علی و الفلسفة الالهیة (کتاب)
علی(ع) و الفلسفة الالهیة | |
---|---|
زبان | عربی |
نویسنده | سید محمد حسین طباطبایی |
موضوع | امامت، ولایت، فلسفه الهی |
مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات بنیاد بعثت|انتشارات انتشارات بنیاد بعثت]][[رده:انتشارات انتشارات بنیاد بعثت]] |
محل نشر | قم، ایران |
سال نشر | ۱۳۵۲ الی ۱۳۹۳ ش |
تعداد صفحه | ۸۰ |
شابک | 964-309-344-1&bibliographicLimitQueryBuilder.biblioDocType=BF&simpleSearch.indexFieldId=221091&nliHolding=&command=I&simpleSearch.tokenized=true&classType=0&pageStatus=0&bibliographicLimitQueryBuilder.useDateRange=null&bibliographicLimitQueryBuilder.year=&documentType=&attributes.locale=fa ۹۶۴-۳۰۹-۳۴۴-۱ |
شماره ملی | م۸۲-۳۵۵۸۷ |
علی(ع) و الفلسفة الالهیة، کتابی است که با زبان عربی به بررسی مباحثی پیرامون امام علی(ع) میپردازد. پدیدآورندهٔ این اثر سید محمد حسین طباطبایی است و انتشارات بنیاد بعثت انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «یکی از کتابهای بسیار مهم علامه طباطبایی، که در جوانی خویش نوشته است، علامه طباطبایی سعی در آشتی میان فلسفه و دین داشت و همواره میکوشید چراغ فلسفه را روشن نگاه دارد و به عبارت دیگر از دیگران نیز میخواست که راه تعقل در پیش گیرند و از خرافات و مغالطات دوری جویند و این را حتی دستوری از سوی دین اسلام و پیشوایان آن نیز میدانست».
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی دردست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
آیتالله سید محمد حسین طباطبایی مشهور به علامه طباطبایی (متولد ۱۲۸۲ ش، تبریز و متوفای ١٣۶٠ش)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید علی قاضی، مرتضی طالقانی، سید حسین بادکوبهای، سید ابوالقاسم خوانساری، محمد حسین غروی اصفهانی، حسین نائینی و سید محمد حجت کوهکمرهای به اتمام رساند. اهتمام جدی به تبیین و تدریس تفسیر قرآن کریم و مباحث فلسفی و حکمی و نیز تربیت شاگردان برجسته از جمله فعالیتهای وی است.[۲] او احیاکنندهٔ دروس تفسیر قرآن و فلسفه و حکمت در حوزههای علمیه بوده و آثار تأثیرگذاری در موضوعات مختلف علوم عقلی و نقلی تألیف کرده است. «از نبوت تا امامت»، «بررسیهای اسلامی»، «در محضر علامه طباطبایی»، «علم الإمام و نهضة سید الشهدا»، «رسالة النبوة و الإمامة»، «رسالة الولایة»، «سنن النبی»، «علی و فلسفهٔ الهی»، «شیعه در اسلام»، «وحی یا شعور مرموز»، «رسالة فی علم النبی و الإمام بالغیب»، «بحثی کوتاه درباره علم امام»، «مجموعه رسائل»، «تفسیر المیزان»، «کتاب توحید»، «قرآن در اسلام»، «اصول فلسفه و روش رئالیسم»، «بدایة الحکمة» و «نهایة الحکمة»، برخی از این آثار است.[۲]