ابراهیم بن صالح انماطی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط HeydariBot (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۵۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابراهیم بن صالح انماطی اسدی. صحابی امام کاظم(ع) بود[۱] و از آن حضرت[۲] و فردی به نام محمد بن غزال روایاتی را نقل کرده است.[۳] محدثانی چون عبیدالله بن احمد بن نهیک،[۴]احمد بن ابی نعیم[۵] و زکریا مؤمن از او روایت شنیده و نقل کرده‌اند.[۶] نجاشی گرچه انماطی را واقفی دانسته، بر وثاقت ایشان تأکید کرده است.[۷] وی دارای اثری به نام اصل می‌‌باشد.[۸] علاّمه اتحاد او را با ابواسحاق ابراهیم بن صالح انماطی کوفی که از اصحاب امام رضا(ع) بوده، بعید ندانسته است،[۹] ولی با توجه به اختلاف اطلاعاتی که در مورد این دو در رجال نجاشی و فهرست طوسی وجود دارد، احتمال تعدّد قوی‌تر به نظر می‌‌رسد.[۱۰].[۱۱]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال البرقی ۵۱.
  2. رجال النجاشی ۱/۱۰۶.
  3. الغیبه (طوسی) ۴۶۷.
  4. رجال النجاشی ۱/۱۰۶.
  5. بحار الانوار ۵۲/۳۳۰.
  6. معجم رجال الحدیث ۱/۲۳۷.
  7. رجال النجاشی ۱/۱۰۵ و۱۰۶.
  8. الذریعه ۲/۱۳۶.
  9. خلاصة الاقوال ۱۹۸.
  10. رجال النجاشی ۱/۱۰۵ و۸۶ الفهرست (طوسی) ۳ و۱۰.
  11. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۶۷.