امام‌شناسی ج۱۶ و ۱۷ (کتاب)
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
| امام‌شناسی ج۱۶ و ۱۷ | |
|---|---|
 | |
| از مجموعه | [[امام‌شناسی (کتاب)|امام‌شناسی]][[رده:مجموعه کتاب امام‌شناسی]] |
| زبان | فارسی |
| ترجمهٔ کتاب | [[تقدّم و تأسیس شیعه در جمیع علوم اسلامی - مکتب علمی حضرت امام جعفر صادق(ع) (کتاب)|تقدّم و تأسیس شیعه در جمیع علوم اسلامی - مکتب علمی حضرت امام جعفر صادق(ع)]] |
| نویسنده | سید محمد حسین حسینی طهرانی |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی|انتشارات انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی]][[رده:انتشارات انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی]] |
| محل نشر | مشهد، ایران |
| سال نشر |
|
| شابک | ۹۷۸۹۶۴۶۵۳۳۸۶۸ |
امام‌شناسی ج۱۶ و ۱۷ (تقدّم و تأسیس شیعه در جمیع علوم اسلامی - مکتب علمی حضرت امام جعفر صادق(ع))، جلد شانزدهم و هفدهم از مجموعهٔ هجده جلدی امام‌شناسی است که شامل مباحث تفسیری، فلسفی، روایی، تاریخی و اجتماعی پیرامون مسائل کلی امامت و ولایت می‌باشد. این کتاب اثر سید محمد حسین حسینی طهرانی است و انتشارات مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم و معارف اسلامی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در این مورد، اطلاعاتی در دست نیست.
فهرست کتاب
درس دویست و بیست و ششم تا دویست و چهلم: تقدّم و تأسیس شیعه در جمیع علوم از زمان حضرت امام باقر(ع) تا زمان حضرت امام عسکری(ع)
- عظمت کلمات آفاقیه و انفسیه؛
- استعارات و تشبیهات راجع به قلم و کتاب؛
- کلمات قصار علما درباره عظمت قلم و کتاب؛
- گفتار ابوسعید در روایت حدیث؛
- صحابه جمیع مسموعات خود از پیامبر را می‌نوشتند؛
- در زمان رسول خدا، کتابت امری رائج بوده است؛
- درباره اختلاف صیغه تشهّد در نزد عامّه؛
- شیعه به پیروی از ائمّه خود حدیث را می‌نوشتند؛
- ائمّه اربعهٔ عامّه در زمان خود از مردم عادی بوده‌اند؛
- کتابت حدیث توسط تابعین از شیعه؛
- درجات ابان بن تغلب راوی سی‌هزار حدیث؛
- منزلت ابوحمزه ثمالی؛
- مقامات بُرَید، زراره، محمد بن مسلم و ابوبصیر؛
- سخن شهرستانی در تجلیل از امام صادق(ع)؛
- مقامات هشام بن حکم؛
- دفاع شهرستانی از هشام بن حکم؛
- صاحبان تدوین از اصحاب امام کاظم(ع) تا امام عسکری(ع)؛
- سخن عبدالحلیم جندی درباره تدوین سنّت توسط شیعه؛
- شیخ طوسی و سیّدین مرتضی و رضی؛
- مقامات سیّد مرتضی؛
- اصحاب و تابعین از شیعیان علی(ع) پیشگام در تدوین بوده‌اند؛
- شروط قبول حدیث از راوی در نظر شیعه؛
- شیعه از اهل سنّت نیز روایت می‌کند؛
- راویان شیعی در حفظ و اتقان و ورع بی‌نظیرند؛
- یک‌صد تن از مشایخ شیعه که از شیوخ روایت عامّه‌اند؛
- شرح حال معروف کرخی و توثیق وی؛
- عدم ذکر معروف بر اساس مصلحت پنداری بوده است؛
- ادامه اسامی یک‌صد تن از مشایخ شیعه؛
- گناه محدّثین شیعه تشیّع آنهاست!
- تقدّم شیعه در پایه‌گذاری علوم اسلامی؛
- پیشگامان علوم گوناگون قرآن از شیعه؛
- ائمّه علم قرآن که شیعه بوده‌اند؛
- تقدّم شیعه در علم حدیث؛
- تقدّم شیعه در علم رجال؛
- تقدّم شیعه در علم فقه؛
- اسامی فقهای شیعه از اصحاب ائمّه؛
- تقدّم شیعه در علم کلام؛
- تقدّم شیعه در علم مکارم اخلاق؛
- تقدّم شیعه در علم اخبار و تواریخ؛
- تقدّم شیعه در علم لغت؛
- تقدم شیعه در علم انشاء و کتابت؛
- روایات پیامبر(ص) در لزوم تشیّع؛
- گفتار محمد کرد علی در وجود شیعه در زمان پیامبر(ص)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر رسول خدا(ص)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امیرالمؤمنین(ع)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امام حسن مجتبی(ع)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر سیدالشهداء(ع)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امام زین‌العابدین(ع)؛
- شرح قیام توّابین؛
- قیام مختار و مدح او؛
- قاسم بن محمد و سعید بن مسیّب از صحابه امام سجاد(ع)؛
- جنایات حجّاج و عبدالملک بر شیعه؛
- بسیاری از خلفای جور در آغاز اهل زهد و عبادت بوده‌اند؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امام محمد باقر(ع)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امام جعفر صادق(ع)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امام کاظم(ع)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امام رضا(ع)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امام محمد تقی(ع)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امام علی النقی(ع)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امام حسن عسکری(ع)؛
- سیر علوم و تاریخ شیعه در عصر امام زمان حجّة بن الحسن(ع).
درس دویست و چهل و یکم تا دویست و پنجاه و پنجم: پایگاه علمی مدرسه امام جعفر صادق(ع) تا به ابد به جهان نور افشان است
- تفسیر علامه طباطبائی راجع به کلمه طیّبه؛
- کلمه طیّبه حقیقت ولایت است؛
- رد علّامه بر آلوسی در دفاع از بنی‌امیه؛
- حقیقت کلمهٔ طیّبهٔ تکوینیّه، وجود سرّ انسان کامل است؛
- سخن مرحوم کمپانی در فرق میان کلمه و کتاب الهی؛
- رسول خدا و آل او دارای مقام جمعی در اعلی‌القلم می‌باشند؛
- ارث بردن امام صادق(ع) علوم کلیّه را از رسول خدا(ص)؛
- یکی از عوامل ظهور علوم امام صادق(ع) طول عمر ایشان بود؛
- علل نامیده شدن تشیّع به مذهب جعفری؛
- تا زمان امام صادق(ع) فقه عامّهٔ مردم، فقه عامّه بود؛
- نمایاندن شالوده اسلام توسط امام صادق(ع)؛
- نظریه احمد امین درباره تشیع؛
- کار امام صادق(ع) آفتابی نمودن اسلام حقیقی بود؛
- چرا امام صادق(ع) به کار حکومت نپرداخت؛
- سخن مترجم کتاب مغز متفکّر جهان شیعه درباره مذهب جعفری؛
- شرح برخوردهای مهاجر و انصار با علی(ع)؛
- شرح برخوردهای منصور دوانیقی با امام صادق(ع)؛
- منصور دوانیقی امان موکّد می‌داد و می‌کشت؛
- زندانی نمودن منصور، بنی‌حسن را در زندان هاشمیّه؛
- برخورد منصور با محمد دیباج و شکنجه او؛
- منصور اوّلین مولّد اختلاف میان عبّاسیان و علویان؛
- شدت حرص و بخل منصور دوانیقی؛
- احضار بنی‌امیه امام صادق(ع) را به شام؛
- احضار منصور امام صادق(ع) را به حیره؛
- احضار منصور امام صادق(ع) را به مدینه و گفتگوی آن دو؛
- گفتگوی منصور با امام صادق(ع) و نرمش آن حضرت؛
- امام صادق(ع) همه‌گونه راه تجاوز را بر منصور می‌بندد؛
- شرح برخورد دیگری از منصور با امام صادق(ع)؛
- پاسخ آن حضرت به منصور در علت عدم مخالطه با وی؛
- غضب منصور و نرمش امام صادق(ع)؛
- دعای امام صادق(ع) در دفع شرّ منصور از خود؛
- روبرو کردن منصور شخص ساعی کاذب را با آن حضرت؛
- هلاکت ساعی کاذب در حضور منصور؛
- برخورد امام صادق(ع) با مرد ساعی کاذب در حضور منصور؛
- علل احضارهای بی‌جهت منصور، آن حضرت را؛
- مأمون نمی‌تواند امام رضا(ع) را تحمّل کند؛
- احتجاج مرد صوفی با مأمون و تصمیم مأمون به قتل امام رضا(ع)؛
- بی‌باکی امام رضا(ع) در برابر مأمون و سبب شهادت آن حضرت؛
- علوم امام صادق(ع) چون استخوانی در گلوی منصور بود؛
- منصور از آن حضرت می‌خواهد که علومش را انکار کند؛
- امام صادق(ع) خشم منصور را خاموش می‌کند؛
- برخورد حکیمانه آن حضرت با منصور؛
- امام صادق(ع) به جاسوس‌های منصور پاسخ منفی می‌دهند؛
- تشیّع جعفر بن محمد بن اشعث به جهت علوم غیب آن حضرت؛
- جاسوسی و فریفتن علویان را با مال بسیار؛
- سوال از امام صادق(ع) به صورت مرد خیارفروش؛
- تقیّه شدید امام صادق(ع) و ترس آن حضرت بر سفیان؛
- مواعظ امام صادق(ع) به سفیان ثوری؛
- بیان سال‌های حکومت بنی‌امیّه و بنی‌مروان؛
- خطبه والی مدینه و اعتراض امام صادق(ع)؛
- قتل معلّی بن خنیس و مصادره اموال امام؛
- علت کشته شدن معلّی عدم تقیه او بود؛
- تبدیل قیام دینی بنی‌عباس به امپراطوری؛
- دستگیری امام صادق(ع) و دعای آن حضرت برای رهایی؛
- ترس و وحشت منصور از امام صادق(ع)؛
- برخی اصلاحات عمر بن عبدالعزیز؛
- نیاز مردم زمانه به علوم امام صادق(ع)؛
- مباحثه امام صادق(ع) با متصوفه درباره زهد حقیقی؛
- مدرسه و علوم و شاگردان امام صادق(ع)؛
- چهار هزار شاگرد امام صادق(ع)؛
- جمع کثیری از مشایخ شاگرد امام بوده‌اند؛
- شاگردی مالک در محضر امام صادق(ع)؛
- امام صادق(ع) و ابن ابی‌لیلی قاضی کوفه؛
- امام صادق(ع) و ابوحنیفه؛
- تمجید ابوحنیفه از امام صادق(ع)؛
- شعر عبدالله بن مبارک در مدح امام صادق(ع)؛
- شرح حال مالک بن انس از ائمّهٔ فقه عامّه؛
- تمجید مالک از امام صادق(ع)؛
- ردّ امام کاظم(ع) احادیث عامّه را برای عبدالله بن حسن؛
- تتمه احوال مالک بن انس؛
- شرح حال ابوحنیفه:
- مناقب ساختگی برای ابوحنیفه؛
- اشعار منسوب به ابوحنیفه در فضل آل رسول(ص)؛
- مخالفت‌های ابوحنیفه با رسول خدا(ص)؛
- کیفیت نماز قفّال مروزی به فتوای ابوحنیفه؛
- شرح حال ابویوسف قاضی شاگرد ابوحنیفه؛
- اعتراض علّامه حلّی بر فتوای ابوحنیفه در نماز؛
- عبارات کوبنده اعاظم سنّت درباره ابوحنیفه؛
- دو کرامت چشمگیر از قبر ابوحنیفه!
- داستان مرد زائر با خادم قبر ابوحنیفه؛
- اختلاف مسأله بین خدا و ابوحنیفه؛
- مدّت حمل از نظر عامه و مدّت حمل شافعی؛
- سخریه ابوحنیفه به قول رسول خدا(ص)؛
- گفتار خطیب بغدادی درباره ابوحنیفه؛
- گفتار حمّاد و شریک درباره انحراف ابوحنیفه؛
- تفسیر غلط ابوحنیفه از «لاأدری نصف العلم»؛
- حکم ابوحنیفه در بریدن دست دزد نهال خرما؛
- تشبیه ابوحنیفه به مولَّدون بنی‌اسرائیل؛
- ردّ هارون بر ابویوسف قاضی شاگرد ابوحنیفه؛
- فتوای ابوحنیفه زن‌ها را از شوهران جدا می‌کند؛
- شهادت علمای عامّه بر تهی بودن ابوحنیفه از علم؛
- ردّ ابوبکر بن عیاش بر ابوحنیفه؛
- انتقاد شدید شافعی از ابوحنیفه؛
- ردّ ابن‌مبارک بر احادیث ابوحنیفه؛
- کتب اصیلی که فتوای فقهای اربعه را شامل است؛
- مباحثه یوحنّا با علمای عامّه؛
- ابوحنیفه: حکم قاضی ظاهراً و باطناً نافذ است؛
- تصدیق گناهکار نسبت به شهود موجب سقوط حد می‌شود!
- چند مورد از فتوای ابوحنیفه برخلاف شرع و عقل؛
- ابطال مهریه زن پس از مرگ شوهر؛
- مالک لواط را جایز می‌داند؛
- حنابله قائل به جسمانیت خدا هستند؛
- برخی علمای عامه، شیعه را کافر و مهدورالدم می‌دانند؛
- مدح اصحاب در صورت عدم ارتدادشان است؛
- قیاس منطقی بر جواز لعن شیخین؛
- اشکالات جوینی بر مالک؛
- جواز کشیدن بنگ و بازی شطرنج و... در نزد فقهای اربعه؛
- ردّ استدلال مالکی‌ها بر جواز وطی غلام؛
- مسأله رضاع بزرگسال در نظر عامّه؛
- داستان رضاع سالم مولی حذیفه؛
- عایشه رضاع بزرگسال را قبول داشته است؛
- رضاع بزرگسال در نظر عایشه از پستان بوده است.
- شرح حال محمد بن ادریس شافعی:
- گفتگوی شافعی با مالک؛
- اشعار شافعی در ولاء اهل‌البیت؛
- شعر شافعی در حبّ آل محمد(ص)؛
- سعایت ابویوسف و شیبانی نزد خلیفه از شافعی؛
- شافعی، عامّی مذهب و معتقد به خلفا بوده است؛
- شافعی سنّی معتدل است؛
- شافعی عمل به رأی و قیاس را جایز نمی‌داند؛
- رد امام صادق(ع) بر ابوحنیفه در مورد قیاس؛
- نصایح امام صادق(ع) به امام کاظم(ع) به نقل دمیری؛
- نقل دمیری شافعی از امام صادق(ع)؛
- مباحثه امام صادق(ع) با ابوحنیفه درباره رأی و قیاس؛
- اهل قیاس حلال و حرام را به یکدیگر تبدیل می‌کنند؛
- ابوبکر عمل به رأی و قیاس را جایز نمی‌دانست؛
- عمل به رأی و قیاس از عظیم‌ترین مهالک است؛
- روایات شیعه در حرمت عمل به قیاس؛
- وفات شافعی و برخی از اشعار او.
- شرح حال احمد بن حنبل:
- قول احمد بن حنبل به قدیم بودن قرآن؛
- داستان برخورد مرد قصاص با احمد و ابن‌معین؛
- ملاقات احمد در کوفه با یکی از مشایخ شیعه؛
- کیفیت تقلید عامّه قبل از رشیدین و بعد از آنها؛
- احمد حنبل لعن یزید را جایز می‌داند؛
- احمد حنبل لعن بر برخی از صحابه را سبب شده است؛
- اشعار زمخشری در کتمان مذهب خود؛
- عواقب سوء سدّ باب اجتهاد و قول به عدالت صحابه؛
- امامیّه قائل به عدل خدا و عصمت انبیا هستند؛
- منهاج علّامه حلّی و منهاج ابن‌تیمیّه؛
- اشاعره قائل به جسمانیّت خدا در رؤیت اویند؛
- نظر شیعه و اهل سنّت درباره عدل؛
- گفتار شیعه و اهل سنّت در باب عصمت انبیاء؛
- عقاید اشاعره در توحید و عدل موجب تنفّر از اسلام است؛
- حسن و قبح عقلی از نظر شیعه و اشاعره؛
- خدای تعالی کار قبیح نمی‌کند؛
- کارهای خداوند معلَّل به اغراض است؛
- امتناع تکلیف زیاده بر طاقت؛
- صفات نبی در شیعه و اهل سنّت؛
- علوم فقهای اربعه عامّه به امام صادق(ع) منتهی می‌شود؛
- خطای احمد امین در حکم به اخذ شیعه از معتزله؛
- اشتباه احمد امین در تاریخ و کتاب‌شناسی؛
- جریان نگارش کتاب موطّأ مالک؛
- ملاقات مالک با منصور دوانیقی در منی'؛
- امر منصور به مالک در نوشتن کتاب فقه؛
- ردّ فقهای حجاز و عراق بر موطّأ مالک؛
- دفاع مالک از فتوای خود درباره قسامه؛
- مباحثه مغیرة مخزومی شاگرد مالک با ابویوسف قاضی؛
- موطّأ مالک، قانون اساسی کشور کودتائی منصور بود؛
- اشعار پروین اعتصامی در ظلم حاکمان؛
- علّت تقلیل روایات موطّأ؛
- سبب و زمان تألیف موطّأ؛
- انحراف تدریجی مالک و گرایش وی به منصور؛
- طفره رفتن مالک از امر منصور به تألیف رساله؛
- گفتار عبدالحلیم جندی در انتقال فقه از مدینه به عراق؛
- مذهب جعفری قیاس را باطل می‌داند؛
- گفتار طعن‌آمیز احمد امین درباره امام صادق(ع)؛
- نجابت و سیادت خوی ذاتی اهل بیت بوده است؛
- بزرگواری محمد بن زید در حق فرزند هشام اموی؛
- نمونه‌های اصالت در محمد بن زید علوی؛
- ترجمه اشعار شافعی در مقتل ابی‌عبدالله(ع)؛
- فضیلت زیارت قبر امام حسین(ع)؛
- ابیاتی از قصیده أزری در عظمت مقام امامان.[۱]
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت‌الله سید محمد حسین حسینی طهرانی (متولد ۱۳۰۵ ش، تهران و متوفای ١٣۷۴ ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: علامه طباطبایی، سید جمال‌الدین گلپایگانی، سید رضا بهاءالدینی، سید حسین طباطبایی بروجردی و سید ابوالقاسم خویی به اتمام رساند. مبارزه با رژیم پهلوی، همکاری در شکل‌گیری قانون اساسی و تهیه پیش‌نویس آن جهت تصویب در مجلس و امامت جماعت مسجد قائم تهران از جمله فعالیت‌های وی است.
او علاوه بر ترویج دین و تربیت شاگردان و طلاب چندین جلد کتاب به رشته تحریر درآورده است. «لمعات الحسین(ع)»، «ولایت فقیه در حکومت اسلام»، «هدیه غدیریه دو نامه سیاه و سپید»، «رساله مودت»، «سر الفتوح ناظر بر پرواز روح»، «شرح فقراتی از دعای افتتاح»، «نور القرآن الملکوتی» و «مطلع انوار» برخی از این آثار است.[۲]
کتاب‌های وابسته
- اصل مجموعه؛
- امام‌شناسی ج۱ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۲ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۳ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۴ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۵ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۶ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۷ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۸ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۹ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۱۰ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۱۱ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۱۲ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۱۳ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۱۴ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۱۵ (کتاب)؛
- امام‌شناسی ج۱۸ (کتاب).