سیف بن مالک در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۸ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى سَيْفِ بْنِ مَالِكٍ»[۱]؛

«سیف» فرزند «مالک»، منسوب به عبدالقیس از شیعیان پرشور بصره بود و همواره در شهر بصره در پایگاه شیعیان - یعنی خانه ماریه، دختر سعد عبدی یا دختر منقذ عبدی - رفت و آمد داشت. هنگامی که از حرکت امام حسین(ع) به سوی عراق آگاه شد با یزید بن ثبیط و دیگر همراهان حرکت کرد و در نواحی مکه در محلی به نام ابطح به آن حضرت پیوست[۲].

وی همراه امام(ع) به کربلا آمد و در روز عاشورا پس از نماز ظهر، - و به قولی قبل از ظهر، در نبرد نخستین - به فیض شهادت نایل گشت[۳].

سلام و درود در زیارت ناحیه مقدسه نیز شرافت وی را افزون کرده است.[۴]

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحار الأنوار، ج۴۵، ص۷۲.
  2. ر.ک: ابصارالعین، ص۱۶۷.
  3. ابصارالعین، ص۱۶۷؛ تنقیح المقال، ج۲، ص۷۹؛ و نیز ر.ک: مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳.
  4. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۶۸-۴۶۹.