از کمال الدین، ص۳۱۷.
- ↑ «امام مهدی(ع) دارای پنج نشانه است که عبارتند از: خروج سفیانی، خروج یمانی، سروش آسمانی، فرو رفتن دشمن در بیداء، کشته شدن نفس زکیّه» موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۶۶۲، به نقل از عقد الدرر، ص۱۱۱.
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۶۶۲، به نقل از عقد الدرر، ص۱۱۱.
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۶۶۵، به نقل از کمال الدین، ص۳۱۷.
- ↑ موسوعة کلمات الامام الحسین، ص۶۶۳، به نقل از عقد الدرر، ص۲۸۸.
- ↑ حکیم، سید منذر، پیشوایان هدایت ج۵ ص ۳۰۳.